Gember, citroen en honing

 

Dit is de laatste dagen een vast trio op het aanrecht. Gember, citroen en honing. Het hoest seizoen is weer begonnen en voorlopig ben ik degene die er last van heeft. En ik zweer bij bovenstaande tegen keelpijn, gehoest en een algeheel mottig gevoel. Het mag duidelijk zijn ik ben zeker niet ziek, maar ik heb mij ook weleens energieker gevoelt. Dus grijp ik naar de huismiddeltjes om mijn immuunsysteem wat te boosten. En als dit niet wil helpen kan ik tegen de keelpijn nog altijd gorgelen met saliethee, probeel ik nog even uit te stellen, want salie in stoofschotel vind ik lekker, maar saliethee vind ik ronduit vies.

Jongste dochter is weer terug van kamp, de activiteiten waren stom, de slaapkamer waar ze sliepen net een gevangenis, als in 4 stapelbedden en verder niets, de douches vond zij vies, maar ze was wel met een stel gezellige mensen. Ze heeft het dus overleefd en nu waardeert ze onze douche en haar ruime bed tenminste weer 😉 En daarbij had ze wel twee dagen eerder herfstvakantie.

Maar dat hadden er kennelijk meer, want donderdag en vrijdagochtend was het echt heel stil in onze straat toen ik die uitliep op weg naar werk. Normaal kom ik mensen tegen die ook gaan werken of kinderen naar de opvang brengen en ik zie in verschillende huizen de lampen branden, maar niets van dat. Alles was stil en in rust, dan krijg ik altijd het gevoel dat ik de enige ben die moet gaan werken. Maar als ik de straat uitloop is dat gevoel meteen over, want daar rijden op de doorgaande weg allemaal mensen met haast, haast, haast. En als ik dat dan zie ben ik blij dat ik de tijd neem om rustig te lopen en de dag zonder gejaag te beginnen.

Nou ja, dat mag morgen weer. Vandaag nog dagje thuis met boodschappen, schoonmaken en een beetje bijkomen van afgelopen zondag. Schoonmama was jarig geweest en zij wilde graag met z'n allen, als in kinderen met aanhang gaan lunchen. Wij hadden het tentje voorgestelt waar we zelf een week of twee geleden ook gelucht hadden en dat vond iedereen prima. Lief en ik waren van plan om eerder naar Utrecht te rijden, zodat we samen nog even door de stad konden lopen voor we iedereen zouden ontmoeten. Dat ging al mis door toch iets later weg en dan ook nog in een file terechtkomen,maar we waren nog netjes op tijd. Maar het werd het gewoon niet. Schoonmama (lief maar tikje vreemd) was super warrig, schoonzus en zwager zaten ook niet in een postieve flow en nichtje liet duidelijk merken dat ze het niet leuk vond om drie dagen bij oma te moeten logeren (wat ik van een achtste groeper me goed kan voorstellen). En als je gevoelig bent voor emoties van anderen (die haarfijn aanvoelt), was de beste omschrijving energie-zuigende-zondag. Gebeurd weleens in de beste families zullen we maar zeggen, toch?

Dus ik ga nu nog maar gauw wat gemberthee met honing en citroen maken, hopen dat ik vannacht slaap zonder mezelf steeds wakker te hoesten(of word ik wakker omdat ik moet hoesten) en dan morgen graag iets meer energie dan vandaag.