Mabon

 De zomer is nu voorbij, vanaf nu wint de duisternis het van het licht en is het langer donker dan licht.

In de herfst is er een beweging terug naar de aarde. Alle eenjarige planten, sterven af en verdorren. Van meerjarige planten en bomen trekt de sapstroom zich terug in de wortels.
Overrijpe vruchten vallen op de grond. Rijpe zaden worden uit hun huls geblazen door de najaarswind.
Bladeren vallen van de bomen.

Zowel de lente equinox als de herfst equinox zijn tijden van balans.
Mabon is de tijd van herbalanceren, van dingen weer recht zetten.

Mabon is een dankfeest, een moment om waardering te betuigen aan de Godin en haar gaven.
Het graan is geoogst, het fruit en de noten zijn geplukt en de groentes geoogst voor de eerste vorst komt.
De voorbereiding op de koude, donkere maanden is gedaan.

Bij Mabon hoort het element water.
Water vloeit, water stroomt.
En om weer in balans te komen, moeten wij ook onze emoties laten stromen, zodat we de emotionele obstakels die het  doorstromen van onze energie belemmert, kunnen laten wegvloeien.

De les van Mabon is loslaten van zaken en emoties, zodat we weer verder kunnen gaan.

Mabon is het loslaten van de zomer en naar binnen keren.
We gaan meer binnenshuis leven, omdat de temperatuur daalt en wijzelf keren ons ook naar binnen door te kijken naar onszelf en ons te richten op onze eigen emoties.

Blessed Mabon

een nieuw ritme

 

Inmiddels is het nieuwe schooljaar al weer twee weken oud en is iedereen weer overgegaan tot de semi-normale routine. Zelf fiets ik drie ochtenden in de week over het dijkje, langs een sloot vol eenden en meerkoeten naar het werk. Was ik maandenlang 's ochtends bijna de enigste fietser, nu is het weer slalommen tussen de scholieren door. Ach, dat heeft ook zijn charme, moet je dan maar denken.

Maar de dagen dat ik niet werk, zijn ineens weer van mijzelf. Ik hoef niet mee mee te lopen naar school (al heb ik dat altijd met veel plezier gedaan, hoor) en vrije woensdagmiddagen bestaan niet meer. Natuurlijk sta ik rond dezelfde tijd als miss T op, maar om haar aan van alles te helpen herinneren (ik kan het nog niet laten) of om haar uit te zwaaien, hoef ik niet aangekleed te zijn. Dus op niet werkdagen lummel ik nog lekker wat langer rond in m'n pj's, drink m'n koffie, brei een naaldje(of twee) en pas daarna besluit ik wat ik ga doen die dag. Natuurlijk haal ik boodschappen, maar dat hoeft niet meer meteen in de ochtend zoals ik al zoveel jaren deed; nu gewoon wanneer het me uitkomt en dat kan best eens aan het eind van de middag zijn. 

Suf genoeg had ik me nooit gerealiseerd dat het naar de middelbare school gaan van miss T ook voor mij een verandering zou inhouden. Toen oudste zoon naar de middelbare ging, waren er nog broertjes en een zusje op de basisschool en in de tijd dat oudste dochter naar de middelbare ging was daar dreumes miss T, die mij wel bezighield zo overdag. Dus nu ben ik voor het eerst zelf thuis, waarbij mijn ritme niet bepaald worden door behoeftes van een ander. Dat klinkt misschien wel heel zwaar, maar ik hoef op mijn niet-werk dagen eigenlijk geen rekening meer te houden met het ritme van een ander, gewoon doen wat ik doen moet of wil in de tijd die mij uitkomt. 

Begrijp je, dat de laatste week zeker die woensdag gewoon voor mij als een beetje vakantie aanvoelt. En er zal vast weer een ritme, een nieuwe routine in sluipen, maar voorlopig geniet ik van het vrije gevoel op mijn vrije woensdag.

September

 

En dan is het september. Ik denk dat dit toch wel mijn favoriete maand van het jaar is. Zeker na zo'n warme zomer als we dit jaar hebben gehad, kan ik echt uitkijken naar deze maand, want dit is toch wel de maand dat de herfst begint.

Ik merk het  's ochtends, als ik ben opgestaan en de katten naar buiten laat, de lucht is frisser, het licht meer gedempt en het ruikt al een beetje naar herfst.

Ik zie dat de bomen aan de overkant al beginnen te verkleuren en ik zie het aan de katten, die zich na hun ochtendwandeling lekker binnen nestelen.

