Vandaag zag ik de regen overgaan in sneeuw. Eerst kleine vlokjes en toen steeds grotere wollige vlokken, die bleven liggen en de wereld langzaam wit kleurden.
En terwijl de wereld steeds witter werd, werd deze ook stiller en rustiger.
Ik keek naar buiten en dacht aan jaren geleden toen mijn oudste zoon net anderhalf was en er ook een pak sneeuw was gevallen. De verwondering op zijn gezicht toen hij die witte wereld zag; de lol die we hadden met het maken van een heuse mini sneeuwpop.
En nu heeft hij zelf al een dochter, alleen kijken ze niet samen naar de sneeuw, want waar wij naar Midwinter toegaan is het straks voor hun midzomer.
Mijn stille overpeinzingen werden verstoord door miss T die terug was van zwemles. Gisteren net haar Bdiploma gehaald en nu toch meteen door met zwemlessen voor C.
Het waren wel drukke tijden de afgelopen weken. Sinterklaasfeest op school en nu voor het eerst met surprise en gedichten (wat zowel bij ons als bij miss T voor wel een beetje deadline stress zorgde).
Daarbij al een beetje zenuwen voor het afzwemmen en dan vind je weleens dit op de bank...
En vandaag versierden we samen de boom; deze keer een bijna bescheiden versiering.
Natuurlijk gingen we ook naar buiten om te genieten van het winterwitte land (en elkaar bekogelen met sneeuwballen)
En daarna binnen weer opwarmen met warme chocolademelk (alhoewel ik het ook echt wel tijd vind voor gluhwein)
Mooi he die sneeuw! Ik moest ook aan de oudste denken dat ze voor het eerst rond liep in de sneeuw in haar mooie skipak. Ze vond het heerlijk. Gisteren zag ik een foto van haar dat ze op een brug stond in de sneeuw (ze vindt het nog steeds heerlijk ;-). Goed van Miss T! Fijne werkweek en rustig aan!
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben een echte boom! Leuk! Ik zie overal van die nepperds verschijnen nl :((((
BeantwoordenVerwijderenAltijd een echte boom! Een nepperd komt er hier niet in.
VerwijderenGefeliciteerd met B!!!! Mooi die onderste foto.
BeantwoordenVerwijderenZalig!! En altijd weer bijzonder wanneer de wereld zo'n verandering ondergaat. Alles ziet er zo anders uit onder een dik pak sneeuw
BeantwoordenVerwijderenIneens besefte ik me dat ik nu weer een blog op Blogspot heb, jou ook weer kan volgen ;) Soms vallen kwartjes langzaam. Reageren gaat nu hoop ik ook weer goed! Wat een zalige foto van Tarja en Poes. Ja, zo vind ik hier de jongste ook regelmatig. Hard nodig, even op de bank met een kat. Ach ja... die oudste kinderen he, zo zijn ze klein en zo zijn ze groot en dan zitten ze aan de andere kant van de wereld... kussen voor jou!
BeantwoordenVerwijderenHoi lief mens, ik was zo blij verrast jou weer op blogspot te vinden. Ja jij hebt ook een groot kind ver weg zitten. En hoewel ik geniet van alle verhalen, is het wel ver weg. Gelukkig komt oudste dochter weer terug, woensdag stasn we op haar te wachten op Schiphol. Ook een dikke knuffel voor jou!
VerwijderenKilian gaat in februari weg en ja, wel erg ver weg weer...je went er aan toch ook weer niet. Oh, wat fijn dat Mirthe weer thuis is, ook fijn met kerst! Geniet er van!
Verwijderen