kabbelend

 

Geen moeilijke dingen of wilde verhalen. Het leven hier kabbelt een beetje. En dat is heerlijk, na alle ziekte en hersteltijd. Het enige waar ik nu lekker over kan mopperen is, zeer hollands, het weer, want april doet nu zeker wat hij wil. Zat ik vorige week nog met Lief in de middag op een Haags terras, vandaag fietste ik tussen een hagel- en regenbui door naar huis na een bezoekje aan de kleindochters. Hing ik vorige week in mijn kast m'n zomerjurkjes weer naar voren, vandaag was ik blij dat mijn winterjas gewoon nog aan de kapstok hing.

Het is niet dat ik niets deed de afgelopen weken, natuurlijk werden op maandag de boodschappen bezorgd en deed ik een schoonmaakronde door het huis, hing de was buiten, rommelde ik wat in de tuin en haalden we na het avondeten weer eens een ijsje in de dorpsstraat. Het zijn gewoon geen grootse dingen, maar het is wel precies waar ik me heel erg okay bij voel.

Soms is het verschonen van het beddengoed een hele worsteling, als meneer besloten heeft dat hij daar wil liggen en ook blijft liggen.

 

En ook breide ik weer een sokkenpaar af en begon ook meteen weer aan iets nieuws.

Nu kun je wel raden waar ik zo aan verder ga.

Dus ja, een kabbelend leven past wel bij mij.