even mijn hoofd leeglopen #wanderlust

En ja, met deze titel ziet de beelddenker, die ik ben, dus ook letterlijk voor me dat mijn hoofd leegloopt als een ballonnetje waaruit de lucht verdwijnt.
Ik had een pittige week, druk en daarbij ben ik nu al een week flink verkouden, waarbij ik door het hoesten niet zo veel slaap.
Dus een veel te vol hoofd, waardoor ik de neiging heb om beren op te weg te zien, waar helemaal geen beren zijn.
En nu had ik ook vrijdags eindelijk het gesprek met mijn werkgever/leidinggevende over dat voor mijn introverte ik, waarneemdienst achter de receptie absoluut geen lolletje is.

Laat ik meteen dit zeggen; dat gesprek is mij 100% meegevallen. Mijn leidinggevende, die van mij regelmatig de titel 'botte boer'  mee krijgt, was een en al begrip.  En hij vond dus ook dat de situatie voor mij moest veranderen. Hij gaf aan dat hij dit wel via het MT moest spelen, want vanuit de MT moet de oplossing gaan komen, dus in deze vroeg hij mij nog even geduld te hebben.
Het feit dat hij echt heeft geluisterd en begrip toonde deed mij al goed. (dus de brief die ik al mijn tas had zitten om op te zeggen, heb ik maar weer verscheurd) Ik wacht nog even af.


Maar ja dat hoofd van mij zeurde nog even door.
Dus hoog tijd voor een dosis bos, waar anderen naar het strand gaan om uit te waaien, wil ik juist tussen de bomen zijn.
Ik denk dat al die bomen met hun wortels stevig in de grond, mij ook weer beter doen aarden.

Deze beuk is mijn favoriet. Altijd als ik hier langsloop, moet ik even onder aan de stam zitten en dan  tussen de bladeren door naar de lucht boven me staren.

Ook zie ik al lopend  dat het seizoen verandert, van nazomer gaan we naar de herfst.
En daar ben ik wel klaar voor, de herfst, het seizoen van loslaten van alles wat je niet nodig hebt, of wat je geen goed doet. (mijn verkoudheid bijvoorbeeld)