Deze maand begon ook de school weer voor miss T, haar eerste wenweek zit er op. Ze vond het super leuk en dan merk ik ook wel dat ze echt klaar is voor de middelbare school. Kijken hoe het haar morgen bevalt, want dan beginnen de lessen met vakken als Frans, Engels en biologie. Ik ben benieuwd hoe ze dat zal vinden.

Zelf ben ik al weer twee weken aan het werk en heb de vakantie achterstand al weer redelijk bijgewerkt. Het viel me bij  mezelf op dat ik deze keer geen last had van het gevoel dat ik de boel niet onder controle had, kennelijk ben ik dus zo uitgerust dat ik me er niet druk om kon maken en die mind-set bij mezelf maakt mijn werk echt stukken fijner.

Gistermiddag wandelde ik met de kinderen nog een uurtje door Meyendel, want ik wilde graag lopen en wilde graag herfst-snuiven in een bos en ze gingen zo waar allemaal mee.

Natuurlijk ben ik tussen alle bedrijven door ook druk aan het handwerken. Ik maakte de eerste sok, patroon soxx 13, af en de tweede van dat paar staat ook al weer op de pennen. En ik doe mee met het #heerlijkhandwerkhalfuurtje van it's-a-sarah en ik maak haar rechtedriehoeksjaal, omdat ik hier maar een half uur per dag aan werk, groeit de sjaal heel langzaam, maar blijft het wel leuk om er aan te werken.  En met dit half uurtje, neem ik ook bewust tijd om te handwerken en meestal na dat eerste half uurtje, ga ik nog wel even door met handwerken, maar dan aan een ander project. Ik merk ook dat ik hierdoor minder zinloos zit te scrollen op instagram en omdat ik met iets bezig ben, wat ik zie groeien, geeft het mij ook voldoening.

Dan zal ik nu maar eens een wasje ophangen, bedenken wat we vanavond gaan eten en vast nog wat breien of lezen.

Nog even rust voor de nieuwe week weer begint. Iedereen alvast een fijne week gewenst.

Staycation 2020

Deze zomer geen reis naar een ver land of rondtrekken met een camper. Dit jaar blijven wij thuis!

En dat is ook helemaal niet vervelend.

Net als eigenlijk ieder jaar had ik ook deze zomer drie weken vrij genomen van mijn werk en die weken zitten er nu al weer bijna op.

Ik was echt van plan om wat meer verslagjes te doen van deze vakantie, maar met een temperatuur buiten van boven de 30 graden en hier op zolder dicht tegen de 40 graden, had ik niet echt zin om achter de laptop te gaan zitten.

Dus nu maar een verslag van de afgelopen weken.

De vrijdag dat mijn vakantie begon ging ik 's avonds met de dochters naar het strand bij Monster, pootje baden en genieten van een mooie zonsondergang.

Het was nog best druk, maar zeker niet te druk. Gewoon meer mensen hadden het idee om ook 's avonds even naar het strand te gaan om de drukte van overdag te vermijden.

Een heel relaxt begin van mijn vakantie in ieder geval.

De week erna liet lief zijn ogen laseren, de eerste dagen erna heeft hij vooral in onze verduisterde slaapkamer doorgebracht, dus hebben we niet al te veel gedaan.

Natuurlijk werd er wel met miss T geshopt, want zij had nog een lijst met van alles wat ze straks voor de middelbare school nodig heeft.

En het weer bleef schitterend, zag ik aan het begin van de week dat de tomaten voorzichtig begonnen te kleuren, aan het einde van de week had ik een schaal vol tomaten uit eigen tuin. Dat vind ik toch echt wel blij makers.

Natuurlijk deden we ook nog wat aan familie/gezinsuitjes.

We gingen als eerste naar Wildlands in Emmen.

Mijn broer en zijn gezin waren een paar dagen op bezoek bij mij moeder, dus hier reden wij 's ochtends ook heen om vervolgens samen met broer + gezin naar Emmen te rijden.

Mijn moeder besloot wijselijk die dag thuis te blijven, want die zag een dierentuin met een middag temperatuur van 33 graden echt niet zitten.

En het was ook wel heel erg heet, ik kan er niets anders van zeggen, maar het was toch ook leuk. Ik vond de dierentuin wel mooi van opzet, maar toch ook een beetje tegenvallen. Voor mijn gevoel waren er meer gelegenheden om te eten en drinken dan dat er dieren waren, maar dat is mijn mening.

In ieder geval na een middag in de hitte was het heerlijk koel in de schaduwrijke tuin van mijn moeder.

