verslagenheid

Deze foto is van gisterochtend, m'n koffie voordat ik een uurtje later de deur uit wandel op weg naar werk. Daar gekomen haalde ik zoals altijd eerst een mok thee in de kantine en daarna liep ik even bij mijn manager binnen om mijn bezorgdheid te uiten over de financiële situatie van een van de bv's  wat mij al een tijdje bezighoud. Mijn manager deelde mijn bezorgdheid zeker, het was iets wat hem en de directie al geruime tijd bezig hield, maar hij zou me er later nog wel meer over vertellen.

Om 14.00 uur zit op vrijdag mijn werkdag erop, maar voordat ik het pand kon uit huppelen, vroeg mijn manager of ik nog even tijd had en vervolgens vertelde hij me, dat er om 15.15 uur een personeelsvergadering zou zijn van het personeel van die betreffende bv, waarbij verteld zou worden dat er zojuist surseance van betaling is aangevraagd, wat gevolgd gaat worden door faillissement. Dit betekend dat er 22  collega's op straat komen te staan. Verdoofd heb ik dit aangehoord, ik weet dat er iets moest gebeuren, maar dit zag ik niet aankomen, dit had ik nooit verwacht. En als ik het al nauwelijks kan bevatten, hoe moet dit dan voor mijn collega's zijn, die moesten aanhoren dat hun werk stopt. Bizar.

Heeft dit ook gevolgen voor mij en mijn collega's op de administratie. Ja, want onze collega, die nog geen vast dienstverband heeft, weet al dat wanneer haar contract af loopt, dit niet wordt verlengd. Bij mij en mijn twee andere collega's valt nu een deel van het werk weg, wat aangevuld moeten gaan worden met of werk van onze vertrekkende collega of iets compleet anders. Dat voelt voor mij heel onzeker en daar houd ik niet van, maar voorlopig heb ik nog werk en daar houd ik me nu maar even aan vast.

nazomerse dag

 

Ook al verteld de kalender dat het inmiddels herfst is, was het vandaag een prachtige nazomer dag. En ook nog eens mijn vrije woensdag. Als ik het vergelijk met een paar jaar geleden verlopen nu mijn woensdagen in een zeer gezapig tempo, er is immers niemand voor ik wie ik me nog moet haasten.  Langzaam op starten met koffie en een paar naalden breien, het restant van de weekboodschappen halen, een wasje draaien en dat zijn toch wel de hoogtepunten van mijn dag.

Verder ruim ik zo hier en daar wat op in de tuin; de tomatenplanten heb ik er nu uitgehaald, dat was niets meer. En tot mijn verbazing zag ik dat de boerenkool toch weer begint te groeien, nadat ze eerst bijna compleet kaal waren gevreten door rupsen of slakken. Dus ik begin voorzichtig te hopen dat ik toch van de winter boerenkool uit eigen tuin kan eten.

Maar als ik nu naar buiten kijk, is het zeker nog geen tijd voor winterkost, maar wel tijd om het laatste beetje was van de lijn te halen en te beginnen met koken.

Vroeg

Vroeg, dat was het zeker vanochtend. Al iets over zessen, zat ik  met een kop koffie beneden. Het was niet zonder reden. Oudste dochter moest haar verstandskiezen laten trekken en ik had besloten dat ik haar zou brengen, En omdat zij om 08.15 uur een afspraak had, betekende dat vroeg opstaan. 

Maar het had ook een meevaller (ja, je hebt lekker veel aan je dag) een hele mooie zonsopkomst; veel mooier nog dan op de foto.

Nu waren we om 9 uur al weer thuis en kon ik aan de gewone maandagmorgen dingen beginnen, het weekmenu, de boodschappenlijst. Wat klusjes, die al wat langer lagen te wachten, zoals het wasmachine filter schoonmaken en meteen het gangetje maar even goed dweilen (had ook iets te maken met een halve liter water, die uit de wasmachine liep).

Ik deed boodschappen, hing een was buiten en knipte nog een paar zonnebloemen voor in huis. En  dan is het al weer eind van de middag en kookte ik wat appels tot moes om voor dochter zacht en makkelijk eetbaar eten te hebben. Het gaat trouwens goed met haar, de pijn valt haar nog steeds mee.

