kerstdagen

 

Een volle tafel op eerste kerstdag, oudste zoon met gezin (over uit Brisbane), middelste zoon met gezin, de twee dochters en Lief en ik. Twaalf mensen rond de tafel, Het was lang geleden dat we met zoveel bij elkaar waren. Vol huis en vol hart.

Tweede kerstdag gingen Lief en ik op pad voor een kleine wandeling. We reden naar de Biesbosch en haalde in het bezoekerscentrum een wandelroute, waarbij we natuurlijk een 'paaltje' misten en we er onze eigen draai maar aan hebben gegeven. Toen het begon met schemeren, waren we gelukkig al weer in de buurt van de parkeerplaats. Dit had ik niet in het donker willen doen, pas na twee dagen was alle bagger weer van mijn Docs af te kloppen 😉

Verder deed ik aan speed breien. Op 21 december bedacht ik dat ik Lief voor onder de boom een paar handgemaakte wollen sokken wilde geven. Sinds we hier wonen is hij ook helemaal om en zweert bij gebreide wollen sokken. Op kerstavond had ik de eerste sok af, die mocht in een mooi papiertje onder de boom en gisteren kon ik ook de tweede sok geven.

(en dat betekend dat ik nu weer verder kan met de trui, die ik half december heb opgezet)

En al zijn de feestdagen voorbij. Ik vind deze dagen altijd een beetje tijd tussen de tijd in. Het heeft er vast ook mee te maken, dat ik niet hoef te werken, dus de dagen glijden allemaal een beetje in het zelfde ritme voorbij. Wat later opstaan, wat naalden breien met een mok koffie en daarna pas bedenken wat we deze dag gaan of willen doen. Er is minder moeten, dus ook meer rust. Dat laatste heb ik eigenlijk al een tijd heel hard nodig. En zo gaan we rustig naar het einde van dit jaar.