woorden

Zij was een week zo stil mogelijk en liet ons mee kijken..... in stilte. Dit deed mij realiseren hoe vaak we proberen iets met woorden te omvatten, terwijl we misschien beter in stilte hadden kunnen genieten van het moment. Niet alles proberen te verklaren, maar accepteren en ervaren dat iets is zoals het op je afkomt en op je pad komt. Nadenken voor je wat zegt en je eerst afvragen of het wel nodig is om woorden te gebruiken. Kijken hoe je je woorden gebruikt om je woorden in overeenstemming te brengen met je acties en met je lichaamstaal.

Maar dit deed me ook realiseren hoe belangrijk woorden zijn. Ik kijk naar m'n peuterdochter, die nu leert praten. Hoe ze een woord proeft, het herhaalt en het gebruikt, hoe zij zich langzamerhand taal eigen maakt. Ik zie het bij m'n pubers, die zich met woorden willen onderscheiden, ze zetten zich af door middel van woorden, ze gebruiken hun eigen taal om hun eigen identiteit te vinden.

Ook zie ik op m'n werk hoe moeilijk het is als je de taal niet beheerst om te begrijpen en om begrepen te worden.

Eigenlijk staan ze recht tegenover elkaar.. woorden... en ... stilte. Ik hou van allebei, maar ik moet wel zorgen dat ze voor mij in evenwicht blijven, wanneer gebruik ik woorden en wanneer zoek ik de stilte in mezelf.......

VijF StAaRteN

Iedere morgen in de keuken....... vijf staarten op een rij!

gesprekje voor het slapen gaan

Na het badje zat kleine puk op de commode en probeerde ik haar af te drogen, een luier en pyama aan te trekken. Ze werkte niet erg mee en moest huilen van vermoeidheid.

Toch hadden we het volgende gesprekje

ik: 'ach meisje, ben je zooooo moe'

zij: 'jaaa, taja moooeeee'

ik: 'en als je moe bent, wat gaan we dan doen?'

zij: (bijna vrolijk)'tiete'

ik: 'en dan?'

zij: (zeer tevreden)'tukke'

Welterusten voor straks.

en wat deden zij

we hingen wat (met een boek op de bank of gewoon op de grond)
we haalden (alweer) een eigenwijze (rooie) kat op ( ja, op z'n oude adres)

we gingen werken ( en dat was best afzien na al die mooie vrije dagen)

Bij mijn werk staat alles in het teken van bezuinigingen, snijden waar er nog gesneden kan worden. Dat geeft al spanning. En als je dan ook nog ineens een lijst moet maken van al je werkzaamheden met de tijd die je er aan besteedt, dan maakt dat de sfeer er echt niet beter van. (zeker als je vraagt wat hiervan de reden is en je een redelijk vaag antwoord krijgt)

Ik vind het werk wat ik doe redelijk en ik heb leuke collega's, dus dat wil ik eigenlijk graag zo houden. We zien wel wat er nu weer gaat gebeuren.

Overigens kregen wij allemaal afgelopen vrijdagmiddag bij de verplicht gezellige bedrijfsborrel een keycord met bedrijfslogo en ik kreeg dinsdagmorgen (dit geloof je niet) commentaar van een leidinggevende, omdat ik deze niet gebruikte (maar gewoon dat oude ding ooit gekregen van lief ). Sorry, maar m'n nekhaar stond overeind, alsof allemaal hetzelfde keycord hebben bijdraagt tot een betere bedrijfssfeer. Ik denk dat mensen waardering geven voor het werk wat ze doen en ze niet het constante gevoel geven dat hun baan op de tocht staat, meer zal bijdragen tot een veel betere sfeer binnen het bedrijf.

Gelukkig was ik vandaag vrij. En deden we leuke (en nuttige) dingen, zoals sandaaltjes kopen voor kleine puk.

Morgen maar weer werken.......

mooie pinksterdag

'badjesdag'

en een ritje op de fiets.

Dat allemaal op een mooie pinksterdag.

genieten

genieten van zon en buiten zijn

lieve foto

de foto van het kdv, een lief klein meisje, die nog niet helemaal weet of ze dit allemaal wel zo leuk vindt.

buitenmeisje

wij hebben een klein buitenmeisje. 's Ochtends nadat we hebben gegeten en ze ook aangekleed is, loopt ze naar de deur en zegt buiten, buiten!
Dan moet de deur naar de tuin open, haar fiets mee en dan stapt ze naar buiten. Rondjes rijden en lopen om de tafel, achter de poezen aan en beteuterd kijken als ze weer onder het hek doorglippen.