En met alles voor vandaag gedaan kan ik mooi nog even bloggen, voordat ik zo pompoensoep ga maken.

weekend

 

Na een enerverend weekend, gevolgd door een volle week, stond dit weekend in het teken van Rust. Dus uitslapen, langzaam wakker worden, niet te veel doen en geen afspraken. En dat is goed gelukt. Zaterdag werkte het weer zelfs mee, de dag begon regenachtig en dan is het heerlijk om met koffie, kat en breiwerk op de bank te zitten en eigenlijk helemaal niets te hoeven. Niets meer dan een wandelingetje naar de kaasboer en de kleine supermarkt, waar ik nog wel een mooie bolchrysant voor bij de voordeur vond. Voor 's avonds een maaltijdsoep en de rest van de avond onder een dekentje op de bank naar een serie kijken.

Vandaag was het dan droog en zelfs zonnig, dus Lief ging verder met het verven van de balkondeur en mijn taak is  niets anders dan helpen met het verplaatsen van de ladder of wat spullen aanpakken. Dus bank en breiwerk kwamen zeker weer aan de beurt. Net als melk en eieren halen, want er stond nog een pak pannenkoekenmeel in de kelderkast. Dus zo hoefden we niet lang na te denken wat we vanavond eten.

Dit was echt een 'oplaad' weekend en kennelijk voor ons allemaal even nodig. En dan hoop ik dat we de komende week zonder al te veel struggles doorkomen.

Mabon

De tijd waarin de zomer voorbij is en het afnemen van het zonnejaar werkelijk gevoeld word. Vanaf nu wint de duisternis het van het licht en zullen de dagen langer donker zijn dan licht.

Zowel de lente-equinox als de herfstequinox zijn tijden van balans, maar Mabon is de tijd van herbalanceren.

Mabon leert ons loslaten van bepaalde emoties en gewoontes, die onze groei belemmeren. Zoals obstakels de vrije stroom van een rivier kunnen belemmeren, kunnen bepaalde emoties en ingesleten gewoontes onze energiestroom laten stagneren. Mabon helpt ons deze los te laten, zodat wij verder kunnen. 

Mabon is ook het loslaten van de zomer en het naar binnen keren, letterlijk als meer binnenshuis gaan leven, omdat de temperatuur daalt. Figuurlijk, omdat je je richt op je eigen emoties, kijk je naar jezelf en richt jij je naar binnen.

Mabon is een dankfeest, een moment om waardering te betuigen aan de Godin en haar gaven.
Het graan is geoogst, het fruit en de noten zijn geplukt en de groentes geoogst voor de eerste vorst komt.
De voorbereiding op de koude donkere maanden is gedaan.

Vier de overvloed van Moeder Aarde en sta stil bij de tijd die gaat komen.
Blessed Mabon!

Vandaag

Vandaag is mijn jongste dochter jarig. Vandaag is miss T. 15 jaar oud.

Dus vanmorgen toen iedereen de deur uit was, werk of school, stond ik achter een aanrecht vol met monchou, eieren, boter, glutenvrije koekjes etc. om een verjaardagstaart te bakken. Het verzoek van dit jaar was een cheesecake. 

En iedere keer als ik zo sta te bakken, vraag ik me af waarom ik dit niet vaker doe, want ik vind taarten bakken juist zo leuk om te doen. Sowieso alles wat met koken of bakken te maken heeft vind ik leuk. En echt tegenwoordig heb ik er tijd genoeg voor, want ik heb geen kleine kinderen om me heen en hoef met al helemaal niet druk te maken om schooltijden.

Echt, ik moet mezelf er gewoon vaker tijd voor gunnen - niet alle tijd hoeft nuttig besteed te worden - hoewel ik denk dat mijn gezinsleden tijd die ik aan bakken besteed juist wel nuttig vinden 😉

Zo maakte ik twee weken terug chutney van groene (onrijpe) tomaten. Het leek er toen even op dat de herfst zou beginnen, dus ik plukte alle tomaten, die nog aan de planten zaten, voor ze zouden weg rotten door de regen. Het werd (helaas) nog geen herfst, maar in de kelder staan nu wel twee potten chutney en eind deze maand kan ik proeven of ze ook gelukt is.

Zelfs al blijkt het straks niet te (vr)eten te zijn, heb ik in ieder geval de lol en voldoening van het maken gehad.

En vandaag zette ik het huis vol zonnebloemen. Door de harde wind en regen van gisteren waren een stel stelen geknakt van de zonnebloemen in de voortuin, dus vulde ik een aantal vazen met zonnebloemen uit eigen tuin. Een laatste beetje zomer in huis voordat de herfst gaat beginnen.

Ook wil ik vandaag nog even een klein eindje breien, sok nummer twee mist nog een teen en dan is het paar sokken voor miss T. klaar. En het zou toch leuk zijn als dat op haar verjaardag nog lukt.

Dan wens ik verder vandaag iedereen nog een fijne middag!