Herfst

Al leek het er van het weekend niet op, het is toch echt herfst.
Ook al hou ik heel veel van de zomer en van buitenleven, vanaf begin september kijk ik uit naar verkleurende bladeren en vallende kastanjes.
De eerste tekenen van de herfst, de tijd om weer naar binnen te gaan, met dekentjes op de bank, warme kruidige thee en kaarslicht.

Na een fijn herfstig ontbijtje, (appelstukjes met kaneel even opbakken en deze warme appelblokjes met yoghurt en muesli) besloten de dochters en ik nog even te gaan genieten van het mooie weer.
We deden weer een rondje Meijendel en wat een verschil met twee weken geleden, de herfst heeft duidelijk haar intrede gedaan.

En vandaag is de lucht hier donkerder dan gisteren en bij iedere windvlaag dwarrelen er blaadjes door de straat; herfst dus!

Mabon

De herfst-equinox is,  net als de lente-equinox, een tijd van balans. Dag en nacht zijn even lang, maar vanaf nu wint de duisternis het van het licht.
Mabon is een tijd van herbalanceren, van dingen weer recht zetten.

Het element van Mabon is water.
Water, stromend en vloeiend.
Het stromende water, waarmee je alles wat overbodig is, wat je niet nodig hebt of kunt gebruiken, kan laten wegstromen.
De les van Mabon is loslaten, zoals obstakels de vrije stroom van het water belemmeren, zo belemmeren bepaalde emoties en ingesleten gewoonten het stromen van onze energie.
De tijd van Mabon leert ons deze zaken en emoties los te laten, zodat we verder kunnen gaan.

Mabon is ook letterlijk het loslaten van de zomer.
De dagen worden korter, de ochtenden zijn killer en de avond valt eerder. We gaan weer meer binnenshuis leven. We keren ons naar binnen en richten ons hierbij op ons innerlijk leven.

Voor onze Keltische voorouders was dit het tweede oogstfeest; de oogst en fruit en noten. Het graan geoogst met Lammas en nu fruit, groente en noten.
De wintervoorrad is binnen.
De oogst werd gevierd en er werd dank betuigd voor alles wat de aarde dit jaar heeft voortgebracht.

Ook wij kunnen bij onszelf na gaan, wat onze oogst is dit jaar. Welke plannen,  gezaaid met Imbolc, tot bloei zijn gekomen, waar wij nu de vruchten van mogen plukken.

Gun jezelf ook een moment van overpeinzing/zelfreflectie, want welke zaken/emoties, die geen nut hebben,  sleep je nog steeds met je mee.. Nu is het tijd om deze los te laten.

Vier de oogst en wees dankbaar voor alles wat je mocht oogsten.
Blessed Mabon!

Feest(elijke) maand

September is hier altijd een beetje een feestmaand.

Op 1 september is oudste dochter M jarig, 22 is ze geworden en dat vierden we die dag met taart en een wandeling in Meijendel.

Het weekend erna verjaarden nichtje en schoonzus, dat werd op zondag eerst lekker wandelen en daarna naar de verjaardag.

En afgelopen vrijdag was het zover.

De verjaardag van miss T.

Elf jaar is zij nu, een echt 'elfje' 

Vrijdagmorgen liep ik met haar mee naar school om de tractatie af te geven en werd toch echt een beetje sentimenteel, dit is echt de laatste keer tracteren op school. En okay, omdat het toch de laatste keer was, deze keer maar weer wat gebakken, mini blauwebessen cupcakes.
Vrijdag vierden we haar verjaardag alleen met het gezin en omdat de jarige beslist wat we die dag eten, werden het hamburgers en patat van de Mac.

Zaterdag was bak- en kookdag.
De halve middag was ik druk met taarten bakken voor de verjaarsvisite van zondag, deze keer een witte chocolade-cheesecake en een appelplaatcake.
Die cheesecake was ook al door M(irte) gemaakt voor haar verjaardag en ik kon deze makkelijk glutenvrij bereiden door de bodem te maken van glutenvrije speculaas in plaats van bastognekoeken.

Daarna werd ik in de keuken afgewisseld door M., die zaterdagavond haar verjaardag vierde met een aantal vriendinnen en dat deden ze met lekker eten hier thuis en nog wat drinken in de stad.
Lief was die zaterdag toch al zeilen met vrienden en zou die avond zeker niet thuis zijn met eten, dus ik ben met missT en zoon J naar de stad gefietst en we zijn met z'n drietjes zomaar uit eten gegaan.

En zondagmiddag vierden we dan missT haar verjaardag voor de familie. Daar kwamen haar beide oma's, haar tante(schoonzus), oom en nichtje.
Inderdaad de helft van de familie hadden we een week er voor ook al gezien in een zelfde soort setting.
Maar ik kon wel weer bijkletsen met m'n moeder, want ondanks alle appjes die we elkaar sturen, vind ik toch dat ik haar te weinig spreek (dat is denk-ik een soor dochterdingetje).
En het was mooi weer, dus we konden heerlijk buiten zitten
En natuurlijk werd missT super verwend, ze heeft nu echt bijna alle boeken van de Muts-serie, die ze zo graag leest.
Dus al met al een fijne middag.

En vandaag zijn lief en ik allebei vrij, ruimen slingers en ballonnen op.
Zaterdag hangen we nog een keer slingers in de kamer voor missT haar vriendinnenfeestje en dan is het voor deze maand klaar met verjaardagen.

