Het is al weer november, het kalenderjaar kruipt naar zijn eind. De afgelopen week was weer een intensief weekje. Niet voor de dochters, want beide hadden vakantie. De jongste woonde practisch bij haar vriendin, die een straat verder woont. Het grappige is dat de moeder van die vriendin, vroeger medewerker was op het kdv waar ik kleine miss T toen bracht op werkdagen. Oudste dochter zat op (redelijk) zonnig Ibiza voor een weekje. En Lief en ik maar werken.
Werk was waardeloos vorige week. Een nieuwe fase van de verbouwing was ingezet. Nog meer sloopwerk, met drillboren werd het oude toiletblok weggesloopt en dat is zo'n beetje net onder ons kantoor. Echt zelfs met oordoppen in was het niet echt te doen, maar er was niemand om tegen te klagen, want één collega was vrij, de ander werkt altijd op dinsdag vanuit huis, collega 3 heeft ouderschapsverlof op dinsdag en manager was gevlucht naar onze vestiging in het oosten van het land. Heel fijn dus.
Ik had verwacht dat ze na woensdag wel klaar zouden zijn. Helaas, toen ik donderdag in de straat waar mijn werk zit liep, hoorde ik de betonboren al. Ik stond gelijk weer stijf van de spanning. Nu had ik wel de oortjes van mijn telefoon meegenomen en ik heb dus op de werkplek gezeten met oortjes in en muziek op, dat hield het lawaai wel op de achtergrond (en ook de telefoon en vragen van collega's). Je moet toch wat. Halverwege de ochtend waren de heren beneden inderdaad klaar en dan is het zo heerlijk stil, dat gehamer en gezaag nemen we wel voor lief.
Door mijn gehoest 's nachts slaap ik al de hele week niet goed. Vrijdagmorgen werd ik ook weer zo lekker brak wakker, dat ik me bedacht dat ik best een uurtje eerder kon stoppen met werken, dan was ik om half 1 al klaar en 4 uurtjes in m'n eentje op kantoor zijn wel uit te houden. Uiteindelijk ging ik heel ontspannen het weekend in.
Lief iets minder. Ik had hem inmiddels aangestoken met mijn verkoudheid, maar waar ik me vooral rot hoestte, voelde hij zich vooral brak. Ik kon in ieder geval nog even doorgaan met het maken van gemberthee. Het werd voor ons dus een rustig en gezapig weekend. Op zaterdag even naar een landwinkel, die zit een dorp verder, gegaan. En we waren echt van plan om te gaan fietsen, maar ik vond het niet erg dat Lief voorstelde om toch aar de auto te pakken. Groente, fruit, thee en speculaas gekocht. Het mag duidelijk zijn, wanneer ik met Lief waar dan ook boodschappen doe, eindig ik altijd met meer in mijn mandje dan ik van plan was. En zondag kwamen we niet verder dan een rondje rond de Noord Aa te lopen, was heerlijk in de zon en met alle herfstkleuren. Maar iets over de helft merkte ik wel dat die verkoudheid een behoorlijke aanslag op de conditie is geweest. Het rondje kostte me best moeite terwijl normaal wandel ik dat zonder moeite. Het vooruitzicht van thee met speculaas hield me op de been, zeg maar.
En zo rollen we de nieuwe week in. Vandaag nog even thuis aan de rommel, als in boodschappen, de was en de poets. Gewoon net zoals iedere maandag. Kan ik nu mooi iets doen met de stoofperen, die ik nog heb liggen.
Fijne week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten