Ik ging overstag. Niet letterlijk, want varen is, zeg maar, niet mijn ding. Ik zit liever langs de waterkant, dan op het water. Maar dit terzijde.
Na twee weken werken op maandag, waardoor ik de weekboodschappen verschoof naar de zondag, had ik er ineens genoeg van. Ik heb nog nooit een hekel gehad aan boodschappen doen, neem er ook graag de tijd voor. Maar waar ik wel een hekel aan heb, is met de auto rondjes rijden, over het parkeerterrein, op zoek naar een plekje of beter in de hoop nog een plek te vinden. Door de week weet ik wel waardoor dit komt, vlakbij deze grote super is een station en veel mensen die met de tram/metro richting Den Haag en Rotterdam gaan, parkeren hun auto op het parkeerterrein bij de winkels en daarmee blijft er niet veel parkeerplek over voor mensen die hun boodschappen willen doen. Maar dus op zondag is de situatie nog precies hetzelfde.
Toen ik me hierover beklaagde bij Lief, zag hij zijn kans schoon. Lief is een groot voorstander van bezorgdiensten (en niet zo'n liefhebber van boodschappen doen, tenzij in het buitenland). En wij hadden kennelijk nog een account bij de P. icnic, nog uit de coronatijd, toen we ze door algehele ophokplicht (brood)nodig hadden.
Het account is weer geactiveerd. Ik heb een weekmenu gemaakt en de boodschappen besteld en nu rijdt er morgenochtend tussen 8.45 en 9.34 zo'n wagentje voor. Ik ben benieuwd, of dit me bevalt.
Verder was het een week van mooie zonsopkomsten. Dit was op weg naar werk.
De was buiten aan de lijn (die nog niet helemaal droog was na zoveel uur buiten. Iets met te weinig wind en nog te weinig zon in de tuin)
En een fijne lange wandeling. Even vitamine D aanvullen. Het voelde gewoon lente-achtig aan. En ja, ik weet dat de winter nog twee maanden duurt, maar deze zonnige dag hebben we mooi alvast gehad.
Dus nu op naar de nieuwe week.