Toen ik haar dinsdagmiddag kwam ophalen bij het kdv, waren ze ook nog aan het buitenspelen. En dan zie ik haar stralen en genieten, druk met het beklimmen van de glijbaan, dat ze niet eens door had, dat ik er al was.

En vanmorgen las ik bij Priscilla een recept voor een 'rabarber pie' en dat leek me het perfecte toetje voor vanavond.

en dat was het ook! (van alle kids mag ik m nog wel een keer maken)

uit ritme

Een kind heeft behoefte aan ritme, aan regelmaat.

"In elk gezin komen door de dag heen wel een aantal vaste punten voor, zoals opstaan, aankleden en eten. Hoe voorspelbaarder het dagverloop voor een peuter is, des te meer houvast en veiligheid hem geboden wordt. Door de steeds terugkerende zaken als eten, slapen en gewoonten in het huishouden, kan de peuter langzamerhandbegrip krijgen voor tijd, voor dingen die samenhangen. Anders gezegd: het kind kan het leven leren kennen en begrijpen" bron Groeiwijzer van een tot vier jaar, Paulien Bom en Machteld Huber

En eerlijk gezegd houdt deze mama ook van ritme en regelmaat, het geeft mij rust. Alleen vandaag waren we uit ritme, onze wekelijkse regelmaat klopte niet. Iedere maandag ben ik vrij, dan doen we boodschappen, ruimen op in huis, spelen, lezen en alles rustig in ons ritme en niet volgens de klok. Maar vandaag moesten we opschieten, op de tijd letten en vandaag moest ik 's morgens Tarja naar het kdv brengen. Nu was dit voor een goed doel, want er werden foto's gemaakt van alle kindjes. Toch vond ik het maar niks om op m'n vrije dag pukje te moeten wegbrengen, ook al was het maar voor twee uurtjes. Stond ik om 9 uur al in de supermarkt een kar vol te laden, en binnen een half uur stond alles alweer thuis in de voorraadkast.
En met een lekker zonnetje heb ik m'n fiets gepakt en ben naar het kdv gefietst om Tarja weer op te halen, en dat is iets wat ik op werkdagen echt niet doe (te ver, te weinig tijd, te moe), maar daar had ik nu wel alle tijd voor. Puk vond het geweldig, maar was door het ochtendje al zo moe geworden, dat ze bijna thuis, in slaap viel voorop de fiets.


Na de middagslaap genoeg tijd om te spelen. En met de wasmand kan je heel veel doen.

gewoon mooi, de pioenroos bloeit.

En hoe gaat dat bij jullie? Hebben jullie ook een vaste routine/regelmaat of juist niet?

vijftien

appelkruimeltaart en bosbessenmuffins.

wentelteefjes als ontbijt.

Joeri is 15 jaar vandaag.

Keltfest 2010

heerlijk weer, gezellige mensen en Rapalje

en nu ga ik taart bakken, want we hebben morgen een jarige!

hernieuwde kennismaking

En zo zat ik ineens vanavond weer achter de naaimachine. Nadat deze bijna vijf jaar op zolder heeft staan te verstoffen, hebben we vanavond weer opnieuw kennisgemaakt. En ik was nog niet vergeten hoe ik met hem moest omgaan en hij stelde me met het eerste proeflapje zeker niet teleur.
Dus ik denk dat we de samenwerking weer aangaan. Mijn pfaff en ik.




ik was alleen vergeten dat ik altijd zo'n puinhoop maak als ik achter het machientje zit, garen, spelden, rijggaren, overal ligt wel wat.

Het doel van deze samenwerking. Gordijnen voor Tarja's kamer, zodat het daar 's ochtends iets langer donker blijft en zij (en wij) niet om half 6 (gelijk met de vogeltjes)wakker wordt.

tuin geheim

Onze tuin heeft een geheim, want naast het tuinhuis is een hek en erachter......

gaat een soort trapje omhoog naar....

nog veel meer tuin

met een bessenstruik, zouden dit aalbessen zijn of misschien kruisbessen.

en de tuin loopt nog verder omhoog en behalve zevenblad, klimop en braam groeit er ook nog een plant met mooie paarse bloemen.

en helemaal boven aan de dijk, nog een terras met ernaast..

een hele grote sering.



en zo ziet het eruit van boven naar beneden. We moeten er nog heel veel aan doen, willen er verschillende niveaus in brengen en hier een kleine moes- en kruidentuin beginnen.

Er moet nog heel veel gebeuren, maar het is zo lekker om boven te zitten en te dromen over hoe het straks gaat worden.....