maandag 25 april 2022

een kleine update dan maar


Ik was echt van plan om weer regelmatiger te gaan bloggen; het voornemen was er, alleen de uitvoering liet nog iets te wensen over.

Het mooie Hollandse plaatje van hierboven was nog van een fietstochtje van lief en mij, vlak voor hij weg ging. Vorige week maandag brachten de dochters en ik hem naar Schiphol en nu 'zwerft' hij al een week door Cambodja. Lang leve alle moderne communicatie, want nu hebben we als het lukt toch een aantal keer per dag kort contact en met dat en de foto's is het alsof ik ook een beetje met hem meereis. Dat was 10 jaar geleden wel anders, toen reisde hij door Laos (en Thailand) en bestond ons contact uit mailtjes, die hij alleen kon sturen als hij een plaats met een internet café vond.

Dus ja, begonnen in Phnom Pen, vandaar uit naar Battabang, reisde Lief vandaag naar Siem Reap, waar zich ook de tempels van Ankor bevinden. Dus ik hoop weer op veel mooie foto's de komende dagen.

En dan heb ik straks nog een nest-verlater, want oudste dochter kreeg een flat aangeboden, komende maandag krijgt zij de sleutel en ik denk dat vanaf dan, onze week in het teken van schoonmaken en verven zal staan. Haar plan is om het weekend van de 14e te verhuizen en dat zou betekenen, dat wanneer Lief, de 16e weer thuis komt, we nog maar een gezin van 3 personen zijn. Best wel een raar idee.

En verder breidde ik nog wat. Ik maakte sok 1 af, begon vol goede moed aan sok 2, maar toen ik halverwege het been was, bedacht ik mijn ineens, dat ik weer het lace-patroon voor de linker sok gebruikte in plaats dat van de rechter sok. Niet slim.

Een geval van uithalen, uithuilen en opnieuw beginnen. En daar was ik op deze regenachtige maandag mee bezig.


En dan was ik ook nog in de tuin bezig geweest. Ik heb de moestuin weer opgeruimd, tot aan zaai- en plant klaar. En heb de grond om de bakken bedekt met een verse laag schors. Op dit moment heb ik peterselie, selderij, aardbeien en rabarber staan en wil bieten en erwten gelijk in de koude grond zaaien, dus dat wil ik eigenlijk dit weekend nog gaan doen. Dus wat de tuin betreft was het buitje van vandaag zeer welkom.

Zo dat was in een notendop het reilen en zeilen van ons gezin van de laatste weken. Dan heb ik alle werk perikelen nog even er buiten gehouden, want daar krijg ik af en toe echt hoofdpijn van, maar misschien dat ik daar een andere keer wel over blog.



woensdag 6 april 2022

Und Jetzt

 

Duidelijk geen recente foto, maar van eind maart, toen Lief en ik al pratend en genietend van het mooie weer, zo'n 10 km wegstapten.

Maar hoe reilt en zeilt het hier nu, want ik heb al een paar weken niets geschreven. Lief blijft na zijn aanvaring met tante Corrie, toch wat last te hebben van rest klachten, als in vermoeidheid en hoesten, waarvoor hij nu toch wel een afspraak met onze huisarts gemaakt heeft. En daar ben ik toch wel blij mee, want Lief heeft ook de Cambodja plannen weer van stal gehaald en een nieuwe vlucht geboekt. Op tweede Paasdag brengen wij hem 's avonds naar Schiphol en daarna is hij vier weken weg. Dat is dus al over een week, ik begin er nu wel weer aan te wennen, dat ik straks alleen met de meiden ben en ik weet dat het prima zal gaan. 

Verder hadden we tante Corrie nogmaals op bezoek, nu was miss T de klos, na twee dagen lamlendig te zijn geweest, knapte ze snel weer op. En dat zal vast ook wel komen door de pannen kippensoep die ik voor haar maakte.

En voor haar kwam ook eindelijk de uitslag van haar dyslexie-onderzoek, ja miss T heeft dyslexie. En ineens worden haar allerlei mogelijkheden geboden van trainingen, voorlees-software, schoolboeken met aanpassingen voor dyslexie. Miss T is vooral blij dat ze nu extra tijd krijgt bij proefwerken en dat er sterk wordt afgeraden haar onvoorbereid een (voor)leesbeurt te geven. 

Zal ik dan ook over oudste dochter vertellen. Zij is net een weekje terug uit Zuid-Spanje, waar ze met vakantie was. En ze is (al lange tijd) druk op zoek naar eigen woonruimte en nu lijkt het te gaan lukken. Er is nog niks zeker, maar stel je voor straks heb ik misschien weer een uitvlieger. 

Dan wordt ons gezin weer anders wat betreft dynamiek. Gelukkig hebben we al een beetje kunnen oefenen tijdens haar vakantie 😉

En ik? Ik probeer iedere dag minstens een half uur te wandelen en dat hou ik al sinds eind januari vol. Nog even en het is een gewoonte geworden.

Een gewoonte waar ik lol in heb en me goed bij voel.