De kastanjes, die ik vanmiddag vond, toen ik met Lief een klein wandelingetje maakte. De zonnebloemen, die ik redde, toen de hele plant was omgewaaid in de storm. Het maakt dat ik er echt niet meer omheen kan. Het is herfst!
Daarbij is het ook nog oktober. Wat?! Het is al oktober! Nog 12 weken en we sluiten weer een jaar af. Ja, inderdaad week 40 is voor mij altijd een soort omslagpunt. Dan is de zomer echt voorbij en gaan we naar de donkere tijd van het jaar. En wordt het echt tijd om te vertragen om ervoor te zorgen dat het binnen in huis warm en gezellig is. Zo hingen we vandaag de gordijnen weer op voor de achterdeur en bij de deur naar de keuken om straks zo veel mogelijk kou buiten te houden.
De laatste dagen zijn er twee activiteiten die ik zeer regelmatig doe. Het eerste is dweilen. We hebben een oud huis met een kelder(kast) en als het veel regent, waardoor het grondwaterpeil stijgt, sijpelt er in een hoek grondwater omhoog de kelder in. Dus dat betekent dan dweilen. De tweede activiteit is veel leuker; breien. Ieder vrij uurtje brei ik weer een paar naalden aan mijn winterprojecten.
Dit is het meest recente project waar ik meebezig ben en aan dit project besteed ik nu bijna al mijn tijd. Het is een trui voor mijn Lief. Ik breide al vaker sokken voor hem, die ook graag gedragen worden, maar nog niet eerder een trui. Maar ik denk dat mijn breispierballen inmiddels hiervoor ook goed genoeg getraind zijn. Dus ik durf dit project wel aan. Alleen heb ik mezelf een kleine deadline gegeven. Lief is volgende week jarig. En nee, ik ga het zeker niet halen, maar het zou zo leuk zijn als ik tenminste het lijf al af heb....... (ik heb nog een week)
