vrijdag 31 juli 2009

Castle Fest (vrijdag)

Tarja zit hier heen en weer te wiebelen op "Alive" van Omnia

donderdag 30 juli 2009

Lammas

Feel Me now as bountiful Mother
I am fertility and creativity
I am the abundance of the harvest
I am the abundance of life
I create and nurture all living
My golden cloack is the ripening grain
Pause a moment whenever you eat
Feel My presence
I am your nurturing Mother
(Goddess Wheel of the Year)

Lammas is het feest van de eerste oogst, de graanoogst. Het is de tijd die in het teken staat van de Graangodin Ker en de Moedergodin Nerthus.
Het is een tijd van vrolijkheid, dankbaarheid en van vertrouwen.

Lammas staat voor het vervagende licht van de zon, ofwel de dood van Lugh. En het is door zijn dood, zijn opoffering dat wij van de oogst kunnen genieten.
Nu kunnen we genieten van de uitkomst van ons harde werk van de afgelopen tijd en dankbaar zijn voor hetgeen we mogen oogsten.
Het is een periode van rust en reflectie, we staan stil bij wat we bereikt hebben en zijn hier dankbaar voor.

En zoals de afgelopen 5 jaar vier ik Lammas op Castle Fest bij het verbranden van de wickerman/woman, net als ieder jaar offeren we hier een stukje van onze oogst (bloemen en kruiden) van dit jaar. Maar vooral vieren wij Lammas met vrienden en muziek, dans en vrolijkheid.
Een gezegend Lammas!

woensdag 29 juli 2009

van ziekenhuiscontrole, huizenjacht en een meisje dat niet wil slapen

Vandaag was de grote dag van Tarja's controle bij de kinderarts. Van benauwdheid heeft ze geen last meer gehad, de medicijnen doen dus nu hun werk en we hadden zelf het idee dat ze echt zwaarder aan het worden is. Vanmorgen konden we ons weer melden op de afdeling kindergeneeskunde en het eerste wat ze daar doen is Tarja wegen en meten, ze weegt nu 7560 gram en is 72 cm lang, in 4 weken is ze dus 1,5 cm gegroeid en bijna 500 gram aangekomen. Hierna nog een gesprekje met de kinderarts, waarbij Tarja helemaal verlegen werd door de aandacht die ze kreeg. Maar haar longen zijn schoon, oren goed en ze groeit weer ! Prima dus! Afgesproken met de kinderarts dat we eind oktober weer langs komen en we gaan nog door met flixotide geven, zeker tot na de winter. Voorlopig is Tarja weer helemaal okay en wij hartstikke opgelucht.

Daarbij zijn we nu ook serieus op huizenjacht. We hebben het er al tijden over, dit huis is echt te klein. En voor de vakantie liepen de irritaties soms wat hoog op, gewoon omdat we geen plekje voor onszelf hebben, de woonkamer is voor iedereen en onze kamer is nu meer die van Tarja. En ik mis een plekje om rustig te kunnen lezen als Tarja slaapt en de kids beneden tv kijken ofzoiets. Dus we gaan er nu vaart achter zetten, we hebben ons bestand aan "aantrekkelijke" huizen weer bekeken, een drietal eerste keuze eruit gehaald en makelaars gebeld. En nu gaan we morgen het eerste huis bezichtigen en volgende week nog twee. Dat en een gesprek met een hypotheekverstrekker over wat er mogelijk is, geeft mij goede hoop dat we straks allemaal een klein beetje meer leefruimte gaan krijgen.

En dan hebben we ook nog ons kleine niet willen slapen meisje. Met de vakantie was het al heel moeilijk om Tarja naar bed te krijgen, huil-, gil- en krijsbuien. De laatste dagen legde ik haar wanneer ze moe was in de buggy en wandelde over de camping tot ze sliep, zodat ik haar daarna in bed kon leggen. Weer thuis ging overdag goed, ze laat zich in bed leggen, moppert nog even, maar voordat ik de eerste trap af ben is ze al stil. Alleen 's avonds is nog steeds drama, vroeger (voor de vakantie) was het wassen, pyama aan, boekje lezen en nog even aan de borst en dan viel ze al in slaap. Nu werken we dat hele ritueel nog steeds af, maar als ze aan de borst ligt stopt ze als ze genoeg heeft met drinken, draait zich met slaapzak en al op de buik en begint weer vrolijk te kletsen en rommelen. Dus dit werkt niet meer. Nu als ze stopt met drinken, zeggen we alle knuffels welterusten en dan leg ik Tarja in bed, en dan begint ze...... huilen, gillen, eerst heel boos en dan verdrietig. En dan ga ik weer naar boven, aai haar over haar bolletje, praat en stel haar gerust, geef haar de speen en haar popje, en aai over haar ruggetje en eindelijk ontspant ze en geeft zich over aan haar moeheid en valt in slaap.......... en wordt na een uurtje weer gillend wakker en dan herhaalt het hele gebeuren zich weer.

