Deze week vloog voorbij en dat terwijl ik bijna de hele week vrij van werk was.
Het was immers de week van hemelvaart en omdat ik altijd de vrijdag na hemelvaart verlof opneem, hoefde ik deze week alleen de dinsdag te werken en ging miss T op maandag en woensdag naar school.
Met oudste dochter deed ik woensdagmorgen nog een ritje Haga ziekenhuis, zij moest bloed laten prikken en dat gaat daar tegenwoordig op afspraak, dus nog voordat ik een rondje om het ziekenhuis had gewandeld was zij alweer klaar en waren we onderweg naar huis.
Sinds Lief aan het klussen is geslagen, is de woonkamer een beetje een opslag van klusspul en van de spullen die normaal in de gang staan.
Hierdoor is er even geen ruimte om 's avonds een yogamatje uit te rollen, dus wat betreft yoga verzaak ik al meer dan een week.
Maar in plaats van yoga wordt er nu regelmatig gewandeld, dus de beweging is er wel. En ik vind het wel fijn om 's avonds na het eten nog even een uurtje te lopen.
En deze foto nam ik op het stoepje bij de ortho, waar ik zat te wachten tot miss T klaar was, want miss T heeft nu een beugel! (het onmisbare attribuut voor een bijna middelbare scholier)
Dat ging allemaal wat sneller dat wij beiden konden inschatten.
Om kwart voor tien 's morgen hadden we een afspraak voor een consult, op aanraden van onze tandarts, omdat miss T inderdaad te weinig ruimte heeft in haar kaak.
De ortho keek, zei allerlei moeilijke termen, die de assistente meteen intikte op de computer, maar gelukkig vertaalde hij het voor mij en miss T hierna in gewoon Nederlands.
De eerste tijd heeft ze nu een buitenboordbeugel met een band in haar nek en zodra er meer ruimte bij haar kiezen is, wordt deze vervangen door een slotjesbeugel en het hele traject gaat tweeënhalf tot drie jaar duren.
En het fijne nieuws was ook dat hij dezelfde dag al tijd had om de beugel te plaatsen.
Voordeel was omdat het zo snel ging, dat miss T eigenlijk geen tijd had om zich zenuwachtig te maken.
En een ander voordeel was, dat ze nu van vrijdag tot dinsdag de tijd had om een beetje aan haar beugel te wennen, maar goed ook want ze heeft er echt heel veel pijn van gehad.
Gelukkig doet het vandaag veel minder pijn dan de afgelopen dagen, ik merkte het al, omdat ze nu weer afspreekt met een vriendin en daar had ze de laatste dagen geen energie voor.
Ik moet er nog wel een beetje aan wennen, aan mijn dochter met een beugel.
Natuurlijk stonden de breinaalden ook niet stil. Ik maakte een paar sokken af, die door iedereen hier in huis 'kerstsokken' worden genoemd.
Deze sokkenwol was wel grappig, die was zo gemaakt, dat je zonder moeite twee identieke sokken kon breien.
Zonder breiwerk kan ik niet, dus ik heb al weer iets op de pennen staan. De Olilia shawl, dit patroon vond ik op de site van Filcolana. De wol die ik gebruik is Arwetta Classic van Filcolana en deze komt uit mijn Surprise Support Package wat ik kocht bij
Ja-Wol uit Rotterdam
Nog geen foto, want ik ben gisteravond er pas aan begonnen en ik moet tussen het breien door wel af en toe googlen hoe een bepaalde steek nu precies moet, dus het gaat nog niet zo snel.
En als ik even een tussendoor handwerkje wil, kan ik altijd nog een paar sokken opzetten, want ik heb nog genoeg sokkenwol liggen.
Ik hoor net dat mijn assistentie gewenst is bij het inhangen van een geverfde deur, dus ik ga mijn hulp even aanbieden en daarna verdwijn ik nog een uurtje in de tuin met natuurlijk mijn breiwerkje.
