dinsdag 31 oktober 2017

Samhain

Samhain is de donkere tegenhanger van Beltane.
Met Beltane vieren we het leven in de natuur, met Samhain gedenken wij het afsterven van deze zelfde natuur.

Dit is het feest van het sterven van het jaar en daarom ook het feest van het Nieuwe Jaar, want een sterven houdt ook een wedergeboorte in.
De periode van Mabon leerde al welke obstakels jouw in de weg staan en jouw groei tegen houden.
Nu met Samhain zijn we zover om hetgeen wat jij als ballast ervaart achter je te laten.
Je kunt jezelf de vraag stellen, wat je wilt bereiken, wat je met je leven gaat doen in deze nieuwe jaarcyclus.
Samhain geeft je de mogelijkheid te overdenken, te beslissen en opnieuw te beginnen.

Let wel een nieuw begin komt nooit zonder offer. Je moet je bewust zijn wat jij wilt opofferen, waar jij afstand van wilt doen.



Het bekendste symbool van Samhain; de pompoen.
De pompoen wordt uitgehold en in de schil wordt een gezicht gekerfd.
De kaarsjes die in de uitgeholde pompoen worden geplaatst, symboliseren de ziel, die nooit sterft.
De vrucht symboliseert het vergankelijke lichaam.
En door het vruchtvlees te gebruiken voor soep, brood of cake symboliseer je de wedergeboorte.


De elementen die horen bij Samhain zijn water en aarde.
Je herkent ze nu ook onmiddellijk terug in de natuur, ga maar eens na een regenbui door park of bos lopen. Terwijl alles nog na drupt van de regen ruikt het naar aarde en verrotting. Een aardse geur die echt bij deze late herfst hoort.

Water zorgt er voor dat je nu kunt loslaten wat je niet nodig hebt, wat je wilt offeren, maar het water, het stromende overheerst niet meer. Je hebt immers al besloten wat je niet meer nodig hebt, nu hoef je alleen nog maar los te laten.

Het element aarde komt duidelijker naar voren. Het leven trekt zich nu terug in de aarde, waardoor de natuur er stil en doods uitziet.
Maar ook wij trekken ons terug naar binnen, letterlijk vanwege de kou de huizen in, maar ook figuurlijk gaan wij dieper in onszelf en zoeken rust en stilte.

Hoe ik deze tijd zelf ervaar?
Ik voel duidelijk dat ik  rust nodig heb, mijn lichaam en geest werken trager,  ook door het gebrek aan zonlicht.
Ik heb veel behoefte aan rust, niet in de zin van slaap, maar een rustiger ritme voor de dagelijkse bezigheden.
Ik vind dit ook een moeilijke tijd, want de behoefte van lichaam en geest staan vaak in contrast met mijn dagelijks leven. En dit geeft mij onvrede en vaak een gevoel van intense moeheid.
Toch heb ik deze donkere tijd ook nodig, hier leer ik om een pas op de plaats te maken en weer goed naar mezelf te luisteren, naar wat ik nodig heb de komende tijd.

Blessed Samhain!

zondag 29 oktober 2017

naar een huiselijk ritme

Stormachtig en ook wel een beetje koud was het dit weekend.
Ideaal weer voor dit.......



Veel thee, een beetje haken en gezellig de kat erbij.
Een weekendje bankhangen.
Precies wat ik nu nodig heb.

Gewoon knus en huiselijk.
Het dagelijks leven met werk, school en alle afspraken is zo druk en het gaat altijd in het zelfde tempo door.
Terwijl we nu juist het seizoen van stilte en verstilling in gaan, wat zo moeilijk is in te passen in het dagelijks leven.

