Zomaar een week waarin ik veel leerde over mijzelf.
Ik las ergens een stuk waarin iemand vertelde dat zij vaak direct reageert (en daarin ook heel duidelijk is) Maar dat het ook is dat ze gehoord wordt omdat ze een krachtige persoonlijkheid is, want zij gaf aan dat indien haar collega, iets precies hetzelfde zou verwoorden, er helemaal geen notie van genomen zou worden.
En dat trof me, want ik ben zoals die collega. Ik heb altijd het gevoel dat ik moet schreeuwen om gehoord te worden, dat ik pas serieus genomen word, als ik heel kwaad ben (en dus allang al over mijn grenzen heen ben)
Wat ik ermee ga doen, weet ik nog niet. Proberen duidelijker te worden en zeker ook mijn gevoel duidelijk uit te spreken.
Wil nog niet zeggen dat het me meteen lukt.
Afgelopen dinsdag probeerde ik een collega te helpen iets betaald te krijgen. Ik ging een tikje buiten de standaard procedure om, maar had ook gezien dat haar mail op mijn vrije dag was verstuurd en mijn baas er niet naar had gekeken. Dus ik wilde er wat vaart achter zetten.
Krijgen desbetreffende collega en ik via de mail een sneer, dat we procudures moesten volgen etc. etc., maar in deze mail waren meteen ook een aantal mensen in cc meegenomen, die er naar mijn mening niks mee te maken hadden.
Eerst heb ik mijn schouders er over opgehaald., maar later besefte ik dat ik vooral kwaad was over dat in cc-en
Misschien had ik even naar hem toe moeten stappen en zeggen dat zijn mailtje okay was, want wij gingen buiten de vaste procedure om, maar dat het in cc-en van de halve gemeente niet zo kies was.
Toch heb ik het niet gedaan, want ik weet ook dat mijn baas een plaat voor z'n kop heeft wat betreft subtiliteit en ik denk dat hij niet eens het vermoeden heeft dat het voor mij ietwat vernederend overkwam.
(Tenslotte noem ik hem niet voor niks 'de botte boer')
En nu ik dit opschrijf besef ik dat hij dat ook nooit zal weten als ik het niet uitspreek. Ai, een leermoment!
Vandaag las ik bij een foto op instagram, dat deze vrouw superblij was dat ze een bepaalde stap had gezet, ondanks twijfel of ze dit zou kunnen volhouden, het niet te moeilijk zou zijn en meer van die beren.
Maar ze veegde al die beren van de weg, zette de stap en was daar blij mee.
Ook daar kan ik wat van leren, want ik begin van bij voorbaat niet aan dingen omdat ik van te voren al allerlei beren op de weg zie staan.
De grootste beer is bij mij tijd!
Ik goochel nu al zo met mijn tijd, alle ballen hoog houden kost mij behoorlijk wat moeite.
Maar ik weet ook dat wanneer ik even niet aan die beren denk en gewoon uit enthousiasme JA zeg, het ook goed komt.
Ik heb het gezien met de RoundRobin boekjes, waarbij ik heb gezegd van ik doe mee, zonder verder te denken of het me lukt om iedere maand de spreads af te maken of ik wel creatief genoeg ben (die twijfel kwam later wel)
Maar ik heb het gedaan, en je begrijpt het al, in plaats van dat het energie kost, krijg ik er energie van. En ja, de ene maand lukt het me beter dan de andere, maar doorgaans ben ik best tevreden met wat ik maak.
Dat is toch wel iets wat ik vaker in gedachte moet houden en misschien iets vaker springen, dan dingen afhouden.
(Een van mijn grootste sprongen was miss T, tenminste de aanloop naar haar, en kijk eens hoe goed dat heeft uitgepakt) 😊
En er wachtte nog een les voor mij.
Deze was dat wanneer je iets ging doen waar je tegenop ziet, je jezelf niet hoeft op te beuren zo van het valt vast wel mee. maar je jezelf een beloning in het vooruitzicht moet stellen.
Nou daar kan ik wel wat mee.
Lief zit nu al een week in SanFrancisco voor een cursus, dus ik ben hier in charge. En dat is helemaal niet vervelend of zwaar, want de meiden en ik hebben het heel gezellig met z'n drietjes.
Maar ik mis m'n lief wel en ik hou het nu al een week vol.
Best tijd voor een beloning, dus ik heb net een jurkje besteld. Dik verdiend!
(de foto's zijn van de magnolia voor onze deur, op instagram post ik deze ook als my daily magnolia)
Je hebt aandachtig gelezen... ;)
BeantwoordenVerwijderenEr is NIKS mis met jou. Alleen als je er zelf problemen mee hebt, dan moet je het aanpakken.
Ik ben er overigens zelf ook druk mee in mijn hoofd. Zulke simpele dingen, waarom ben ik er zelf niet opgekomen?
Enne: foto's van het jurkje graag, mét jou erin. Ben erg benieuwd!
Dikke knuffel van mij! 😘
VerwijderenDit is heel herkenbaar voor mij ook. Ik heb inmiddels met vallen en opstaan geleerd om tijdig aan te geven of me iets dwars zit, en dat doe ik dan op mijn eigen (rustige) manier. En ik merk dat ik beter 'gehoord' wordt als ik zorg dat ik stevig sta (beide voetjes stevig op de aarde) en mijn rug recht is (kan met mijn 1.60 m sowieso geen kwaad ;-)) Inmiddels gaat dat vanzelf. Scheelt me ook zoveel frustratie en verspilde energie aan inwendig gemopper. En jezelf een kadootje geven is altijd een goed idee!
BeantwoordenVerwijderenDat stevig aarden is voor mij op zo'n moment ook een goede tip, want juist als emotioneel ben, reageer vanuit mijn gevoel, merk ik dat ik mijn aarding gelijk mindet is. Dank je ❤
VerwijderenWat raar van die collega zeg! Ik zou er op hoge poten naar toe zijn gerend want ik was dus altijd een collega die gelijk haar mond open deed ;-) Ik kan ook enorm boos worden. Maar je bent wie je bent en ik vind ook dat je dat mag zijn! En je jurk is dik verdiend hoor!
BeantwoordenVerwijderenai ja, die grenzen....XXXX van mij. En oei heerlijk, zo'n nieuwe jurk.
BeantwoordenVerwijderen