een maand lang iedere dag wandelen

 

Als je mij ook volgt op instagram, dan weet je het al. Ik heb het volgehouden om deze maand iedere dag een stuk te lopen.

Soms alleen maar lopend naar werk (en eind van de middag weer terug naar huis).

Deze route is misschien niet inspirerend en ook nog iedere werkdag hetzelfde, maar ik leerde deze dagen wel anders kijken naar de dingen. Een klein polletje bloeiende narcissen, in een totaal versteende tuin, is toch een klein stukje vrolijkheid als je er langs loopt. Ik zag dat het iedere week 's ochtends eerder licht werd; begin februari liep ik nog met een fietslampje aan mijn rugzak geknoopt om goed zichtbaar te zijn voor de fietsers, die mij tegemoet komen, dat lampje zit inmiddels onderin m'n rugzak, want is niet meer nodig.

En de dagen dat ik niet werk, combineer ik boodschappen of afspraken met een wandeling, als ik iets in een half uur kan lopen, dan ga ik lopend. Het gebeurde dus weleens dat ik alles bij elkaar een uur liep, voor een afspraak van 10 minuten, dus ik gok dat mijn conditie er ook op vooruit is gegaan.

Zelf vond ik in het begin het lastigste de wandelingen die ik maak op dagen dat ik niet echt een doel heb om naar toe te lopen. Een doelloze wandeling, gewoon om wandelmeters te maken, maar ik denk dat dit ook een mind-set dingetje was.

Voor deze dagen heb ik een min of meer vast rondje van ongeveer een half uur, wat ik dan loop en eigenlijk kom ik op die wandelingetjes altijd wel wat tegen, al is het maar een berm vol narcissen of een kat die me vanuit een tuin bekijkt.

Of het wandelen behalve voor mijn conditie ook al iets voor mijn weerbaarheid doet, weet ik niet. Wat ik wel merk is dat ik meer zie, meer kleine dingen, die mij best een vrolijk gevoel bezorgen (een buurtkat, bloeiende narcissen, snaterende eenden) en dat leid mijn gedachten wel af van de dingen die in mijn hoofd rond malen, zoals de oorlog in de Oekraïne, overstromingen in Brisbane (daar woont het gezin van mijn oudste zoon), het nog steeds doorsudderende c-gedoe en daarbij ook nog de reis die mijn lief over een week gaat maken. Maar ook al houd dit mij overdag bezig, ik heb er nog niet wakker van gelegen. Dus misschien dat wandelen mij inderdaad helpt.

Dus de komende maand wandel ik nog maar even door.

plannen

Als in plannen maken, als in een overzicht maken van taken.  Op maandagmorgen maak ik een weekmenu, zodat iedereen weet wat we de komende vijf dagen gaan eten en ik schrijf in mijn agenda wat ik die week echt niet mag vergeten. 

Mijn Lief maakt heel andere plannen. Hij plant zijn reis naar Cambodja, begin maart vertrekt hij via Bangkok naar Phnom Penh, de hoofdstad, en vanuit daar maakt hij een reis om zo veel mogelijk van het land te kunnen zien. Dit plan is al oud, eigenlijk zou hij oktober 2020 vertrekken, maar daar kwam iets tussen. En nu is het weer mogelijk, dus waarom niet.

Dus straks in maart zijn wij gewoon een all-female huishouden of zoals schoondochter het zei; een huishouden zonder testosteron.

En verder wandel ik nog steeds iedere dag, de eerste twee weken had ik echt halverwege de week behoorlijk spierpijn in m'n bovenbenen, maar het went kennelijk al, want vorige week ging het me al veel makkelijker af. En ik vind het leuk en voel me er verrassend goed bij. Zeker op werkdagen, als ik naar huis loop, laat ik in die wandeling alle werkdingen achter en kom met een ontspannen hoofd weer thuis. Dus ja, het bevalt me wel.

En nu zie ik dat het al bijna zes uur is. En dat betekent dat mijn planning nu aardig in de soep loopt, want ik moet nog beginnen met koken......

Wens ik ieder een fijne avond en een mooie week

Imbolc

Het feest van het vroege voorjaar, dit is het moment dat de aarde weer ontwaakt.

De winter loopt ten einde en bij het afwerpen van de duisternis, de dagen lengen, voelen wij ook nieuw leven en een nieuwe bloei in onszelf ontluiken.

Net als de piepkleine groene blaadjes en witte kopjes van de sneeuwklokjes, die nu uit de aarde te voorschijn komen, zo gaan wij onszelf voor bereiden op mogelijkheden en beloftes van de komende tijd.

Imbolc of Oimelc verwijst naar de ooien die rond deze tijd lammeren. 

Hierom staat Imbolc voor het nieuwe begin, het prille.

Het is de tijd om je te focussen op de mogelijkheden van de toekomst, terwijl je gegrond blijft in de realiteit van alledag.

Imbolc - afgeleidt van het Keltische bolc of bolg, wat buik betekent.

Imbolc zou dan 'in de buik' betekenen.

Met de buik wordt Moeder Aarde bedoelt, uit wiens 'buik' of wel akker, alle leven weer naar boven zal komen.

De tijd van Imbolc, is de tijd van de Godin Bridget, zij is het jonkvrouwe aspect van de Godin. De zwangere jonkvrouw, zwanger van het jonge zaad van de zon. Als zodanig is Bridget godin van het vuur en de vruchtbaarheid. 

Zij is de hoedster en beschemster van het vuur.

Zij bewaakt de vuren van inspiratie, smeedkunst en heling.

Voor haar branden wij kaarsen en hiermee verwelkomen wij  de zon weer in ons leven.

De elementen die horen bij Imbolc zijn Aarde en Lucht. De Aarde waarin nieuw leven ontkiemt en  Lucht, die als een frisse wind door onze gedachten gaat, zodat wij weer opener en energieker kunnen zijn, zodat we weer ruimte krijgen voor het nieuwe.

Na de lange wintermaanden waarin onze energie naar binnen was gekeerd, mag deze vanaf Imbolc weer uitwaarts keren, we gaan ons weer richten op de buitenwereld!

Dus draag de vlam van binnen weer naar buiten en verwelkom het voorjaar!

Blessed Imbolc