Voor mij kwam dit  pas-op-de-plaats-weekend precies op het goede moment; constante moeheid en een onrustig hoofd zijn voor mij duidelijke tekenen dat ik niet goed naar mijn lichaam luister en dat ik mijn eigen behoeftes negeer.
Dus nu twee dagen rust en stilte, geen afspraken en niet de deur uit (hooguit voor een paar boodschappen) en ik voel de rust in mezelf weer een beetje terugkeren. Ik kan nu weer zo maar een tijd naar buiten staren, naar de mussen en spreeuwen die door de tuin hippen, zonder te bedenken wat ik in dezelfde tijd ook kan doen of wat ik nog moet doen.
Het blijft moeilijk die balans.

Hoe gaan jullie hier mee om?

zondag 22 oktober 2017

herfstvakantie 2

Gelukkig werd 'de oude dame'  weer goedgekeurd voor een jaar.
Maar omdat  de bougiekabels vervangen moesten worden en de garage deze niet had liggen, duurde de reparatie een dagje langer.
Geen punt, miss T en ik moesten toch al fietsen.
Sinds begin dit schooljaar gaat miss T naar de kidsclub, de buitenschoolse opvang voor kids van 9 - 12 jaar.
En in de vakanties doen ze hun uitstapjes met de fiets.
Dus als miss T op de fiets naar de opvang moet, moet ik wel op de fiets naar m'n werk.
Gelukkig was het droog op mijn werkdagen.

Vrijdag begon mijn weekend al en tussen de buien door, liepen/stepten miss T en ik naar de garage.


Verder heel veel regen die dag.
Prima weer voor dit.....


Eind van de middag kwam de bff van miss T, die bleef een nachtje slapen. 's Avonds waren de dames eerst heel druk met hun beauty dingetje - iets met veel douche gel en daarna een gezichtsmasker, maar daarna waren ze vooral erg druk met kletsen en giechelen tot wij om 23.30 uur hebben gezegd dat het nu echt genoeg was.
Ik geloof dat het daarna ook echt stil was.......... tot 6.30 uur de volgende morgen...
Misschien niet echt uitgeslapen, maar ze hadden het samen wel super leuk gehad.

Zaterdag gingen we eerst naar Leiden, maar kwamen uiteindelijk uit in Den Haag bij The Welsh Bakestone. Deze bakkerij bakt volledig glutenvrij en heeft ook nog eens heel lekkere taartjes en koeken. Vroeger zaten ze in Scheveningen, maar sinds begin deze maand zit de winkel in Den Haag op de Frederick Hendriklaan.
Voor een dolgelukkige miss T moeten we daar af en toe naartoe, want daar kan ze alles kiezen, eten en proeven, zonder beperking of angst voor kruisbesmetting.


Miss T, spierwit van het slaapgebrek, geniet van haar taartje en de stukjes die ze van onze taartjes pikte.
Voordeel van haar korte nacht was dat ze nu zelf echt op tijd naar bed wilde gaan en de volgende morgen ook nog eens bleef liggen tot na achten.

Dus vandaag doen we maar rustig.
En het fijne is dat we morgen nog zo'n dagje hebben, want dan heeft ze een studiedag.



woensdag 18 oktober 2017

herfstvakantie

Een vaste traditie die miss T en ik hebben in de herfstvakantie is, mijn auto naar de garage brengen voor de jaarlijkse apk en onderhoudsbeurt.

Dus vanmorgen brachten we samen 'onze oude dame' , zo noemen wij liefkozend mijn inmiddels 19-jarig opeltje corsa, naar de garage.
En vanaf de garage lopen wij weer terug naar huis (miss T stept net als ieder jaar)




Nu kun je  miss T en mij wel classificeren als CrazyCatLadies, dus voor ons is zo'n wandelingetje ook om te kijken hoe veel katten we tegen komen.
Bij de eerste straat die we inliepen was het al raak.
Boven op een schutting hielden twee katten de wacht (geen foto gemaakt helaas).
Miss T en ik waren het er niet over eens of ze nu ieder hun eigen tuin zaten te bewaken of dat ze samen voor de buurtbewaking zorgden. We waren het er wel overeens dat ze lief en schattig waren.

