vandaag scoren we een tien op de schaal van burgerlijkheid.

Een tijd terug kregen wij van onze buurman zijn oude fietsendrager. Dat ding hing in de schuur, gewoon gezellig aan de muur te hangen. En nu sprak lief er weleens over om met dat ding de fietsen mee te nemen naar bijv. Meyendel en dan daar eens te fietsen, maar het bleef dus bij praten (en er aan denken).
Tot vanmorgen, want het was ook vandaag weer bijna lente-weer en wij wilden best een stuk gaan fietsen, maar als we hier de stad/dorp uit zijn, rij je in de polder, zonder bomen en beschutting, dus dan wordt het al snel guur.
Het eerdere plan kwam dus van stal uit de schuur, de drager ging aan de auto, mijn opoefiets en de zeer degelijke herenfiets van lief erop en we reden naar Meyendel.
Nu heb ik altijd geroepen, dat ik fietsen achterop de auto echt het toppunt van burgerlijkheid vind, zo van als je wilt fietsen, dan ga je fietsen en niet eerst een stuk autorijden en dan die fietsen afladen om te kunnen gaan fietsen. En vandaag ben ik toch bijna zonder schaamte in de auto gestapt, mee gereden tot Meyendel, daar fietsen van de auto, zitje erop, kind erin en fietsen maar.
En het was heerlijk rijden, we kwamen nu verder dan het gebied waar we anders lopen, zagen een kudde paarden en ook konijntjes.
We fietsten naar de watertoren in de duinen bij Scheveningen, zetten de fietsen neer en wandelden er nog een klein eindje, echt een klein eindje, want Miss T had besloten dat ze niet zelf wilde lopen. (ze was kennelijk iets meer moe dan ze zelf wilde toe geven)

Dit zag ik toen we weer thuis waren. Het is de afgelopen tijd echt te nat geweest, een ontkiemende vetbol.

En miss T, zij viel in slaap op de terugweg en heeft thuis nog meer dan een uur geslapen op mijn schoot, dus ik zat op de bank met slapend peutertje en deed lekker helemaal niks.