Samhain

Samhain is de donkere tegenhanger van Beltane. De hemelgod Lugh, die zichzelf offerde met Lughnasadh en zijn reis naar de onderwereld begon met Mabon is met Samhain aangekomen in de onderwereld.

Dit feest betreft het sterven van het jaar en is daarom ook het feest van het Nieuwe Jaar, want een sterven houdt een wedergeboorte in.
Maar op dit tijdstip is de dood duidelijker waarneembaar dan de nu nog abstracte wedergeboorte.
De akkers liggen braak en heel de natuur is in rust.

Het is de tijd van dood en wedergeboorte; van transformatie.
De tijd van Mabon leerde al welke obstakels ons tegenhouden. Nu met Samhain zijn we zover om hetgeen wat we als ballast ervaren achter ons te laten.
We kunnen onszelf de vraag stellen wat we willen bereiken, wat we met ons leven gaan doen in de nieuwe cyclus.
Samhain geeft ons de mogelijkheid te oeverdenken, te beslissen en opnieuw te beginnen.
Let wel een nieuw begin komt met offers. we moeten ons bewust zijn wat we willen opofferen, waar we afstand van willen doen.

De elementen van Samhain zijn water en aarde.
Water om los te laten, om het oude met de stroom mee te laten voeren.
Aarde om te gronden, om diep in onszelf te kunnen gaan en te begrijpen wat we voor het nieuwe jaar nodig hebben.

Voor onze voorouders was Samhain het laatste oogstfeest; het slachtfeest.
Het vee werd binnen gehaald en voor een deel geslacht om de winter door te komen. Het bloed werd over de akkers verspreid om dank te zeggen en een goede oogst voor het volgend jaar te verzekeren. Dit zou misschien de reden kunnen zijn dat november ook de bloedmaand genoemd wordt.
Nadat het restant van de zomer op een vreugdevuur was beland en de voorbereidingen voor de winter waren afgerond, hebben onze voorouders deze periode gezien als het moment waarop de oude cyclus overgaat in een nieuwe.

Dit is de periode om naar binnen te keren. Samen te zijn met familie en dierbaren, de doden te eren en de geboortes van het afgelopen jaar te vieren. Te voelen en te beseffen dat ieder einde ook weer een nieuw begin inhoudt.

Blessed Samhain!

Gember, citroen en honing

 

Dit is de laatste dagen een vast trio op het aanrecht. Gember, citroen en honing. Het hoest seizoen is weer begonnen en voorlopig ben ik degene die er last van heeft. En ik zweer bij bovenstaande tegen keelpijn, gehoest en een algeheel mottig gevoel. Het mag duidelijk zijn ik ben zeker niet ziek, maar ik heb mij ook weleens energieker gevoelt. Dus grijp ik naar de huismiddeltjes om mijn immuunsysteem wat te boosten. En als dit niet wil helpen kan ik tegen de keelpijn nog altijd gorgelen met saliethee, probeel ik nog even uit te stellen, want salie in stoofschotel vind ik lekker, maar saliethee vind ik ronduit vies.

Jongste dochter is weer terug van kamp, de activiteiten waren stom, de slaapkamer waar ze sliepen net een gevangenis, als in 4 stapelbedden en verder niets, de douches vond zij vies, maar ze was wel met een stel gezellige mensen. Ze heeft het dus overleefd en nu waardeert ze onze douche en haar ruime bed tenminste weer 😉 En daarbij had ze wel twee dagen eerder herfstvakantie.

Maar dat hadden er kennelijk meer, want donderdag en vrijdagochtend was het echt heel stil in onze straat toen ik die uitliep op weg naar werk. Normaal kom ik mensen tegen die ook gaan werken of kinderen naar de opvang brengen en ik zie in verschillende huizen de lampen branden, maar niets van dat. Alles was stil en in rust, dan krijg ik altijd het gevoel dat ik de enige ben die moet gaan werken. Maar als ik de straat uitloop is dat gevoel meteen over, want daar rijden op de doorgaande weg allemaal mensen met haast, haast, haast. En als ik dat dan zie ben ik blij dat ik de tijd neem om rustig te lopen en de dag zonder gejaag te beginnen.

