terugblikken en toch ook weer door

 

Dit blog is mijn dagboek en soms blader ik weleens terug in de tijd en zag ik dit (klikkerdeklik) weer, wat was ze toen nog klein (ik heb het over miss T), ik werd er gewoon een beetje melancholiek van. Misschien ook wel omdat ik vanmiddag zelf in de tuin bezig was, zonder hulp van miss T, die nog les had, maar wel onder toezicht van ons grijs katertje. Uitgebloeide planten weg snoeien, onkruid er uit trekken, tuintafel aan de kant en bladeren opvegen. Het beneden gedeelte van de tuin probeer ik wel opgeruimd te houden. Boven in de moestuin en bij de bessenstruikjes maak ik bergjes van blad en plantenresten voor insecten, padden en muisjes om te overwinteren.

En nadat miss T deze lente de bollenvelden had gezien, wilde zij ook in de tuin allerlei verschillende kleuren roze tulpen. Of dat door de hele tuin gaat lukken, denk ik niet, maar ik pootte alvast tulpenbolletjes in de bak tegen de schuur. Nu maar hopen dat Woezeldepoezel ze er niet gaat uitgraven.

Meneer was ietwat verbolgen dat zijn tuin ineens was opgeruimd, hij mistte al die planten om zich in te verstoppen. Gelukkig zag hij algauw dat er  aan zijn trappetje naar boven niks veranderd was (nog steeds chaos)

We wonen hier nu al weer elf jaar. Toen we hierheen verhuisden hadden we een huishouden met 4 thuiswonende kinderen en 7 katten. In beide zijn we wat uitgedund, met nog 2 thuiswonende kinderen en 2 katten, eigenlijk zijn we nu een heel doorsnee gezin.

Tijd voor verandering?   Nog een kat erbij? Lief is hier geen groot voorstander van, maar ik zou graag nog een jongere poes erbij willen, als maatje voor Woezel en de dames en ik missen een knuffelpoes, zoals Nutmeg wel was. We zijn er niet over uit, maar wat ik wel zie, is dat grijze kater Muis, echt een oud mannetje begint te worden. Hij beweegt strammer, en ergens op springen gaat steeds moeizamer, dus misschien dat houd mij ook wel tegen om er een jonge kat bij te nemen, wordt dat niet te druk voor de oude man. 

Nou ja, we hebben in ieder geval afgelopen zaterdag ons crazy cat lady hart kunnen ophalen in Kattencafé Sophie in Leiden. 

De kleine lapjes dame had mijn hart gestolen en miss T was meteen persoonlijke bediende van de fluffy dame. Het is gewoon leuk om daar te zitten, wat te drinken en ondertussen een beetje knuffelen met een kat. Ik denk dat we hier wel vaker op de koffie zullen gaan.

En nu is het hoog tijd om te beginnen met koken. Sinds een paar maanden is mijn yoga les verschoven van de woensdag naar de donderdagavond, dus nu heb ik woensdag weer de tijd om uitgebreid te koken. Voor vanavond Jamie in 30 minuten er weer bijgepakt, waar ik toch echt langer dan 30 minuten overdoe, maar dat was toch niet mijn bedoeling.

Fijne avond!