small talk

 

Even toch een paar regels, omdat ik eigenlijk niet zo veel te vertellen heb. Mijn dagelijks leven is nu eenmaal niet groots en meeslepend, maar voorspelbaar en gewoontjes (en ik zou het niet anders willen).

Maar dan krijg je wel dat dagen en weken voorbij gaan zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Soms misschien iets te veel Eat, Work, Sleep & Repeat, dan ik zou willen, daarom koester ik mijn woensdagen. Nog geen twee jaar geleden was de woensdagmiddag, knutsel- of bakmiddag van miss T en mij. Maar miss T zit inmiddels in 2mavo en ook al vroeg ze laatst of we nog spinnenwebben gingen maken met de kastanjes, die we hadden geraapt, meestal heeft ze zo haar eigen bezigheden. Dus zo langzaam aan is de woensdag mijn dag geworden, waarin ik boodschappen doe, een beetje opruim, maar ook tijd maak om te lezen, breien en bloggen. 

Werk ervaar ik de laatste weken als heel druk, het is niet dat de hoeveelheid werk enorm is, het heeft meer te maken met onze nieuwe collega, die nog in haar inwerk periode zit en heel veel uitleg vraagt, wat ook logisch is. Maar wat wel grappig is, ook vragen stelt waardoor ik ook weer op een andere manier naar mijn werk kijk, of naar de manier waarop ik werk. Dus zo'n frisse wind op de afdeling is leuk, maar ook vermoeiend.

Maar dit zorgt er wel voor dat ik na een werkdag niet echt meer energiek ben en graag op de bank plof en eigenlijk niks doe, behalve te veel scrollen op insta, wat weer niet goed is voor mijn hoofd, veel te veel prikkels, te weinig rust en zo voel je wel een vicieuze cirkel aankomen. Dan is het wel fijn dat oudste dochter er is en zij graag na haar (thuis)werkdag nog even naar buiten gaat en we dan samen, soms zelfs met miss T, erbij nog even een rondje lopen. Een half uurtje door de buurt op zoek naar alle buurtkatten en dan uitgewaaid binnen komen en ontspannen een kop thee drinken. Dat geeft toch mijn hoofd meer rust, ik slaap 's avonds beter (uitgezonderd met volle maan) en ik hou meer energie over om thuis ook nog wat te doen. 

En nu ik dit zo terug lees, heb ik inderdaad niet veel te vertellen, dus het is maar goed dat ik dit blogbericht de titel small talk meegaf.