Litha

Dit is het feest van de langste dag, vooraf gegaan door de kortste nacht.

Na deze dag zullen de dagen weer korter worden tot aan Yule.
Ook in de natuur is Litha een keerpunt, van groei en bloei gaat de natuur nu over in rijping.
Nu strijd om het bestaan is gewonnen wordt de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen.

Litha is afkomstig uit het Oud-Germaans en betekend berghelling.
Dit zou de symbolische berghelling kunnen betekenen, die de zon tot midzomer beklimt en na midzomer afdaalt...

Het element dat hoort bij Litha is vuur.
Vuur geeft warmte, maar vuur kan ook branden of verbranden

De kracht van de zon is op zijn hoogtepunt, de warmte op zijn sterkst, maar te veel vuur, te veel warmte kan de gewassen verbranden.

Dit is ook de tijd van het offer.

Het offer van de God. 
Hij offert zichzelf op, zodat de oogst niet op de velden zal verbranden.

Dit is de tijd van de Godin Artha, de berin, de beschermster.

Zij beschermt zowel haar dierbaren als haar grenzen.

Zij geeft grenzen aan, laat je jouw grenzen zien, zodat je niet door je eigen vuur (passie) verteerd zult worden.

Litha is een vurig feest, een vrolijk feest met zang en muziek.

Met Litha worden de Midzomervuren ontstoken voor bescherming, reiniging en de hoop dat de zon zijn warmte lang genoeg zal behouden om een goede oogst te geven.

Nog steeds springen mensen met Litha over vuren (of lopen tussen ontstoken kaarsen door) om zichzelf met kracht te vullen en om symbolisch datgene weg te branden wat men niet meer nodig heeft.

Blessed Litha