we gingen vanmiddag nog even de stad in, een koude winterse stad,
dik ingepakt en Miss T met een dekentje om haar benen in de buggy.
Na een paar boodschappen te hebben gedaan, vonden lief en ik dat we wel even moesten opwarmen en gingen we een caféetje in.
heerlijk zat ze te tekenen en at ondertussen ook nog een hele tosti.
soms kan die kleine meid me zo ontroeren door een klein gebaar, ook vandaag. Lief aaide mij even over m'n rug en toen zij dat zag begon ze met haar handje over mijn arm te aaien, zo lief.
En hoe vroeg het al schemert, we rijden terug en ik zie de zon als een vuurrode bal al achter de huizen verdwijnen.
Het geeft wel heel mooie plaatjes.
't geluk zit in de kleine dingen, is het niet?
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk dat je zo kunt genieten van je dochter :D
Wat een bijzonder lief meisje heb je toch, Sandra!
BeantwoordenVerwijderen@ aukje; dat van geluk is zeker waar, het is alleen de kunst om dat ook te blijven zien (ik ben bang dat dat weleens vergeten wordt in de grote boze steeds maar sneller gaande wereld)
BeantwoordenVerwijderen@ annemiek; dat is ze ook (ze is een beetje het kadootje van het gezin)
Wat een leuk, lief meisje hebben jullie toch.
BeantwoordenVerwijderenHier ook 2 van die kleintjes (ook onze cadeautjes).
en erover schrijven op je blog helpt om al die kleine gelukkige momenten te blijven zien en vast te houden.
ah, wat lief!! ♥
BeantwoordenVerwijderenschattiug he, hoe ze dingen afkijken en nadoen.
Lief zijn ze he die kadootjes :-)
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar. Die 'kadootjes' gedragen zich op de een of andere manier ook voortdurend als 'kadootjes'.
BeantwoordenVerwijderen