dinsdag 21 juni 2022

Litha

Dit is het feest van de langste dag, vooraf gegaan door de kortste nacht.

Na deze dag zullen de dagen weer korter worden tot aan Yule.
Ook in de natuur is Litha een keerpunt, van groei en bloei gaat de natuur nu over in rijping.
Nu strijd om het bestaan is gewonnen wordt de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen.

Litha is afkomstig uit het Oud-Germaans en betekend berghelling.
Dit zou de symbolische berghelling kunnen betekenen, die de zon tot midzomer beklimt en na midzomer afdaalt...


Het element dat hoort bij Litha is vuur.
Vuur geeft warmte, maar vuur kan ook branden of verbranden

De kracht van de zon is op zijn hoogtepunt, de warmte op zijn sterkst, maar te veel vuur, te veel warmte kan de gewassen verbranden.
Dit is ook de tijd van het offer.
Het offer van de God. 
Hij offert zichzelf op, zodat de oogst niet op de velden zal verbranden.


Dit is de tijd van de Godin Artha, de berin, de beschermster.
Zij beschermt zowel haar dierbaren als haar grenzen.
Zij geeft grenzen aan, laat je jouw grenzen zien, zodat je niet door je eigen vuur (passie) verteerd zult worden.

Litha is een vurig feest, een vrolijk feest met zang en muziek.
Met Litha worden de Midzomervuren ontstoken voor bescherming, reiniging en de hoop dat de zon zijn warmte lang genoeg zal behouden om een goede oogst te geven.


Nog steeds springen mensen met Litha over vuren (of lopen tussen ontstoken kaarsen door) om zichzelf met kracht te vullen en om symbolisch datgene weg te branden wat men niet meer nodig heeft.

Blessed Litha


zondag 19 juni 2022

Ons Huis


staat te koop.


In 2011 zijn we hier komen wonen. Een huis met een onverwacht grote tuin en met genoeg kamers om iedereen een eigen kamer te geven. Als gezin vulden we het huis en maakten er echt ons thuis van. Ik stortte me op de tuin en probeerde met wisselend succes groenten en kruiden te laten groeien. We hadden uitvliegers, ook wel tijdelijke uitvliegers en in corona tijd kwam zelfs een schoondochter bij ons wonen. Eigenlijk was het huis altijd min of meer gevuld.

Zoon en schoondochter konden een jaar geleden eindelijk samen naar de Filipijnen (waar ze nu nog steeds wonen met hun twee fluffy katten) en langzaam werd het hier wat leger en stiller.

Nu een maand geleden ook oudste dochter verhuisde naar een eigen appartement, stond er hier een hele verdieping leeg. Ineens zijn we een gezin van drie, zoals we heel vroeger alleen waren in de weekenden dat mijn oudste kids bij hun vader waren.

Voor ons tijd voor een nieuw avontuur.

Nu was het zo dat wij iemand kenden, met een heel leuk huis, in een van de leukste straten van ons dorp. Nu had Lief hem ooit eens gezegd, als jouw huis ooit de verkoop ingaat, mag je ons altijd bellen. En dat gebeurde dus.

En als je dit huis ziet, begrijp je vast dat wij heel veel zin in dit nieuwe woon avontuur hebben. Heel veel zin om hier ons thuis van te maken.

woensdag 8 juni 2022

woensdag 1 juni 2022

verhaal achter de foto

 


Deze foto zette ik vanmorgen ook op instagram, met een paar losse woorden erbij, want ik heb nu niet echt het idee dat het onderschrift bij de foto nu zo vaak gelezen word. Het is toch vaak, leuke foto, hartje en scroll door. En ook ik, maak me hier zeker schuldig aan.

Dus ik dacht, ik schrijf het verhaaltje achter deze foto maar eens op mijn blog (heb ik meteen iets om over te bloggen)

Dit is een stukje van het Delftsewallenpad met zicht op de Oude Kerk, een bekend stukje dorp, waar ik anders toch niet zo gauw kom. En waarom dan vanmorgen wel. Ik had mijn miss Grace (sorry, mijn fiets heeft een naam) weggebracht voor een servicebeurt en liep nu weer terug naar huis, een wandeling van ruim een half uur. Precies goed om weer in mijn wandelritme te komen, want dat schreef ik wel bij mijn insta foto, dat ik nog nooit zo weinig had gelopen als in de maand mei. En dat terwijl ik bij @thedahliagirl had gelezen dat mei de wandelmaand was, maar mei werd voor mij een maand van verven, verhuizen, declutteren, een kamer wissel en nog meer opruimen. Eerlijk gezegd had ik vaak de fut niet om ook nog een klein rondje te lopen (en met alle vrije dagen viel ook het lopen naar werk af)

Sinds maandag weer netjes begonnen aan mijn dagelijkse wandeling en het is echt geen moeten, dus als ik eens een dag oversla, dan is dat helemaal geen ramp. Maar ik heb gewoon gemerkt dat ik mij beter voel met regelmatig bewegen en ik hou niet van de sportschool, de afstanden die ik fiets zijn te kort, maar wandelen vind ik wel leuk.

Dus geïnspireerd door @thedahliagirl (op insta), die dagelijks wandelen promoot, zeg maar, ben ik eind januari, na wat aarzeling begonnen met iedere dag een stukje te lopen. Deze vrouw woont in een mooi stukje van Engeland en haar korte wandelfilmpjes zijn dan ook fijn om naar te kijken; als in schattige cottages, laantjes vol met stokrozen, dat dus. Ik keek erna en dacht bij mezelf als ik in zo'n omgeving zou wonen zou ik echt vaker wandelen. Ja,  dacht ik echt..... heel even en toen lachte ik mezelf uit, heel hard. Onzin! De kansen dat ik ooit daar zou wonen zijn nul, dus ik moet het maar doen met waar ik woon. Wat een inzicht, want het enige wat mij tegenhield om te wandelen was ik zelf, dus ben ik van de bank gekomen, wandelschoenen aan en naar buiten. En sindsdien wandel ik dus regelmatig en heb er lol in.

Dus dat is een beetje het verhaal achter deze foto (en dat ik het een mooi stukje van ons dorp vind)

Doe ik nu als teaser nog een stukje van een foto, waarvan het verhaal ook nog gaat volgen......