En terwijl we de straat verder in liepen kwamen er letterlijk van alle kanten katten aangelopen (of ze zaten er al en lieten zich door lieve woordjes lokken)




Wij hadden dus samen een zeer plezierige wandeling en met een beetje geluk komen we ze vanmiddag weer allemaal tegen.
(als 'de oude dame' tenminste weer wordt goedgekeurd)

maandag 16 oktober 2017

wanderlust

Natuurlijk gingen we er op uit dit weekend!
Veel te mooi weer om binnen te blijven..

Er gaat niets boven wandelen in een herfstbos; al die kleuren en niet te vergeten al die paddestoelen.











Mijn hoofd leeg gewandeld en helemaal blij  met al het moois wat ik heb gezien, kan ik er wel weer een week tegen.

zondag 15 oktober 2017

week 41

Ik weet niet wat het is, maar de weken schieten gewoon voorbij.
En het is nu niet zo dat mijn leven van drukdrukdruk is.....

Maar het was wel een week met een hoop speciale momenten.

Zo verjaarde mijn lief voor de 44ste keer.
En natuurlijk hoorde daar taart bij.
Onze regel is; de jarige kiest en ik bak.



Witte chocoladetaart met frambozen.

Ook zag ik die zelfde dag mijn jongste zoon zijn diploma in ontvangst nemen.
Nu is hij echt officieel afgestudeerd!!



Dit zijn echte trotste moeder-momenten.

Verder natuurlijk ook weer schoolbieb en nu met een boekenmarkt, waarbij wij met de bieb, boeken verkochten die nauwelijks meer uitgeleend werden.
En waar ook de kinderen hun oude boeken mochten verkopen.


Een half uur lang waren alle gangen bezet door kinderen op kleedjes met hierop hun verkoopwaar uitgestald, waarna ouders en kinderen rondgingen keken en kochten.
Ook miss T zat met een stapeltje oude boeken en kwam mij al vrij snel trots melden dat ze alles had verkocht, waarna ze van haar opbrengst weer een ander boek kocht.

De rest van de week ging redelijk vlotjes voorbij.
Fijn herfstweer, dus miss T en ik pakken 's ochtends de fiets en ik geniet van het stukje vanaf haar school naar mijn werk.
En nu hebben we weekend en miss T herfstvakantie, dus de komende week zal ons ritme wat anders verlopen. Al is het alleen omdat ik maandag ga werken.

zondag 8 oktober 2017

week 40

Op een of ander manier is week 40 voor mij altijd een soort emotionele omslag; de zomer is nu echt voorbij en over 12 weken is het jaar ook alweer ten einde.

Maar behalve dit, was het verder een gewone week.

Ik verveelde iedereen op instagram weer met onze afwasfoto's, want de vaatwasser doet het nog steeds weer niet. De monteur is geweest, keek alles naar eer en geweten na en de vaatwasser deed het ook,  totdat we er 's avonds de vuile vaat in stapelden, programma startten, even leek het eerst nog goed te gaan, maar mis, weer in storing, dus weer zelf afwassen.



Natuurlijk hebben we gezellige gesprekken tijdens de afwas en is er ook een leuke nieuwe traditie uit ontstaan; na de vaat spelen we met z'n allen nog een potje rummikub.
Maar toch zou ik het fijn vinden als na morgen de vaatwasser het echt weer doet! (en rummikub kunnen we ook spelen als de vaatwasser draait)

Verder vierde miss T op school de opening van de Kinderboekenweek. En ik was er ook bij, want sinds het begin van dit schooljaar ben ik een biebmoeder.
En dat vind ik helemaal leuk, gezellig kletsen met al die kinderen, die vanaf groep 4,  klas voor klas bij ons langskomen. Soms help je ze met het uitzoeken van een boek en soms is het gewoon even een kletspraatje over van alles en niks. En als bonus krijg ik op mijn biebdagen altijd nog een extra knuffel van miss T.


Net als zoveel kinderen was miss T donderdags ook vrij vanwege de landelijke lerarenstaking. Lief nam deze dag voor zijn rekening en ging zwemmen met miss T en haar bff.
En ik was gewoon aan het werk.

