dinsdag 5 november 2013

school ontbijt

Het is deze week,  de week van het nationaal school ontbijt.
Basisscholieren die met elkaar op school ontbijten. Er schijnt nog al ophef te zijn geweest over de inhoud van het ontbijt en de sponsering / reclame.

Dit is dus een beetje langs mij heen gegaan, want als moeder van een kindje met coeliakie, zorg ik zelf voor het ontbijt dat onze dochter mee neemt naar school. 


Deze week bloggen een aantal bloggers glutenvrij en vandaag raakte het blog van glutenvrijemama mij heel erg diep. Zij vindt het vooral jammer dat haar zoontje nooit het genot zal proeven van onbevangen en onvoorbereid eten. (klik hier voor haar blog)
En dat is ook wat ik/wij voor onze dochter het meest moeilijk vinden, nooit ergens spontaan kunnen blijven eten, maar altijd alles moeten plannen en voorbereiden.

Natuurlijk zijn we blij met de diagnose en  het bijbehorende dieet, want we zien hoeveel goed het haar doet, ze heeft energie, ze groeit en wordt zwaarder.
Maar toch, soms doet het wel een beetje pijn.

10 opmerkingen:

  1. Dat lijkt me heel lastig als je alleen maar glutevrij eten mag.
    Roxy ontbijt hier in Hongarije op school en s'middags eten ze ook warm eten op school.
    Wel heel fijn dat je via het bloggen ook contact hebt met andere glutevrije moeders!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begrijp best dat je dat zo voelt, en kan me dan ook goed voorstellen dat je het heel jammer vind daarom wil ik je graag even laten weten hoe het als een volwassen persoon is om een voedselallergie te hebben
    Ik heb een behoorlijke voedselallergie waarbij ik allergisch ben voor alle noten, zaden, pinda's (ook sporen van, wat veel in bewerkt voedsel zit) met kans op anafylactische shock en nog 6 soorten groente en fruit.

    Ik kan daardoor ook heel veel niet eten, dit is aan de ene kant erg jammer maar je leert er wel mee leven. Het is een tweede natuur om altijd eerst de achterkant van een pakje te bekijken of je het mag hebben, meestal mag ik het niet en daarom maak ik eigenlijk altijd alles zelf inclusief brood.
    Ik heb het prima naar mijn zin, in mijn leven het enige waar ik wel moeite mee heb is de verantwoording uit handen geven door bv uit eten te gaan of ergens bij iemand te gaan eten. Dit doe ik daarom maar zelden tot niet.
    Ik begrijp je zorgen, maar je dochter weet niet beter en daarom zal je zien dat het haar gemakkelijk af gaat
    Groetjes Esmee

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Esmee,
      Dank je wel voor je reactie. het is voor mij ook goed om te horen hoe het voelt voor iemand die hetzelf ervaart. Onze dochter was bijna 4 jaar, toen de diagnose coeliakie viel en ze heeft inderdaad nog herinneringen aan eten met gluten, maar wat je zegt klopt over een paar jaar weet ze niet beter. En nu is ze een energieke blonde spring-in-het-veld, waar ze vroeger een klein, moe, teer popje was en dat is mij toch het aller belangrijkste.

      Verwijderen
  3. Hmmm lastig hoor. Een dochter van een collega heeft ook een zware voedselallergie. Zo knap hoe ze ermee om gaan. En zo'n sterk kindje...Het is zoeken naar een leefwijze hè?... Knap hoe jullie het doen en hoe je erover schrijft.

    Groet,

    Lot

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien omdat ik altijd al veel met voeding bezig ben, ik hou van koken en bakken en heb dit altijd met zo min mogelijk kunstmatige toevoegingen gedaan, dus deels viel de overstap naar glutenvrij niet al te zwaar.
      De aanpassing zit meer in het leven buitens huis, school, spelen bij vriendjes en dagjes weg.

      Verwijderen
  4. Hier ook helemaal geen brood meer, Niivje mag ook niet door de gluten, en Riven heeft darmproblemen, dus ook geen brood meer van mama. We zijn lekker creatief nu met groenten, fruit en andere dingen voor mee naar school.
    Ik zelf ben ook geen fan van het schoolontbijt en was dus niet rouwig toen ik mail kreeg dat onze school niet ingeloot was :D
    Een ontbijt promoten als gezond dat stijf staat van transvet, suiker en troep is niet mijn ding...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is, je wilt zo graag dat ze mee kunnen doen...
    Wij hebben de allergieën van onze dochters pas ontdekt toen ze volwassen waren. Aan de ene kant is het fijn dat ze in hun kinderjaren gewoon mee hebben kunnen doen met de rest, maar aan de andere kant hadden we zoveel buikpijn en darmproblemen (en andere vage klachten) kunnen voorkomen. En die klachten hebben er dan toch weer voor gezorgd dat hun kindertijd ook niet helemaal onbezorgd was.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tuurlijk ben je blij dat je weet waar het aan ligt, je kunt er dan wat mee he? Leuk om te lezen ook, hoe goed jullie er mee omgaan hoor!
    De mooiste baksels komen voorbij! ;-)
    Maar dat neemt niet weg dat het moeilijk is...toch? Ik kan me het wel voorstellen hoor!
    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik snap je gelijk, jij maakt altijd heerlijke baksels maar dat is niet vanzelfsprekend. Ik weet nog wel dat ik kinderen in de klas had met coeliakie, en dat die soms echt boos waren. Omdat er dan zo"n leuke traktatie voorbij kwam en zij weer uit hun potje moesten nemen, ook fijn dat het er was maar dat het niet kon, maakte ze soms boos.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ik heb het geloof ik al eens eerder gezegd, maar Tarja straalt nu zoveel kracht uit! Wat een beloning, voor haar, voor jou, voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen