overpeinzing op de maandagmorgen

 

Maandag, mijn derde weekend dag. De dag van de huishoudklusjes en alles op orde brengen voor mijn werkweek ook begint. Een dag waarop ik ook heel bewust wat rustpuntjes inbouw (lees brei-pauzes)

Maar sinds afgelopen woensdag speelt er iets door mijn hoofd. Het begon met een gesprekje met de opticien, waar ik was voor de halfjaarlijkse lenzencontrole. Mijn werk, wat bestaat uit 8 uur lang voor een beeldscherm zitten is voor mijn hoofd en ogen gewoon vreselijk vermoeiend. De oplossing, die ik keer op keer hiervoor aangedragen krijg is, zorg dat je regelmatig van je beeldscherm gaat, door even andere klusjes op te pakken.

Maar hierin zit het probleem, al die klusjes zijn weggeautomatiseerd. Archiveren van leveranciersfacturen hoeft niet meer, want alles komt binnen via de mail. Deze taak, waar ik vroeger toch echt wel een uurtje per week aan kwijt was, is weggevallen. Zelfde met het hele accorderingsproces van inkopen ( ik administreer alle inkopen), waar ik 10 jaar geleden nog dagelijks alle afdelingen afliep om akkoord parafen te krijgen, gaat dit nu automatisch via mail, zodra ik inkoop inboek.  Zeer efficiënt, maar dat maakt wel dat mijn werk nu voor 100% bestaat uit zitten achter een beeldscherm.

Van het beeldscherm af bestaat nu uit 2 x 15 minuten koffie/theepauze en 30 minuten lunchpauze en de keren dat ik even water of thee haal voor mijn collega's. En dat is eigenlijk niet veel, als ik het vergelijk met zo'n 10 jaar terug. En hiermee begrijp ik wel waarom hoofdpijn en prikogen bij mijn werkdagen van nu horen.

Dus ik besluit deze overpeinzing met de opmerking dat automatisering misschien beter is voor de productiviteit, maar zeker niet voor de gezondheid (althans niet die van mij)

Ga ik nu gauw van het beeldscherm en de badkamer schrobben 😊

Fijne week iedereen!

Mabon

De zomer is nu voorbij, vanaf nu wint de duisternis het van het licht en is het langer donker dan licht.

In de herfst is er een beweging terug naar de aarde. Alle eenjarige planten, sterven af en verdorren. Van meerjarige planten en bomen trekt de sapstroom zich terug in de wortels.
Overrijpe vruchten vallen op de grond. Rijpe zaden worden uit hun huls geblazen door de najaarswind.
Bladeren vallen van de bomen.

Zowel de lente equinox als de herfst equinox zijn tijden van balans.
Mabon is de tijd van herbalanceren, van dingen weer recht zetten.

Mabon is een dankfeest, een moment om waardering te betuigen aan de Godin en haar gaven.
Het graan is geoogst, het fruit en de noten zijn geplukt en de groentes geoogst voor de eerste vorst komt.
De voorbereiding op de koude, donkere maanden is gedaan.

Bij Mabon hoort het element water.
Water vloeit, water stroomt.
En om weer in balans te komen, moeten wij ook onze emoties laten stromen, zodat we de emotionele obstakels die het  doorstromen van onze energie belemmert, kunnen laten wegvloeien.

De les van Mabon is loslaten van zaken en emoties, zodat we weer verder kunnen gaan.

Mabon is het loslaten van de zomer en naar binnen keren.
We gaan meer binnenshuis leven, omdat de temperatuur daalt en wijzelf keren ons ook naar binnen door te kijken naar onszelf en ons te richten op onze eigen emoties.

Blessed Mabon

Kabbelend

 

Na mijn laatste blogpost barstte de zomer nog éénmaal los, breide ik mijn zomertopje af en ook een paar sokken wat ik begonnen was tijdens onze vakantie in Australië. Ik oogste zo veel mogelijk rijpe tomaten, maar zoveel minder dan vorig jaar. Ik heb het al eerder gezegd, maar ik heb dit jaar niet het beste moestuinjaar wat betreft oogst, al hoewel de boerenkool, die ik vorige maand heb geplant, is aangeslagen en groeit goed, dus misschien eten we van de winter boerenkool uit eigen tuin.

Verder kabbelt het leven hier gestaag door, geen grote ups en ook geen grote downs. Miss T haar schooljaar is ook weer begonnen en 4 dagen in de week fietst ze met frisse tegenzin naar het mbo. Ze heeft nog niet echt een indruk van haar opleiding, maar toch denk ik dat ze daar wel op haar plek zit.

Op werk ook geen grote dingen, tenminste niet wat betreft mijn werkzaamheden. Wel wordt het pand waarin we zitten verbouwd; slopen en breken zijn, gelukkig, voor het grootste deel achter de rug. Nu veel opbouw, als in geboor en getimmer. En ik merk, dat het mij veel energie kost, de herrie en onrust die het geeft, het hakt erin. Ik word er echt chagerijnig van en ben 's avonds doodmoe. Ik merkte wel dat oordoppen wat hielp, al hoor ik dan mijn collega's ook heel gedempd, maar het is dan maar zo. Voor het eind van het jaar is het vast achter de rug.

En dan met oog op de komende herfst en winter bestelde ik heel veel winterwolletjes en begon meteen aan een trui voor mijzelf. Een slimme meid is immers op een koude winter voorbereid 😂

En ook ga ik voor Lief een trui breien, hiermee challenge ik the curse of the boyfriend sweater (als de trui eindelijk is afgebreid is de relatie al beëindigd), maar daar wij al ruim 18 jaar samen zijn, durf ik dat wel aan 😄

Voorlopig moet ik er nog aan beginnen.......

Al dacht de optimist dat hij wel een trui zou krijgen voor zijn verjaardag.

Nou dat wordt dit jaar de wol en volgend jaar de trui (al hoop ik zelf wel ietsjes eerder)

Dus ik hoef mij de komende avonden zeker niet te vervelen en voor de rest mag het van mij nog wel even door kabbelen.