week 40

Op een of ander manier is week 40 voor mij altijd een soort emotionele omslag; de zomer is nu echt voorbij en over 12 weken is het jaar ook alweer ten einde.

Maar behalve dit, was het verder een gewone week.

Ik verveelde iedereen op instagram weer met onze afwasfoto's, want de vaatwasser doet het nog steeds weer niet. De monteur is geweest, keek alles naar eer en geweten na en de vaatwasser deed het ook,  totdat we er 's avonds de vuile vaat in stapelden, programma startten, even leek het eerst nog goed te gaan, maar mis, weer in storing, dus weer zelf afwassen.

Natuurlijk hebben we gezellige gesprekken tijdens de afwas en is er ook een leuke nieuwe traditie uit ontstaan; na de vaat spelen we met z'n allen nog een potje rummikub.
Maar toch zou ik het fijn vinden als na morgen de vaatwasser het echt weer doet! (en rummikub kunnen we ook spelen als de vaatwasser draait)

Verder vierde miss T op school de opening van de Kinderboekenweek. En ik was er ook bij, want sinds het begin van dit schooljaar ben ik een biebmoeder.
En dat vind ik helemaal leuk, gezellig kletsen met al die kinderen, die vanaf groep 4,  klas voor klas bij ons langskomen. Soms help je ze met het uitzoeken van een boek en soms is het gewoon even een kletspraatje over van alles en niks. En als bonus krijg ik op mijn biebdagen altijd nog een extra knuffel van miss T.

Net als zoveel kinderen was miss T donderdags ook vrij vanwege de landelijke lerarenstaking. Lief nam deze dag voor zijn rekening en ging zwemmen met miss T en haar bff.
En ik was gewoon aan het werk.

Daar kan ik inmiddels ook weer wat over vertellen, want mijn leidinggevende kwam mij drie weken terug zelf al een update geven over zijn aanpak van de situatie. Hij had bij een mt vergadering al aan gegeven dat wij op de administratie door de toenemende werkdruk geen man/vrouwkracht kunnen missen. Is ook echt zo, de afgelopen drie jaar zijn er twee partime collega's weggegaan en deze fte's zijn niet meer ingevuld.
Lang verhaal kort, dit werd als zeer aannemelijk gezien en met ingang van 1 oktober zou mijn vrouwelijke collega van Marketing voortaan de receptie waarneming gaan invullen.
Alleen heeft deze collega dezelfde week nog tegen mij gezegd, dat ze dit ook wel per direct van mij wilde overnemen.
Je begrijpt, ik ben blij met mijn collega en ik ga tegenwoordig met een veel lichter gevoel naar mijn werk.
Nee, het is er nog steeds niet perfect (maar dat is het nergens), maar ik heb wel twee fijne collega's op de afdeling en ik heb een leidinggevende die deze keer wel naar mij heeft geluisterd en me indirect hiermee ook een stuk waardering heeft gegeven.

En vanmorgen keek zelfs de kat mee naar de prestaties van Max.

En vanmiddag fietsten we nog een rondje door de polder, wind in de haren, zon op het gezicht en hard trappen.
En zo zitten we alweer in week 41 en dat zal ook vast een goede week worden.