Ineens is het Lente

 

En ziet de wereld er  veel zonniger uit. Bomen en struiken beginnen uit te lopen, overal bloesems en natuurlijk lammetjes! Uit mijn werk fiets ik nu even bij ze langs, gewoon omdat ik er zo blij van word.

De magnolia voor de deur is ook zo'n blij maker. Iedere dag openen de bloemknoppen zich verder tot de boom een explosie van roze bloesem is. Op instagram post ik dit nu onder #mydailymagnolia

Op mijn werk is het minder lente, mijn werkhoeveelheid loopt terug, loopt schrikbarend terug. Ik heb het er hier jarenlang over gehad, dat de werkdruk te hoog was, dat er verwacht wordt om een fulltime job in drie dagen te klaren. Dat is nu niet meer zo, ik ben nu blij als ik voor een volle dag werk te doen heb. Hierover ook gesproken met mijn manager, die hoopvol vroeg of dit kwam door onze automatisering van de diverse processen. Helaas kon ik hem alleen maar zeggen dat mijn werk terug loopt, omdat er niet wordt ingekocht. (en dat dit betekent dat er dus ook niets verkocht gaat worden)

Gelukkig was een andere collega wel dicht gesneeuwd met werk, omdat hij, zoals hij dat zelf nu toch ook aangaf, niets kan loslaten, maar er wel steeds meer bij pakt. Dus hij droeg een pakket werkzaamheden aan mijn over, iets wat ik heel veel jaren geleden ook wel heb gedaan, maar er nu toch weer even mijn tanden moest inzetten en vooral mijn hoofd erbij moest houden. Dus voorlopig ben ik weer gered, maar de corona bijwerkingen beginnen nu echt voelbaar te worden.

Maar vandaag ben ik thuis en ga ik van het mooie weer genieten, dus eerst de was naar buiten. Straks vast nog een wandelingetje en dan de rest van de middag met boek of breiwerk en grote pot thee op de tuinbank in de zon.

En nog een lammetje, omdat ze zo schattig zijn. Ik dacht eerst dat het alleen kwam door de zon dat ik me zoveel lichter en opgeruimder voel, maar het is de lente. Het is het besef, dat wat er ook gebeurt, na de winter volgt altijd de lente.