Foto van mijn eind-van-de -middag wandeling. Gewoon naar de winkels en weer terug. En iedere keer wanneer ik naar de winkels loop, moet ik even door dit parkje lopen.
Park is misschien een groot woord. Het is een vijver met gras en bomen er omheen en wat asfalt paden en natuurlijk het 40-45 herdenkingsmonument. Maar het is al oud, ouder dan ik zelf ben. Ik werd hier rond geduwd in de kinderwagen en zat in het gras de eendjes te voeren toen ik nog niet eens kon lopen.
Dit parkje is er al zo lang ik me kan herinneren en het is ook altijd hetzelfde gebleven, onveranderd.
En terwijl ik dan in de beginnende schemer door het park terugloop naar huis, kan ik alleen maar denken; alles komt goed.....
Dat snap ik. Wat een mooi plekje!
BeantwoordenVerwijderenJa hé, eenvoudig en lieflijk
VerwijderenHet lijkt me heerlijk om winkels op loopafstand te hebben, en dan ook nog op zo'n mooie route. Dat mis ik wel eens op het platteland.
BeantwoordenVerwijderen