Nou ja, dat mag morgen weer. Vandaag nog dagje thuis met boodschappen, schoonmaken en een beetje bijkomen van afgelopen zondag. Schoonmama was jarig geweest en zij wilde graag met z'n allen, als in kinderen met aanhang gaan lunchen. Wij hadden het tentje voorgestelt waar we zelf een week of twee geleden ook gelucht hadden en dat vond iedereen prima. Lief en ik waren van plan om eerder naar Utrecht te rijden, zodat we samen nog even door de stad konden lopen voor we iedereen zouden ontmoeten. Dat ging al mis door toch iets later weg en dan ook nog in een file terechtkomen,maar we waren nog netjes op tijd. Maar het werd het gewoon niet. Schoonmama (lief maar tikje vreemd) was super warrig, schoonzus en zwager zaten ook niet in een postieve flow en nichtje liet duidelijk merken dat ze het niet leuk vond om drie dagen bij oma te moeten logeren (wat ik van een achtste groeper me goed kan voorstellen). En als je gevoelig bent voor emoties van anderen (die haarfijn aanvoelt), was de beste omschrijving energie-zuigende-zondag. Gebeurd weleens in de beste families zullen we maar zeggen, toch?

Dus ik ga nu nog maar gauw wat gemberthee met honing en citroen maken, hopen dat ik vannacht slaap zonder mezelf steeds wakker te hoesten(of word ik wakker omdat ik moet hoesten) en dan morgen graag iets meer energie dan vandaag.

en weer en nieuwe week

 

Deze week begint wat grijs en miezerig, wel passend bij de tijd van het jaar. Het is duidelijk merkbaar dat de ochtenden steeds langer donker blijven en het ook steeds eerder begint te schemeren. Wat dat betreft kijk ik niet uit naar de wintertijd, die komend weekend weer ingaat.

Deze week wisselen ook beide dochters elkaar af met een aantal dagen weg zijn. Vanmorgen vertrok jongste dochter. Zij is met de eerste klassen van de zorgafdeling drie dagen op kamp ergens in (noord) Brabant. Daar liep ze nu niet echt over te juichen, maar het is een onderdeel van de opleiding, dus het hoort erbij. 

En zodra jongste dochter terug is, gaat oudste dochter op pad.  Zij gaat met een aantal vriendinnen lekker nog een week naar de zon.

En ikzelf ben vandaag een beetje in mineur, slecht geslapen en ik steek even niet lekker in m'n vel. Het komt ook wel doordat jongste dochter zo duidelijk geen zin had en al weet ik dat dit echt nog pubergedrag is, geeft dat mijn moederhart een beetje zorgen en dat vind ik dan ook weer suf van mezelf.  Zeker omdat ik weet dat ze woensdag weer thuis is, doodmoe van twee nachten kletsen tot zeer laat (of vroeg) en dat het allemaal niet zo vreselijk was als ze zich had voorgesteld. 

Verder gebeurd er even niet zo veel, terwijl ik wel het gevoel heb dat de tijd vliegt, want oktober is al over de helft. Dan gaik zo eerst maar een wandelingetje naar de winkelstraat maken voor een paar kleine boodschappen en misschien plak ik er nog wel een klein ommetje aanvast, want buiten zijn is altijd goed voor mijn humeur.

het weekend

 

Zaterdag waren Lief en ik in Utrecht. Ik wilde graag bij Blackfish langs, dat is een winkel waar ik al meteen een half uur zoet ben met alleen maar kijken, voor ik echt gericht ga zoeken, maar goed geslaagd. Ik kocht een lange 70's jurk donkerbruin met bloemen op de vintage afdeling en ook nog een bruin bloesje, jawel ook met bloemetjes, deze wel nieuw. En Lief, die helemaal niet van plan was iets te kopen, kocht zowaar een korte jas. Ik denk altijd dat het maar goed is dat we niet in Utrecht wonen, anders zou mijn kledingkast veel te vol zijn. Daarna was het wel tijd voor koffie en lunch, dus we op zoek naar een gezellig tentje. Loop ik daar tegen een filiaal van Appel&Ei aan, die ken ik van mijn bezoekjes aan Leiden. En ik ben heel blij, dat ik, op aandringen van Lief, toch naar binnen liep, want ik ging er weg met een lange rok en nog een jurk. Dus voorlopig ben ik wel klaar met kleding shoppen voor de herfst/winter.

Daarna zijn we neergestreken in een café vlakbij de planten- en bloemenmarkt waarvan ik hierboven de foto's plaatste. Na een lekkere lunch, waarbij we vanuit onze plek bij het raam heerlijk mensen konden kijken, liepen we nog even de markt op voor een bos bloemen voor thuis op tafel

Nu vinden Lief en ik allebei Utrecht een fijne stad om rond te dwalen, maar zo op een zaterdagmiddag wel heel erg druk, heel veel mensen, maar wel gezellig zo voor een dagje.

Ter vergelijk nog twee foto's hier uit de omgeving. Rust en stilte, zo in onze dorpse wijk.

