in between days

Voor mij is de tijd tussen kerst en oudjaar een soort van tussen in tijd. Het is de tijd waarin ik al snel vergeet welke dag het ook al weer is. Dit jaar hebben wij deze tussen tijd als gezinstijd geclaimd. Na de kerst pakte wij wat spullen bij elkaar en vertrokken naar een huisje bij het bos.

Uitwaaien, natregenen, loslaten en weer gronden.

Rustig opstaan, wandelen, late lunch, spelletjes spelen, wat lezen, weer eten, misschien nog een spelletje, zeker nog wat lezen en luisteren naar de top2000, tot we weer het bed inrolden.

En de volgende dag herhaalde zich dit gewoon weer.

En vanmorgen reden we weer naar huis, werden begroet door onze katten, gooiden een berg modderige was in de machine en haalden wat boodschappen in huis.

En dan is het morgen oudjaar, mijn tussentijd is voorbij. Ik ben weer opgeladen voor het komende jaar.

En dan hoop ik heel hard dat het komende jaar ons wel fijne dingen gaat brengen, weer wat meer lucht en ruimte, verbinding in plaats van verdeeldheid en gewoon veel lieve dingen.

Wens ik iedereen een mooi, liefdevol en gezond 2022!!!!!

Yule

Midwinter

Het hoogtepunt van de winter, de langste nacht van het jaar.
Nu vieren wij de terugkeer van het licht. En met de wedergeboorte van het licht, begint ook een nieuwe jaarcyclus.
De winterzonnewende markeert een punt van natuurlijke omslag op aarde. Dit is tegelijkertijd een tijd van evenwicht en van verandering.

Met Yule brengen wij hulde aan de Godin, moeder aarde, voor het feit dat zij opnieuw het licht heeft gebaard. Net zoals zij gedurende de donkerste tijd van het jaar het licht in haar schoot trekt, vanaf Samhain tot aan Yule, brengt zij bij de winterzonnewende het licht weer voort.
En met de komst van het licht eindigt ook de stille, donkere tijd. De kou zal gaan verdwijnen en het leven begint weer opnieuw.

Dit is de tijd van de Crones; Anbet en Hille.
Zij brengen ons stilte en bezinning.
Zij leren ons om te luisteren naar onszelf, zodat wij weer in harmonie kunnen komen, lichaam en geest in evenwicht.
Zij leren ons weer te putten uit eeuwenoude wijsheden, die als we maar doorgaan en doorjagen verloren zullen gaan.
Zij leren ons stilstaan en opnieuw aarden, zodat we de nieuwe jaarcyclus met vertrouwen in onszelf en in  evenwicht met onszelf kunnen beginnen.

Blessed Yule

de rek is er uit

 

De rek is er helemaal uit bij mij.

Al bijna twee jaar worden we geleefd door het C-virus; groepsimmuniteit leek de oplossing, massaal vaccineren leek de oplossing, boosteren zal nu de oplossing zijn. Maar voorlopig leven we van lockdown naar lockdown, is het nieuws een aaneenschakeling van paniekberichten over de volgende virus mutatie en de gevolgen ervan voor de zorg.

Al met al heb ik het gevoel dat ik nu bijna twee jaar altijd 'aan' sta, mijn fight or flight mechanisme maakt overuren. En als je mij een beetje kent weet dat je dat het dan bij mij vooral om vluchten gaat. En nu weet ik het niet meer, de rek is er compleet uit.

Het is bijna Yule, ik trek mij terug en ga luisteren naar wat de crones van yule mij willen vertellen, welke raad ze voor mij hebben. Ik zoek mijn verbinding met de natuur en aard mijzelf weer om straks opgeladen aan een nieuw jaar te kunnen beginnen.

Tot gauw.

alvast een jaaroverzicht

 

Een overzicht van alle door mij gebreide sokken in 2021.

Acht paar sokken, waarvan het eerste paar voor mijn lief. De streepjes sokken, die ik maakte van de mini-skeins van de 12days of YarnyXmas van Pinkprettiez. Drie paar sokken volgens patronen uit 52weeks of Socks. The Flowergathering socks uit TaprootMagazine, de sokken van de koffieboontjeskal van it-is-a -Sarah. En nog twee paar simpele (3r,1av) sokken.

En op de voorgrond ligt de sok waar ik nu nog mee bezig ben, sok 1 is bijna af, en dan proberen of ik dit paar ook nog afkrijg voor het eind van het jaar.

Maar toch, of het straks 8 paar of toch  9 paar sokken zijn. Ik vind het mooi overzicht van mijn creativiteit van dit jaar.

guilty pleasure

 

Mijn guilty pleasure van deze maand, is niet het mezelf volproppen met chocolade kerstkransjes, ook al is dat wel een optie. Nee, mijn guilty pleasure is op youtube kijken, naar de 'vlogmas' video's van een aantal handwerkvloggers.

Niks is zo gezellig, als opgekruld in de stoel, mok thee erbij, sokkenbreiwerk op schoot en 'vlogmas'-filmpjes kijken.

