melancholie

Vandaag voor het laatst in het oude huis, maandag leveren we de sleutels in, dus vandaag nog een keer de vloer vegen en stofzuigen. Zonder tegels, vloerbedekking en andere aankleding ziet het er zo kaal en armoedig uit. En dat deed me toch best wel wat, ik heb hier 4 jaar met veel plezier gewoond, dit huis was een veilige haven voor mij en m'n kids. Hier kwam lief voor het eerst over de vloer om mij een boek van Terry Goodkind te lenen. Heel veel herinneringen kwamen weer boven toen ik de laatste ronde maakte.

Hier veel gemopper, omdat de keuken klein en smal was en je elkaar altijd wel in de weg stond. De woonkamer met op muren en plafond roetvegen van alle kaarsen die ik brandde.

De kamers van Joeri en Mirte, helemaal in hun eigen kleuren; blauw met zilver en oranje met goud. De badkamer, waar de verf binnen 6 maanden van de muren bladderde. Ik heb ooit in m'n zwangerschap nog een halfslachtige poging gedaan om de muren weer af te steken, maar het is bij een poging gebleven.

En dan de zolder, mijn kamer, de kamer van lief en mij, de kamer van mij, lief en Tarja.

dag lief huis, wees straks maar weer een thuis voor iemand die het nodig heeft.

Het was heus niet alleen melancholie en herinneringen vandaag, we zijn ook nog lekker gaan lunchen bij een heel lief bakkerijtje bij ons in de dorpsstraat. Hier kreeg tarja niets van mee, want ze was in slaap gevallen in de buggy en bleef slapen tot we weer terug liepen naar de auto.

Maar daardoor was ze wel lekker uitgerust om lekker te spelen.

en verder nog de heren (k)ater, die het synchroon slapen beoefenen.

Ik hoop dat jullie ook een fijne woensdag hebben gehad.