Daar kan ik inmiddels ook weer wat over vertellen, want mijn leidinggevende kwam mij drie weken terug zelf al een update geven over zijn aanpak van de situatie. Hij had bij een mt vergadering al aan gegeven dat wij op de administratie door de toenemende werkdruk geen man/vrouwkracht kunnen missen. Is ook echt zo, de afgelopen drie jaar zijn er twee partime collega's weggegaan en deze fte's zijn niet meer ingevuld.
Lang verhaal kort, dit werd als zeer aannemelijk gezien en met ingang van 1 oktober zou mijn vrouwelijke collega van Marketing voortaan de receptie waarneming gaan invullen.
Alleen heeft deze collega dezelfde week nog tegen mij gezegd, dat ze dit ook wel per direct van mij wilde overnemen.
Je begrijpt, ik ben blij met mijn collega en ik ga tegenwoordig met een veel lichter gevoel naar mijn werk.
Nee, het is er nog steeds niet perfect (maar dat is het nergens), maar ik heb wel twee fijne collega's op de afdeling en ik heb een leidinggevende die deze keer wel naar mij heeft geluisterd en me indirect hiermee ook een stuk waardering heeft gegeven.



En vanmorgen keek zelfs de kat mee naar de prestaties van Max.



En vanmiddag fietsten we nog een rondje door de polder, wind in de haren, zon op het gezicht en hard trappen.
En zo zitten we alweer in week 41 en dat zal ook vast een goede week worden.

zondag 1 oktober 2017

kinderfeestje

Deze opmerking gaat mij vast punten kosten, maar ik hou niet van kinderverjaarsfeestjes.
Kinderen, die komen spelen vind ik prima, wel  graag  niet meer dan twee. Miss T en haar vriendinnen zijn groot genoeg om zichzelf te vermaken, die gaan naar boven of buiten en komen langs wanneer ze iets willen drinken en/of snoepen.

Maar kinderfeestjes vind ik te veel, te hard en te druk.
Ooit heb ik gezegd dat je kinderfeestjes makkelijk thuis kunt houden, daar ben ik allang van teruggekomen.
Maar ik dwaal af.

Gisteren had miss T haar kinderfeestje.
's Morgens om 9 uur stond ik al pannenkoeken te bakken, behalve vroeg is daar niets mis mee.


Om 11 uur kwamen er 4 vriendinnetjes. Een voor een kwamen de meisjes binnen en gingen samen met miss T. een spelletje doen.
Zeg maar, zo rond 11.30 zaten hier 5 meisjes gezellig galgje te spelen en hadden de grootste lol als het lukte om het woord te raden.

Kadootjes uitpakken, terwijl ik de tafel verder dekte en twee stapels pannenkoeken neerzette.
En etende meisjes kletsen niet........ zo heel erg veel.
Ik ben wel weer helemaal bijgepraat, ik weet wie er op wie is. En ik weet ook dat meisjes van 8, 9 en 10 jaar vinden dat hun moeders belachelijk dansen! (en bedankt miss T)
Gezellig dus en gelukkig meer dan genoeg pannenkoeken gebakken.

Hierna gingen we op pad.
Miss T haar wens was een workshop sieraden maken. En zo'n vijf minuutjes bij ons vandaan vonden wij iemand die dus ook voor kinderverjaardagen die workshops geeft.
Dus vijf meisjes super geconcentreert bezig met uitzoeken van kralen en deze in patroon te leggen om daarna te kunnen rijgen.
Je kon soms gewoon een speld horen vallen.




Na afloop hadden de dames ieder een armband en ketting en of een sleutelhanger of oorbellen.
En ik geloof dat ze het allemaal vreselijk leuk hebben gevonden.
Miss T in ieder geval.

En ik?
Ik heb nog nooit zo'n rustig, relaxt feestje meegemaakt.
Heerlijk.
Maar ik ben wel blij het achter de rug te hebben.