Dus nu eerst die kat maar uit de stoel tillen.

de donkere dagen

 

Het zijn echt donkere dagen. Mijn collegaatje en ik mopperden er gisteren nog over; als we naar werk rijden/fietsen is het nog donker en als we 's avonds rond 17.15 uur de deur uit stappen is het weer donker. Het is dat ons kantoor ramen heeft, daarom weten we dat het overdag toch nog licht wordt.

Nog twee weken, dan is het midwinter en gaan de dagen weer heel langzaam lengen.

Wat mij wel opvalt is dat ik nu ik geen kinderen meer op de basisschool heb rondlopen, ik toch deze feestdagen wat anders beleef. Met kinderen op de basisschool wordt je deze maand veel meer geleefd; eerst moet de school in sint-sfeer worden gebracht, cadeautjes inpakken voor de lagere klassen, en vergeet de surprise niet. Is de sint het land uit dan volgt de oproep om de school in kerstsfeer te brengen, oproep voor kerstknutselouders en als klap op de vuurpijl, het kerstdiner, waarbij natuurlijk ook ouderhulp gevraagd werd.

En begrijp me niet verkeerd, ik heb regelmatig met veel plezier meegeholpen, maar ik vind het ook prima dat dit nu allemaal niet meer hoeft. We gaan de december tijd nu veel rustiger in, het begint nu echt een tijd van verstilling te worden. 

Gezinstijd, met een dekentje op de bank, warme choco en kerstfilms kijken.

Zo zijn die donkere dagen best fijn.🎄

rondje door de week

 

Het was geen rustig weekje, de afgelopen week. Ik kan het al zien aan het aantal foto's wat ik maakte.... bijna niets.

Maandag was ik nog met oudste dochter naar de i.kea geweest voor twee boekenkastjes. Haar oude kamer op zolder is een beetje door mij ingepikt, daar staat nog haar oude bed, voor eventuele logees en nu dus ook twee boekenkastjes, zodat ik eindelijk al mijn handwerk-, lees- en kinderboeken, die ik overal en nergens bewaar eens kan uitzoeken en netjes in een kast kan zetten. Mijn project voor deze maand(naast nog meer sokken breien natuiurlijk)

Dinsdag begon mijn werkweek. We waren weer met de dames onder elkaar, aangezien onze manager vanuit huis werkte, vanwege een c-test van zijn dochter(zelftest positief, ggd test negatief). Het was niet zo'n gezellig dag, maar dat had te maken met een collegaatje van een andere afdeling, die na maandenlang van kastje naar muur gestuurd te zijn geweest, naar huis ging. Ze trok het niet meer, moegestreden zoals ze zelf zei. Dat raakte ons allemaal wel, dus we waren als afdeling even een dagje wat stiller. Bij het naar huis gaan, maakte ik ook nog wat mee. Ik had die dag weer eens de oude corsa meegenomen, en terwijl ik 's avonds naar huis wil rijden, begint er iemand achter mij te seinen en toeteren, dus ik heb de auto op de eerste parkeerplek, die ik kon vinden neergezet om eens te kijken wat er aan de hand was, blijkt dat al mijn achterverlichting was uitgevallen. Ik ben daarna op een mistachterlichtje naar huis gereden. En gelukkig is dat maar een ritje van 5 minuten, maar echt senang voelde ik me er niet bij.

Dus de woensdag begon met telefoontje met en ritje naar de garage, waar ze alles weer gefixt hebben en het viel nog mee ook. Dus ik rijd weer verlicht. Woensdag was ook een dag dat lief de hele dag op locatie werkte in verband met allerlei overleggen, maar die kwam eind van de middag thuis met de mededeling dat hij zich niet zo lekker voelde. En donderdag voelde hij zich gewoon rot, dus dat werd maar meteen een afspraak bij de ggd, maar omdat de zelftest toch negatief was, ben ik gewoon gaan werken. (Overigen was de ggd test ook negatief, dus het was een flinke verkoudheid) Dus ik had een zieke man op de bank. En ik merk dat ik prima om kan gaan met zieke kinderen, die horen met dekentjes op de bank en krijgen van mij kopjes thee, maar een zieke man is een ander verhaal, daar heb ik toch echt minder geduld mee. Boven in bed is prima, dan breng ik thee en bekers water, maar halfziek (en zielig) op de bank, daar heb ik dus geen geduld mee. Dus misschien was ik even niet zo gezellig, zeg maar een tikje kortaf. Niet een echt mooie karakter trek van mij, maar toch. Gelukkig is lief inmiddels weer helemaal beter

Zodat we gisteren een kerstboom hebben gehaald. Als gezin hebben we twee tradities: de kerstboom halen we met z'n allen en een van de kerstdagen koken we gezamenlijk, waarbij ieder een gang voor zijn/haar rekening neemt.

Meet Norman de Nordman, onze kerstboom voor dit jaar. En inderdaad hij is een tikje aan de brede kant, zodat we nu een iets kleinere zithoek hebben 😂

Zo en dan ga ik nu op zoek naar mijn kerstkookboeken, want miss T vroeg gisteren al wie welke gang gaat koken met kerst en ik vermoed dat het hoofdgerecht bij mij terecht gaat komen.

Een fijne week gewenst.