ben er weer

 

Ik ben weer terug. Nou ja, dat was ik al een week. Ik heb er zelfs al twee werkdagen opzitten. Alleen had ik mezelf nog geen tijd gegund om achter de computer te kruipen.

Berlijn was fantastisch, wat een geweldige stad, heeft echt mijn hart gestolen. We reisden er naartoe via de Harz, mooie natuur waar we ook, toen tussen de buien door hebben gewandeld. En de terugweg ging via Mecklenburg een streek ten noordwesten van Berlijn. Zeker na de drukte van Berlijn was de stilte van de natuur heel fijn. Daar natuurlijk ook weer gewandeld en nog nooit zoveel paddenstoelen gezien als daar. Dus ja een heel fijne vakantie en ik had graag nog even in die vakantie bubbel willen blijven zitten of in ieder geval dat relaxte gevoel willen vasthouden.

Maar ja dat is mooi weer spelen, zo in zo'n bubbel te blijven zitten, Er is immers mijn leven met de meiden en mijn leven met hem en ik sta er in een soort van spagaat boven, met in ieder leven een been. En die werelden komen niet bijelkaar. Hier ook met R overgesproken, maar hij weet het nu gewoon niet meer en ik heb het gevoel dat waar hij mij eerst zijn anker noemde,  ik nu meer een sleepnet ben. Dat doet wat met me, hoor. Een gevoel van terug bij af. Dus diep ademhalen, mezelf beseffend dat het leven met de dochters eigenlijk vrij rustig verloopt en er hoop uit putten dat hij en ik nog steeds praten. En ik denk dat de slaapmedicatie van de huisarts mij ook helpt, kan ik eindelijk af en toe m'n hoofd uitzetten.

Dus life goes on.