van de ha(c)k op de tak

 

Dit wordt een beetje een van de hak op de tak blogje, maar dat komt omdat de laatste dagen mijn gedachten ook van de hak op de tak gaan.

Afgelopen vrijdag was ik zoals altijd rond 08.15 uur op de zaak. Terwijl ik nog bezig was om de lichten aan te doen, kwam er al een collega naar mij toe met de mededeling dat geen computer het doet, omdat we waarschijnlijk gehackt waren. Ik reageerde vrij laconiek, deze collega heeft meestal een lichte neiging tot overdrijven, dus ik zou het zelf wel zien.

Ik kon inloggen op het netwerk, het mailprogramma startte op, het volgende programma ook, dus het leek vooralsnog mee te vallen. Er kwam een mail binnen van de systeembeheerder met de mededeling dat door een storing op de servers er verschillende mappen/programma's niet te benaderen waren, maar dat dit zo spoedig mogelijk zou worden opgelost. En inderdaad het hele financiële programma was niet te benaderen, dan eerst maar even thee halen in de kantine. Ondertussen kwam ook mijn directe collega binnen en hem vertelde ik wat ik tot nu toe wist. Hij startte op en niks........ zijn computer startte niet eens meer op, een zwart scherm en dat was het. Dit leek toch iets serieuzer dan een kleine netwerkstoring. Voorzichtig bij de systeembeheerder navraag gedaan en hij bevestigde dat we inderdaad waren gehackt en dat dit voorlopig nog niet opgelost was. 

Niet veel later heeft hij dit ook gemaild naar de nog aanwezige collega's, met het verzoek computers uit en netwerkkabels loskoppelen, in de hoop de schade nog te kunnen beperken. En dan kun je niets meer, ik ben dan ook naar huis gegaan. Nu werk ik op vrijdag altijd tot 14.00 uur, maar als je om 10.30 uur al weer thuis bent, staat iedereen toch raar te kijken.

Vrijdag ben ik nog op de hoogte gehouden door die collega, met wie ik vrijdag altijd samen op de afdeling zit. Ik wist dat er contact was met een specialistisch bedrijf op dit gebied namens onze verzekering, maar er volgde geen appje dat het weer was opgelost.

Zondag volgde er een app-bericht van onze manager, dat ze nog steeds bezig waren en het er nog niet naar uitzag, dat het maandag zou zijn opgelost. En dat is het ook niet. Nu werk ik niet op maandag, maar de meeste collega's die dat wel doen, zijn nu thuis. Ons bedrijf ligt bijna volledig stil, ik begreep dat productie waar het handmatig kan nog draait, net zoals montages kunnen doorgaan, als al het materiaal al voor vrijdag gereed was. Dit is een ongelooflijke financiële dreun voor het bedrijf.

Zoals het er nu naar uitziet kunnen wij op de financiële afdeling morgen weer aan het werk. Alleen gaan we niet verder waar we donderdag gebleven waren, we moeten zeker twee weken terug en alles wat we die twee weken hebben gedaan opnieuw uitvoeren.

En al heb ik vanmorgen heel positief ge-appt met mijn collega, zo van we gaan morgen overleggen en daarna schouders eronder en niet lullen, maar poetsen. Sinds ik dit weet gaan mijn gedachten van hot naar her, want hoe haal ik alle inkoopfacturen boven water, die ik zegge vanaf 12 oktober heb geboekt, alles gaat via de mail, en alles wat verwerkt is plaats ik in mapjes, soms per leverancier, andere per BV, ongeveer honderd facturen per week en dat voor de zestien BV's waar ik de inkoopadministratie van voer. Help!

En dan te bedenken dat die vrijdag al zo kut begon, want mijn crazycat-collega van de nabewerking vertelde dat ze de dag ervoor in Rotterdam te horen kregen, dat haar man eigenlijk is uitbehandeld en nog ongeveer een jaar heeft. Weet je, als iemand je staat te vertellen, dat zij en haar kinderen over een jaar (of minder) er alleen voor staan, dan heb je geen woorden voor troost en dan kun je nu ook niet eens een arm op haar heen slaan. 

Ook nog leuke dingen hier? Ja hoor, dat gelukkig wel. We zijn druk bezig met de woonkamer, de muren zijn geverfd en we zijn op zoek naar een andere, iets grotere bank, zodat we tenminste weer met z'n allen in de woonkamer voor de tv kunnen hangen (alsof we dat zo vaak doen), maar iets meer plek om te zitten is welkom. We zijn zelfs meubelboulevards afgelopen dit weekend, gezorgd dat we bij opening daar waren, zodat het nog niet druk zou zijn. Dat ging prima, en we weten nu precies wat we zeker niet willen😊 

En omdat mijn hoofd nu te vol zit met van alles, ik geen concentratie heb om zelfs een half uurtje te handwerken, ga ik nu maar schoonmaken, want dat is immers niet lullen maar poetsen.