dinsdag 27 juli 2021

weekje zuid-limburg

 





Na onze staycation van vorig jaar, wilden we dit jaar graag even naar een andere omgeving. Ik ben heel blij met ons huis en tuin, maar hier blijven betekent wel dat ik in hetzelfde dagelijks ritme blijf zitten als altijd en dat geeft toch iets minder vakantie-gevoel. Toen wij voorzichtig plannen begonnen te maken voor de zomer, zat alles nog in lockdown, zonder vooruitzicht hoe lang het nog zou duren en tegen welke maatregelen je dan weer zou aanlopen. Dus wij besloten in eigen land te blijven. Terschelling leek mij wel leuk, maar na drie uur lang tevergeefs huisjes aan te hebben geklikt, heb ik dit idee maar opgegeven.

En zo kwamen we op zuid-limburg, een huisjespark op de Cauberg bij Valkenburg.  Wekenlang hoorde ik van allerlei mensen dat Valkenburg zo'n leuk en gezellig plaatsje was, met een mooi oud centrum. Maar na de complete zondvloed die daar het centrum onder water zette, kreeg ik alleen nog de vraag of onze vakantie nog wel door kon gaan.

Gelukkig ging alles gewoon door, dus vorige maandag reden wij naar limburg en hoe glooiender het landschap werd, hoe meer ik een vakantiegevoel kreeg. 

Het huisje was prima, gewoon perfect en best wel ruim, omdat we in de tijd dat we boekten, net wisten of zoon en schoondochter nog bij ons zouden zijn, hadden we een huisje gezocht voor 6 personen en daarin zaten we nu met z'n viertjes. Nu hadden de dochters geen bezwaar met ieder een eigen kamer, en met hun verschillende slaapritmes was dit best wel handig 😊



Natuurlijk deden we een dagje Maastricht, miss T shopte zich een slag in de rondte en verder wandelden we door het centrum, bezochten natuurlijk boekhandel Dominicanen gevestigd in een eeuwen oude kerk. En slenterden nog door de vele mooie straatjes die Maastricht nu eenmaal rijk is.

Dit shoppen en slenteren werd afgewisseld met een actieve dag. Lief is nogal van het wielrennen, dus hij wilde heel graag een dag gaan fietsen, de Cauberg moest natuurlijk beklommen worden, dus hij huurde een racefiets en ging op weg. Nou wilden de meiden en ik niet achterblijven, maar wielrennen is echt niet ons ding, dus wij huurden alle drie een e-bike en met een routekaartje fietsten wij van fietsknooppunt naar fietsknooppunt, door velden, heel kleine dorpjes en hadden vooral heel veel lol. En nee, ik schaamde mij niet voor mijn seniorenfiets 😁, zonder mijn accuhulp had ik bij de eerste heuvel al moeten afstappen. 



Wandeling bij het Fort Sint Pieter, voor onze rondleiding door de mergelgrotten begon.







En het bezoeken van ruïnes of kastelen staat altijd wel op mijn lijstje voor de vakantie, het werd Kasteel Hoensbroek en natuurlijk de ruïne van Valkenburg.

En zo begon mijn dag. Ik ben nu eenmaal geen uitslaper, altijd best vroeg wakker. Dus terwijl iedereen nog sliep, zette ik de tuindeur open en zat ik met koffie en breiwerk buiten, een rustig begin van de dag.

Ons weekje weg zit er nu weer op. We zijn al een dag thuis en de wasmachine heeft de nodige wasjes weer weggedraaid, maar onze vakantie is nog niet voorbij; Lief en ik zijn allebei nog 2 weken vrij en ik geloof dat er deze twee weken nog geverfd en behangen gaat worden, want miss T wilde graag een kamer zonder roze hartjes behang en oudste dochter neemt de kamer van haar broer over en daar mag ook nog wat aan gebeuren.

Maar een weekje ontspanning hebben we in ieder geval al gehad.

maandag 5 juli 2021

mijn kleine homestead


 

Om ons huis met de stadsmoestuin een homestead te noemen is misschien een ietwat overdreven, maar het is wel mijn droom om ooit ergens een huisje te hebben met een wat grotere moestuin, zodat we wel deels uit eigen tuin kunnen eten. En natuurlijk hou ik bij mijn droomhuisje ook kippen voor de verse eitjes en misschien zelfs schaapjes voor de wol en vergeet de kleine boomgaard met appel- en perenbomen niet.

Toch heerlijk om daarover af en toe te kunnen (dag)dromen. En dit jaar ben ik best tevreden met onze mini-moestuin, na het extreem koude en natte voorjaar, staat wat ik gezaaid en geplant heb, er best goed bij.




Ik heb nu twee soorten boontjes, waarvan de ene al vrucht heeft en de andere nu begint met bloeien. De bak met erwten staat in volle bloei en tussen de bladeren zie ik steeds meer peultjes verschijnen. Een emmer met snijbiet, die ik misschien even moet uitdunnen. De hoeveelheden van alles wat ik teel zijn niet groot, we kunnen er als gezin ook niet van eten, maar een handje groenten uit eigen moestuin toevoegen aan de groenten van de supermarkt vind ik ook al leuk.




Twee pompoenplanten, waarvan ik hoop dat ze nog gaan bloeien. Het lijkt me zo leuk om in het najaar een pompoen te kunnen oogsten. Broccoli en andyvie, die de naaktslak aanvallen tot nu toe overleefden.

En zelfs aan fruit heb ik gedacht, voor een boomgaard is geen plaats, maar wel voor bessen; blauwebessen en aalbessen.



Zelfs mijn kleine tuin vraagt al een hoop tijd om alles bij te houden, maar aan de andere kant, alle liefde die je in de grond(aarde) stopt krijg je ook weer terug als oogst.
Dit jaar heb ik ook heel bewust van alles kleine hoeveelheden geplant of gezaaid, zodat ik de tuin de aandacht kan geven, die het ook verdiend, waardoor het ook geen moeten is, maar iets wat er met plezier bij doe.
Dit is ook wel iets wat ik bij verschillende homesteaders lees (meestal amerikaanse blogs), dat het vooral keihard werken is, zaaien, uitplanten, onkruid wieden, dieren verzorgen en daarbij ook een huishouden runnen. Ik zou dat nu niet kunnen, niet zolang ik ook nog drie dagen in de week buitenshuis werk.
Dus voorlopig droom ik over een kleine homestead, leef mee met de verhalen die ik hierover lees op blogs of via instagram en verder geniet ik van mijn moestuintje in de stad.

En mocht het ooit toch eens zo ver komen, dan heb ik in ieder geval al de purrfecte homestead-cat.