woensdag 13 januari 2021

zomaar een woensdag

 







Een gewone woensdag dus. Iets later dan anders opgestaan, rustig wakker worden, koffie drinken en even geen haast hebben.
Terwijl om mij heen iedereen zich min of meer klaar maakt voor werk of voor school. 
Ik zit met mijn gedachten nog een beetje bij de persconferentie van gisteravond, nog drie weken langer lockdown, nog zeker drie weken online-onderwijs voor miss T, nog drie weken geen sportschool (dus werk) voor Zoon. Het is niet anders, maar leuk is anders.

Maar het dagelijkse leven gaat verder. Miss T gaat naar boven en schuift in haar kamer achter haar tablet voor de eerste les van de dag, als ik iets later even met schoon wasgoed bij haar binnen loop, fluistert ze mij toe, dat de les zo saaaaaaai is.
Lief zit al in zijn werkkamer en kennelijk meteen in een vergadering, te horen aan het geluid van verschillende stemmen die er te horen zijn.

Ik bedenk me dat ik soms stilte mis, dat stille huis, nadat iedereen naar school of werk vertrokken was. We leven alweer een aantal weken met z'n allen bijna alleen maar thuis en daar komt voorlopig geen verandering in. 
En dan weet ik dat ik mijn handen mag dichtknijpen, ik hoef me geen drie slagen in de rondte te regelen, omdat er geen kinderopvang is, maar er wel gewerkt moet worden. Gelukkig is miss T zelfstandig genoeg zelf haar lessen te volgen. Ik moet er niet aandenken, dat dit allemaal gebeurd was, terwijl zij in groep 3 of 4 zat.
Eigenlijk wel heel veel overpeinzingen voor de woensdagochtend.

Laat ik dan nu maar met de gewone routine beginnen, zoals wassen draaien en boodschappen doen.

Rust, reinheid en regelmaat werkt nog steeds voor mij.



5 opmerkingen:

  1. Ik snap het gemis aan stilte...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik moet er ook weer aan wennen. Vind het vele alleen thuiswerken niets, maar het thuiswerken met het gezin om me heen, dat valt ook weer niet mee.

    Heb trouwens dezelfde tulpen staan nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die stilte mis ik ook zo! Terwijl ik ook niks te klagen heb maar toch....zou zooo graag weer eens alleen in huis willen zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat wil ik ook, gewoon al is het maar voor een ochtend, hethuis voor mijzelf, alleen en in stilte.

      Verwijderen
  4. Wat fijn om te lezen (ook in de reacties) dat ik niet de enige ben die dat stille huis zo mist. We wonen niet heel groot (zeg maar gerust klein) en soms weet ik echt niet waar ik nog naartoe kan. Maar we houden stug vol (we zullen wel moeten). Kijken naar wat je wel hebt en de R'en in acht houden zijn inderdaad goede 'overlevingsstrategieën'. :-)

    BeantwoordenVerwijderen