en nog steeds herrie

 

Vrijdagmiddag daalde de stilte (en het stof) op ons huis neer. Nog nooit heb ik de Depeche Mode song 'Enjoy the Silence' zo goed begrepen als afgelopen week. 

Een heel weekend in stilte lag voor ons. 

We hebben niet veel bijzonders gedaan, beetje rommelen rond het huis. Nu kan het er ook mee te maken hebben dat Lief vrijdags was gaan zeilen en zaterdag toch een tikje spierpijn had. Wel liepen we zondagmiddag nog naar het plein bij de kerk waar een Bluesfestival werd gehouden. Nu is blues niet echt mijn muziek, maar een festival op tien minuten lopen van huis, daar wil ik best even kijken. En gelukkig waren er genoeg mensen die deze muziek wel waarderen. 

En nu is het weer maandag en staat er nog steeds iemand voegen uit te slijpen. Is Lief vanmorgen lekker bijtijds naar Rotterdam vertrokken, is jongste dochter gisteravond alvast bij een vriendin gaan slapen en keek oudste dochter de herrie een half uurtje aan en fietste toen snel naar haar eigen appartementje, want al staat er bijna niets meer, alles is beter dan deze herrie. En ik zit thuis. Iemand moet de boodschappen van de p.icnic aanpakken en de katten af en toe geruststellen als ze wakker schrikken.

En nu hoop ik heel hard dat dit echt de laatste voeguitslijp loodjes zijn en dat we hierna alleen nog maar de radio van onze klusser horen.

Gelukkig ga ik morgen weer aan het werk.