Voor het eerst deze winter stonden we op het ijs.
Niet het slootje van een straat verder of de vaart vlak in de buurt, maar op een ondergelopen basketbalveldje.
Ieder jaar als het hard vriest laten ze dit veldje (een betonnenbak) onderlopen en dan wordt het de allerleukste ijsbaan van de buurt.
Geen wakken, dus ook veilig voor de allerkleinsten. En ik denk dat de meeste kinderen hier uit de buurt hun allereerste slagen daar op het ijs hebben gemaakt.
Net als mijn eigen kleine kleuter, vond ze het vorig jaar nog maar raar en vooral heel glad, dit jaar stond ook zij op schaatsen.
Eerst nog veilig aan de hand van papa.
En dan toch heel voorzichtig los, helemaal zelf.
Het zelfvertrouwen groeit met ieder 'stapje' dat ze vooruit glijdt.
En hier zie ik ineens de visie van Maria Montessori weer terug "Leer mij het zelf doen"
Geef het vertrouwen, laat los, want zo groeit het zelfvertrouwen.
Wat een ijspret, en wat mooi dat je die visie van Maria Montessori erbij haalt, het klopt zo!
BeantwoordenVerwijderenDe leuke kant van de winter.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, hier willen de kinderen ook zo graag schaatsen maar de natuurwaters zijn allemaal nog onveilig. En zo"n mooie bak hebben wij hier niet.
BeantwoordenVerwijderenEn Maria Montessori, mooi om te lezen.
Wat een goed idee om zo'n veldje onder te laten lopen voor een fijne ijsbaan.
BeantwoordenVerwijderenTopper hoor je kleine meid.
Mooie plaatjes! Die komt er wel.
BeantwoordenVerwijderenRoeland ging vandaag met Sarah schaatsen. We hebben hier prachtig dik natuurijs achter het huis. De jongens hadden dikke lol in hun sneeuwpak op hun billen over het ijs :o))
heerlijk is dat! Da's de leuke kant van de winter.
BeantwoordenVerwijderenWat doet jouw kleine meisje dat goed zeg, ze beleeft er duidelijk pret aan! Jong geleerd...