Een tijdelijke fase of een groeisprongetje, ik weet het niet, maar ik hoop dat ze gauw weer het vertrouwen heeft om slaap te durven vallen.

dinsdag 28 juli 2009

samen in het ochtendzonnetje

buurkater "Pieter" en onze mammie (Nutmeg) samen op het bankje in de zon

maandag 27 juli 2009

we zijn weer thuis...


na twee heerlijk ontspannen weken in Italie. Via Basel reden we naar onze eerste camping in de buurt van Arezzo, in Toscane. Wat een mooie streek is dat, cypressen, olijfbomen, wijngaarden, kleine dorpjes. We hebben best veel van de omgeving gezien, ook omdat we nog weleens een afslagje misten en weleens een omweg moesten nemen. Bezoekjes aan Siena, Firenze en Lucignano, maar ook daagjes lekker voor de caravan gezeten in de schaduw, Joeri en Mirte naar het zwembad en Tarja in haar minibadje onder de luifel.



Na een week gingen we naar de volgende camping, zo'n 35 km boven Ravenna aan de kust, waar weer een stacaravan voor ons klaar stond. Natuurlijk zijn we een dag naar Venetie geweest, achteraf was het misschien handiger geweest om Tarja in de draagdoek mee te dragen in plaats van in de buggy, want Venetie heeft heel veel bruggen en die bruggen hebben allemaal trappen, dus heel veel keer kon Rob de buggy met Tarja brug op en ook weer af tillen. Maar hea, het was het waard en als echte toeristen hebben we ook een masker gekocht, ja voor thuis aan de muur(foto volgt)
Verder ook naar Ravenna geweest maar vooral hier veel op de camping gebleven, gewoon omdat het te warm was om er op uit te gaan. Lekker lezen, kaarten met de kids en alles in een relaxt tempo.


Met Tarja ging het ook goed, het lange zitten in de auto, ze vond het prima. In Toscane lag ze voor het eerst in een zwembad en een week later zat ze aan de vloedlijn met haar voetjes in het water, terwijl haar zus en broer in zee zwommen. En een bekijks dat ze had, zo'n klein blond meisje met grote blauwe ogen, in de supermarkt, op het strand, op de camping. Ik versta helaas geen italiaans, maar het woord "bellissima" hoorden we veel.







Afgelopen zaterdag gingen we weer terug, niet meteen naar huis, maar via Schaeftlarn, waar mijn broer en zijn gezin wonen. Dat was wel een heel leuk slot van onze vakantie. En gisteravond kwamen we dan wel thuis en kon ik meteen afscheid nemen van mijn oudste, want die vertrok vanmorgen vroeg voor 7 maanden als uitwisselingsstudent naar en heel eind hier vandaan.

En nu ben ik druk bezig met opruimen en vooral wassen, want Joeri en Mirte gaan donderdagavond naar hun vader om met hem op vakantie te gaan. Dus dan zijn we ineens drie weken lang met z'n drietjes.

woensdag 8 juli 2009

laatste loodjes

Het zit er bijna op.....
Morgen sluit Mirte haar basisschooltijd af met de eindmusical. 's Ochtends generale, 's middags voeren de achtste groepers de musical op voor alle kinderen van hun school en 's avonds voor ouders en familie. Joeri hoeft alleen nog maar vrijdag boeken in te leveren en z'n rapport op te halen. Jasper is bijna klaar met z'n eerste jaar hbo, volgende week nog twee hertentamens doen, haalt hij die nu wel, dan heeft hij z'n propedeuse. Martin heeft ook z'n tweede jaar goed afgesloten en gaat nu voor een half jaar als uitwisselingsstudent naar het buitenland.

En ik ga morgen nog een dagje werken, Tarja nog een dagje naar het kdv en dan hebben we allemaal vakantie.
En gaan we weg. Lief, ik en de drie jongste kids, vertrekken vrijdagmorgen voor 2 weken naar Italie. Eerst een week in de buurt van Siena en dan een week aan de Adriatische kust.

Dus waren we vandaag bezig om nog wat laatste spullen te kopen, groeit de stapel in de krat achter de box, gingen we vandaag Lief's motor wegbrengen naar zijn huis en ook maar gelijk daar de tuin een klein beetje onkruidvrij maken.

En nu zit ik me af te vragen waarom ik zo loop te stressen, want vakantie is juist om ontspannen en gezellig met elkaar van alles te ondernemen. Kennelijk zit ik nu eenmaal zo in elkaar en ontspan ik vrijdagmorgen als we hier weg rijden voor twee weken zon.
ons kleine zonnetje




met 4 tandjes

maandag 6 juli 2009

Sssssssttt

Basil slaapt zoals alleen een kat dit kan.
in diepe rust, zich niet bewust van de omgeving of wat er om hem heen allemaal gebeurt....
en dat was boren, breken, slopen, een herrie van jewelste. Ze zijn hier in de buurt de huizen aan het renoveren. Ik ben met Tarja gevlucht, boodschappen een heel eind lopen hier vandaan, zodat we zeker 2 uur lang weg waren (en tarja in de wagen kon slapen).
Maar Basil lag gewoon vredig te slapen.

zondag 5 juli 2009

zomer

veel water en vers fruit....

en vooral rustig blijven liggen................

woensdag 1 juli 2009

popje

ons popje heeft een heel lief popje.....