laatste loodjes

 

Deze week de laatste loodjes tot aan onze zomervakantie. Voor mijn gevoel is het eerste half jaar voorbij gevlogen. Misschien omdat we zoveel moesten regelen hier in huis en voor de vakantie. Dus ik heb nu voor het eerst sinds jaren dat ik niet tegen die laatste we(e)k(en) aan zit te hikken. Morgen is het wat werk betreft al zover. Morgen om 17.00 uur draag ik het grootste deel van mijn werkzaamheden over aan collega N en sluit ik alles af voor bijna een maand.

Donderdagavond is er de diploma uitreiking van miss T en vrijdagochtend worden wij door een taxi opgehaald, die ons naar Schiphol brengt en dan gaan wij DownUnder.

Wij gaan naar oudste zoon en zijn gezin, naar Brisbane, Qld, Australia! Nu gaan wij zien waar zij wonen en leven, want ze wonen er nu ongeveer zeven jaar en dit is de eerste keer dat wij die kant opgaan.

En ja, we hebben ook daar een camperbusje gehuurd, waarmee we met z'n drietjes nog een stukje gaan touren, zo tussen Cairns en Brisbane (en heel veel gaan zien)

Dus wij worstelen ons hier nu nog door de laatste regeldingetjes en vooral het inpakken heen en ookal ben ik er nog tot het eind van de week, ga ik nu toch alvast zeggen....

Alvast een fijne vakantie voor ieder, die dit leest! En tot in augustus.

wij vieren

 

Miss T is geslaagd! En dat mag echt gevierd worden, want ze heeft er hard voor gewerkt. Ik ben dan ook super trots op haar. Ik weet hoeveel moeite het haar heeft gekost. Nu is het afscheid van de middelbare school dus een feit.

Dit is meer een persoonlijk vier-momentje. De steiger is weer weg. De achtergevel is opnieuw gevoegd en geimpregneerd. En het is hier weer heerlijk rustig en stil. Tenminste betrekkelijk stil, want in een straat met oude huisjes wordt er altijd wel ergens geklust of verbouwd.

Wat betreft de moestuin valt er niet zo veel te vieren. Veel oogstte ik nog niet. Een flut klein beetje erwten, net genoeg voor een schepje per persoon.

Maar nu zag ik vandaag dat de bietjes, die ik voor de grap in een kweekbak zaaide, het eigenlijk best goed doen, dus ik oogstte vandaag deze mooie bieten, die vanavond als bieten salade op tafel komen te staan. Dat zie ik toch wel als eenheel klein juich moment 😊

En nu kan ik vieren, dat het eindelijk zomer lijkt te worden. Zodat ik weer 's ochtends in de tuin koffie kan drinken voor ik ga werken. En we misschien eindelijk kunnen genieten van de schattige lampjes, die buiten in onze lounge hoek hangen.

Dus geniet van het mooie weer en een fijn weekend!

Litha

Dit is het feest van de langste dag, vooraf gegaan door de kortste nacht.

Na deze dag zullen de dagen weer korter worden tot aan Yule.
Ook in de natuur is Litha een keerpunt, van groei en bloei gaat de natuur nu over in rijping.
Nu strijd om het bestaan is gewonnen wordt de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen.

Litha is afkomstig uit het Oud-Germaans en betekend berghelling.
Dit zou de symbolische berghelling kunnen betekenen, die de zon tot midzomer beklimt en na midzomer afdaalt...

Het element dat hoort bij Litha is vuur.
Vuur geeft warmte, maar vuur kan ook branden of verbranden

De kracht van de zon is op zijn hoogtepunt, de warmte op zijn sterkst, maar te veel vuur, te veel warmte kan de gewassen verbranden.

Dit is ook de tijd van het offer.

Het offer van de God. 
Hij offert zichzelf op, zodat de oogst niet op de velden zal verbranden.

Dit is de tijd van de Godin Artha, de berin, de beschermster.

Zij beschermt zowel haar dierbaren als haar grenzen.

Zij geeft grenzen aan, laat je jouw grenzen zien, zodat je niet door je eigen vuur (passie) verteerd zult worden.

Litha is een vurig feest, een vrolijk feest met zang en muziek.

Met Litha worden de Midzomervuren ontstoken voor bescherming, reiniging en de hoop dat de zon zijn warmte lang genoeg zal behouden om een goede oogst te geven.

Nog steeds springen mensen met Litha over vuren (of lopen tussen ontstoken kaarsen door) om zichzelf met kracht te vullen en om symbolisch datgene weg te branden wat men niet meer nodig heeft.

Blessed Litha

en nog steeds herrie

 

Vrijdagmiddag daalde de stilte (en het stof) op ons huis neer. Nog nooit heb ik de Depeche Mode song 'Enjoy the Silence' zo goed begrepen als afgelopen week. 

Een heel weekend in stilte lag voor ons. 

We hebben niet veel bijzonders gedaan, beetje rommelen rond het huis. Nu kan het er ook mee te maken hebben dat Lief vrijdags was gaan zeilen en zaterdag toch een tikje spierpijn had. Wel liepen we zondagmiddag nog naar het plein bij de kerk waar een Bluesfestival werd gehouden. Nu is blues niet echt mijn muziek, maar een festival op tien minuten lopen van huis, daar wil ik best even kijken. En gelukkig waren er genoeg mensen die deze muziek wel waarderen. 

En nu is het weer maandag en staat er nog steeds iemand voegen uit te slijpen. Is Lief vanmorgen lekker bijtijds naar Rotterdam vertrokken, is jongste dochter gisteravond alvast bij een vriendin gaan slapen en keek oudste dochter de herrie een half uurtje aan en fietste toen snel naar haar eigen appartementje, want al staat er bijna niets meer, alles is beter dan deze herrie. En ik zit thuis. Iemand moet de boodschappen van de p.icnic aanpakken en de katten af en toe geruststellen als ze wakker schrikken.

En nu hoop ik heel hard dat dit echt de laatste voeguitslijp loodjes zijn en dat we hierna alleen nog maar de radio van onze klusser horen.

Gelukkig ga ik morgen weer aan het werk.

en nu maar wachten

 

De examens van miss T zijn voorbij en nu is het afwachten tot 12 juni. Dan hoort ze of ze afscheid kan nemen van de middelbare school (of niet). So fingers crossed!

De examentijd was al zenuwslopend, maar dat is dit wachten ook. Als afleiding heeft ze meteen doorgegeven bij de supermarkt waar ze vakken vult, dat ze de komende periode van 08.00 - 20.00 uur beschikbaar is. Zo kan ze nog iets extra's verdienen voor op vakantie en ze houdt ook ritme in haar dagen, haar eigen woorden.

En ons huis staat weer in de steigers. De achtergevel gaat opnieuw gevoegd worden. We waren al gewaarschuwd dat het uitslijpen van de oude voegen echt heel veel herrie maakt. Dat kan ik nu beamen. Ja, ik ben thuis. Ik was bang dat de katten heel erg in paniek zouden raken van en vreemden in de tuin en herrie, dus had even geen vluchtadres geregeld. Hier op zolder is het nog te doen en op de kamer van miss T (aan de voorkant van ons huis) daar gaat het ook nog wel, Dus na een korte vlucht voor een koffie in de stad, zit ik nu samen met poes op zolder en oudste dochter met andere kat op de kamer van miss T. maar ik vind het niet zo erg dat ik morgen de deur uit moet om te gaan werken 😁

Als alles goed gaat, is het eind van de week weer klaar.