laatste loodjes van het jaar

 

En toen zaten we weer gezellig in een lockdown met z'n allen. De middelbare school van miss T haalde onmiddellijk het draaiboek van afgelopen maart/april te voorschijn, want de laatste drie dagen voordat haar kerstvakantie zou beginnen, had zij gewoon online-lessen. Lief werkt al sinds maart bijna alleen nog maar thuis, dus voor hem veranderde er niet veel. Alleen zal het wekelijks werkoverleg wat wel deels op locatie plaatsvond nu weer volledig via teams gaan. De sportscholen zijn weer dicht, dus Zoon zit weer thuis, geen personal trainingssessies, alleen online-coaching en voor oudste dochter verandert het werktechnisch gezien niets, want al haar werk gaat al online.

En voor mijn verandert er eigenlijk weinig, ik werk gewoon op locatie, weliswaar met een mondkapje op, maar toch, ik mag drie dagen in de week de deur nog uit. Waarschijnlijk omdat wij zo'n introvert kluizenaarsgezin zijn kunnen wij alles nog redelijk hanteren, winkelen doen wij meestal alleen uit noodzaak en de deur platlopen bij familie doen we ook niet. Toch zijn er wel dingen die ik mis, samen met Lief naar een stadje hier in de buurt, daar samen ronddwalen, een koffie drinken in een gezellig café  of samen ergens uit eten gaan. Sinds maart en met alle maatregelen hebben Lief en ik minder mogelijkheden om samen tijd door te brengen, wat dat gezien is dit wel een goede relatie test, nog beter dan een ikea bezoek op een zaterdag in een schoolvakantie.

Maar al met al zijn we dan toch aangekomen bij de laatste weken van dit heftige, zo-niet-leuke-jaar. Het was echt niet alleen kommer en kwel, maar om nou te zeggen dat ik met vreugde op 2020 zal terugkijken, nee dat echt niet. Het was misschien wel een leerzaam jaar, als gezin waren we meer op onszelf teruggeworpen, we leerden weer wat langzamer leven (of dachten op z'n minst na over het altijd maar beschikbaar of online te moeten zijn), er werd geklust in huis en we probeerden ons vooral niet gek te laten maken door al het nieuws wat 24/7 door de media werd uitgestort.

Voorlopig ga ik morgen nog een dagje werken, met collega afgesproken dat de radio op Sky gaat en we gaan mee blèren met alle kerstliedjes, gewoon om er een leuke dag van te maken. En aan het eind van die dag, sluit ik mijn computer af en zal deze pas weer in het nieuwe jaar opstarten.

Bijna twee weken vrij, dat is toch een fijn vooruitzicht.

Nog meer fijne vooruitzichten, donderdag komt mijn moeder hierheen, zij blijft tot na de kerst bij ons. En dat betekent ook dat zij er donderdagmiddag ook is als Zoon J en zijn verloofde D elkaar op het stadhuis het ja-woord zullen geven. Nee, geen groot feest, beiden houden niet van drukte, dus zij zien in deze wel het voordeel van al die covid maatregelen in. Nu hebben zij hun trouwceremonie zonder uitgebreid gedoe, gewoon trouwen en klaar. (Al was het wel leuk geweest als we met z'n allen na afloop uit eten hadden kunnen gaan)

En verder gaan de lichtjes van de kerstboom aan, zodra ik 's ochtends beneden kom, branden we veel kaarsen, speelt de radio kerstliedjes. We gaan samen koken, lekker eten, lang natafelen en genieten van het feit dat we samen zijn als gezin.

Wens ik iedereen Fijne Dagen met tijd en aandacht voor elkaar!