En dan nog de trui. De deadline van het lijf af voor de verjaardag van Lief heb ik niet gehaald. Het was niet helemaal de bedoeling dat ik mezelf een schouderblessure brei, dus ik ben iets rustiger aan gaan doen en dan gaat het misschien iets langzamer maar nog wel gestaag door.

Maar na zo'n gezellig weekend, is het nu weer maandag; wasdag, boodschappendag, poetsdag. Kortom de dag, waarin ik alle klusjes doe, die ervoor zorgen dat de rest van de week redelijk vanzelf loopt

Nog een fijne week!

van alles wat

 

Het mag dan dik herfst zijn. Het was de laatste dagen prachtig weer, heldere frisse ochtenden, werden gevolgd door warme middagen, waarbij je gewoon  zonder jas (wel met vest) naar buiten kon. En waarbij het aan het eind van de middag tegen de tijd dat de zon lager komt te staan, het in huis meteen voelbaar kouder werd. Ik hou van deze herfst dagen.

Afgelopen weekend wandelde ik ook weer flinke stukken, wel hier in de buurt, want ik had even geen vervoer (als in auto). Lief was het weekend zeilen in Friesland en had de auto mee. Gelukkig kan ik hier in de omgeveing ook prima wandelen, alleen bedacht ik me later dat ik de laatste dagen nauwelijks foto's heb gemaakt, dus weinig illustratie bij mijn blog. Maar het viel me wel op dat de afgelopen week de bomen ineens duidelijk aan het verkleuren zijn en er ook meer blad op de grond ligt. Zelfs de stoepen van de industriewijk waar ik altijd doorheen loop op weg naar werk zijn ineens bezaaid met gele blaadjes. Nature's confetti.

Op werk gaat ook één en ander veranderen, behalve dat de verbouwing van het pand nog steeds in volle gang is, hoorde ik ook officieus dat er weer afdelingen samengevoegd gaan worden, dat zou voor ons een vermindering van administraties kunnen betekenen en daarmee zal het alleen maar overzichtelijker kunnen worden. Maar voor nu nog geen idee wanneer en hoe dit gaat spelen. Voorlopig hebben mijn collega en ik een paar werkzaamheden wat anders verdeeld. Zij heeft te veel liggen en dat geeft haar stress en ik heb nog wel wat ruimte, dus kon best wat overnemen. Het voordeel is dat haar werkzaamheden in de lijn van mijn eigen werk liggen en ik ben er mee bekend, dus vraagt het alleen tijd en geen extra energie.

En verder brei ik nog steeds druk aan de trui. De deadline ga ik echt niet halen, het lijf is niet af en Lief is morgen jarig. Gelukkig staat er al wel een taart op te stijven in de koelkast, dus taart maken kan ik wel afvinken. Ga ik nu toch nog een paar naalden breien voordat er gekookt moet gaan worden.

Herfst

 

De kastanjes, die ik vanmiddag vond, toen ik met Lief een klein wandelingetje maakte. De zonnebloemen, die ik redde, toen de hele plant was omgewaaid in de storm. Het maakt dat ik er echt niet meer omheen kan. Het is herfst!

Daarbij is het ook nog oktober. Wat?! Het is al oktober! Nog 12 weken en we sluiten weer een jaar af. Ja, inderdaad week 40 is voor mij altijd een soort omslagpunt. Dan is de zomer echt voorbij en gaan we naar de donkere tijd van het jaar. En wordt het echt tijd om te vertragen om ervoor te zorgen dat het binnen in huis warm en gezellig is. Zo hingen we vandaag de gordijnen weer op voor de achterdeur en bij de deur naar de keuken om straks zo veel mogelijk kou buiten te houden. 

De laatste dagen zijn er twee activiteiten die ik zeer regelmatig doe. Het eerste is dweilen. We hebben een oud huis met een kelder(kast) en als het veel regent, waardoor het grondwaterpeil stijgt, sijpelt er in een hoek grondwater omhoog de kelder in. Dus dat betekent dan dweilen. De tweede activiteit is veel leuker; breien. Ieder vrij uurtje brei ik weer een paar naalden aan mijn winterprojecten.

Dit is het meest recente project waar ik meebezig ben en aan dit project besteed ik nu bijna al mijn tijd. Het is een trui voor mijn Lief. Ik breide al vaker sokken voor hem, die ook graag gedragen worden, maar nog niet eerder een trui. Maar ik denk dat mijn breispierballen inmiddels hiervoor ook goed genoeg getraind zijn. Dus ik durf dit project wel aan. Alleen heb ik mezelf een kleine deadline gegeven. Lief is volgende week jarig. En nee, ik ga het zeker niet halen, maar het zou zo leuk zijn als ik tenminste het lijf al af heb....... (ik heb nog een week)