Weekend; Blijdorp en Landgoed Heidestein

Via mijn moeder kregen wij tickets voor de Diergaarde Blijdorp ZOOmeravonden, dus afgelopen vrijdag gingen wij met z'n allen na school/werk naar de dierentuin.

Het was druk, heel erg druk, wat natuurlijk gezien de korting op de toegang niet verwonderlijk was. Het was best grappig om te zien dat sommige dieren zich  klaar maakten voor de nacht of juist nu eindelijk actief werden; ruziënde uilen of zwemmende en rennende neushoorns.

Je kon hier en daar ook een kijkje achter de schermen kijken, maar gezien de drukte hebben wij dat gelaten voor wat het was en zijn gewoon de dierentuin doorgeslenterd, totdat het echt hard begon te regenen. Toen vonden we het wel mooi geweest en zijn richting uitgang gegaan.

Voor mij, miss T en oudste dochter was het zo'n drie jaar geleden dat we hier voor het laatst zijn geweest en er was best weer het een en ander veranderd en bijgebouwd, altijd leuk om te zien.

Al met al een leuk begin van ons weekend.

Zaterdag was een beetje onze chill dag; er werden boodschappen gedaan en wassen gedraaid, maar daar hield het ook wel mee op.

Twee weken geleden was Lief met wat collega's gaan motorrijden en hierbij langs de heide gekomen, die toen in volle bloei stond.

Dus heel erg  de moeite waard om daar eens te gaan wandelen.

Nu kwam dat zondag heel goed uit.

Wij hadden 's middags een verjaardag bij familie in Utrecht, dus als we nu eens eerst een stuk zouden gaan wandelen en daaarna pas naar die verjaardag, zou dat voor ons een stuk relaxter zijn.

Na wat gegoogle, vonden we bij Zeist een wandeling bij Landgoed Heidestein, door de bossen en over de heide.

Ondanks dat het weer bij ons 's ochtends ronduit regenachtig was,  met vrij sombere voorspellingen voor de rest van de dag, zijn we toch gaan lopen.

En werden beloond met zon, een al wat herfstig bos en bloeiende hei.

We hebben besloten om vaker in deze omgeving te gaan wandelen, het is een drie kwartier rijden vanaf ons huis en een heel andere omgeving dan Meijendel of  het AWD.

En om iets vaker het weer te negeren, gewoon te gaan en accepteren dat je soms nat kunt worden. Voor ons zou het wel goed zijn om weer vaker een uurtje te gaan lopen in het weekend, niet alleen omdat Lief en ik allebei een 'zittend' beroep hebben, maar ook gewoon om het hoofd 'leeg' te lopen, te ontspannen en gewoon te genieten van de natuur om oins heen.

een nieuw schooljaar

De zes weken zomervakantie zitten er nu echt op en vandaag begon voor miss T het nieuwe schooljaar.
Groep 8, het laatste jaar basisschool!
Altijd weer spannend zo'n nieuw, kersvers schooljaar en voor miss T dubbel spannend, want zij ging naar een nieuwe school.

Vlak voor het eind van afgelopen schooljaar kregen wij nieuws te horen waardoor wij ons vertrouwen in de school kwijt waren.
Het is een hele stap als je besluit om zelfs voor het laatste jaar basisschool je kind nog over te plaatsen.
De laatste schoolweek hebben we gesproken met kennissen, wiens kinderen naar de school gingen, die wij op het oog hadden.
Daarna hebben we zelf een gesprek gehad met de directeur van deze school. En natuurlijk houdt die man een verkooppraatje voor zijn school, waarin de leuke kanten van de school naar voren komen,  maar ik zag er ook iets wat mij meer zei. Tijdens de rondleiding, die wij door de school kregen, kwam er een achtste groeper spontaan op die directeur af om hem een knuffel te geven. En dat was het, die man had liefde voor zijn leerlingen, liefde voor zijn vak en voor zijn school. En dat straalde hij ook uit. Een echt schoolhoofd in plaats van een manager.
Miss T mocht zelfs nog een ochtend op de een na laatste schooldag meedraaien en kwam super enthousiast terug.
Toch hebben wij de definitieve beslissing pas vlak voor het eind van de zomervakantie genomen, misschien niet ideaal voor beide scholen, maar soms heb je gewoon meer tijd nodig.

Dit wil ook niet zeggen dat miss T volledig blij was met onze beslissing, want na het eerste enthousiasme voor het nieuwe, besefte ze , wat ze dan ook achter moet laten. Dan was ze boos en verdrietig en wilde ze weten waarom.
Toch zijn wij er van overtuigd, dat ze hier goed op haar plaats is en dat dit de beste keus voor haar is.

Terwijl ik dit typ is de eerste schooldag al achter de rug en heeft miss T al alles van deze dag verteld. Het was een echte kennismakingsdag met spelletjes en uitleg schoolregels, laptop gebruik en het rooster.  En vooral dat rooster maakte haar blij, een lesrooster alsof ze al op de middelbare zit en duidelijkheid en overzicht wat zij heel fijn vindt.
En nu speelt ze buiten, ze zag een paar kids van haar school in een speeltuintje hierachter voetballen, dus ze ging wel even kijken.
Ik hoop dat ze snel haar draai vindt, zich helemaal thuis voelt  en een fantastische leuk laatste basisschooljaar tegemoet gaat.