Lammas / Lughnasadh

Het feest van de eerste oogst, om de aarde te bedanken voor haar mildheid.

De Keltische naam van dit feest, Lughnasadh, betekent 'rouw om Lugh'  , terwijl de Saksische naam, Lammas, 'broodmis'  betekent.
Aangezien Lugh een heel oude naam voor de Zonnegod is, vatten deze benamingen de betekenis van het feest al grotendeels samen.
De zomer is zijn aftocht begonnen, de kracht van de zon neemt af en wij treuren om zijn verdwijnen. Dit is een wake zowel als een feestviering.
Maar er is ook een geboorte, in de vorm van de eerste oogst.
De kracht van de zon is  'in het koren gegaan'. Weldra zal dit gemaaid worden, en aldus zal hij worden herboren als 'het brood des levens'.

Met Lammas bepalen we de omvang van de komende oogst aan de hand van de allereerste aanduidingen daarvan, de eerste vruchten. We kijken ook wat we moeten doen of offeren om eventuele schade te beperken of verlies van gewassen te voorkomen.
De Godin brengt nu nieuw leven voort en wij vieren deze geboorte van de vruchten van veld en boomgaard

(info uit 'Brieven van een Heks'  van Rae Beth)

Dit is een tijd van rust na gedane arbeid. Een tijd om voorraad in te slaan van de weldaad die de zomerzon heeft voortgebracht.
Het is een tijd van vieren en genieten van de uitkomst van ons dagelijks werk.
Het is een tijd van analyseren en evalueren. Een tijd van voorbereiding voor de komende donkere tijd, waarin we terugkijken op het jaar en teren op de oogst van de zomer.
We staan stil bij wat we bereikt hebben en zijn hier dankbaar voor.
Het is een tijd om anderen te laten delen in de overvloed en datgene te oogsten wat we met Imbolc hebben gezaaid.
Lammas geeft ons de gelegenheid om na te denken over wat beter had gekund, wat goed is gegaan en wat voortgezet kan worden.

Blessed Lammas!