Na een stevig bord nasi reden wij 's avonds weer terug naar het westen.

En ook deden we nog een dagje Efteling, nou ja meer een dag, want we waren er om 10.30 uur aan het begin van ons tijdslot en om 22.30 uur reden we van de parkeerplaats af.

Meer foto's dan deze heb ik eigenlijk niet gemaakt, maar geloof me maar als ik zeg dat we een ontzettend leuke dag hebben gehad.

Overigens was het covid-wise ook goed geregeld met in de wachtrijen plekken waar je kon staan en plekken die je vrij moest houden, waarbij als je dit opvolgde, ook altijd anderhalve meter afstand hield.

Maar deze vakantie was vooral de vakantie van het breiwerk (voor mij dan) en dan ook nog vooral van de sokken.

Vlak voor het begin van mijn vakantie was het bovenste paar af, omdat ik sokken breien zo'n heerlijk tussendoor werkje vind, zette ik meteen een nieuw paar op de naalden.

Maar eerst had ik een project met een deadline/duedate, de baby deken voor het zusje van Littlemiss E.

En omdat schoondochter eind september is uitgerekend en het versturen zo vier weken duurt, wilde ik dit dekentje uiterlijk begin augustus af hebben.

Dat is gelukt en het dekentje is inmiddels onderweg naar Brisbane in Australië.

Met het dekentje klaar mocht ik full speed verder aan mijn sokken paar, wat ik dan ook deed.

Ook die zijn klaar en begon ik natuurlijk weer aan een volgend paar met een inbreimotief, iets wat ik bij sokken nog nooit had gedaan en wat veel eenvoudiger is dan het lijkt, maar dat heb ik wel vaker, niet alleen met breien. Dat iets me heel lastig lijkt, ik er daardoor eigenlijk niet aan wil beginnen en dat het wanneer ik het wel oppak veel eenvoudiger is dan het lijkt. Wat dat betreft is breien een goede leerschool voor mij!

En met nog een paar vakantiedagen te gaan, begin ik al voorzichtig met het afsluiten van deze zomer en heel voorzichtig uit te kijken naar de herfst.

Maar eerst nog een motortocht samen met lief om de vakantie samen af te sluiten.

Lammas / Lughnasadh

Dit is het feest van de eerste oogst, de graanoogst,  om de aarde te bedanken voor haar mildheid.

De Keltische naam van dit feest, Lughnasadh, betekent 'rouw om Lugh'  , terwijl de Saksische naam, Lammas, 'broodmis'  betekent.
Het representeert het vervagen van het licht van de zon en dus de dood en opoffering van Lugh.
Door deze opoffering kunnen wij van de oogst genieten, anders zouden de gewassen zijn verbrand op de velden.
Lammas / Lughnasadh is de uitkomst van Samhain, Imbolc en Beltane. 
Nu vier je de uitkomst van wat geplant werd met Samhain, gezaaid met Imbolc en bloeide met Beltane.

Lammas is een saksische naam en betekend brood, Lammas is dus het feest van het brood.
Dit is een tijd, die rust na gedane arbeid markeert, een tijd om voorraad in te slaan.
Het is een tijd van vieren en genieten van de uitkomst van ons dagelijks werk.



Het is de tijd van analyseren en evalueren, de voorbereidingen voor de komende donkere tijd, waarin we terug kijken op het jaar en teren op de oogst van de zomer.
We staan stil bij wat we bereikt hebben en zijn dankbaar voor wat we hebben.

Het is een tijd om anderen te laten delen in onze overvloed.
Lammas geeft ons de gelegenheid om na te denken over wat beter had gekund en over wat goed is en voortgezet kan worden.



Deze periode staat in teken van de elementen vuur en water.
Het vuur van Litha brandt nog in ons, maar al wel minder heftig.
En dit vuur zorgt er voor dat Lammas nog een heel uitbundig feest is, met muziek, zang en dans.
Het water zorgt al voor een beginnende stroming van emoties, waardoor we onze oogst kunnen overdenken en zien wat goed is en wat we moeten loslaten.

Dit is het laatste uitbundige feest, na Lammas keren we ons weer langzaam naar binnen.

Extrovert wordt weer introvert.

Buiten leven wordt weer leven binnen met het gezin.

Zonnewarmte wordt verruild voor de warmte van wol en vuur.

Maar voor nu:

dans, maak muziek, eet, drink en wees vrolijk.

Vier de oogst en toon dankbaarheid voor de overvloed van de Moeder.

Blessed Lammas

Blessed Lughnasadh

Bijna ieder jaar vieren wij Lughnasadh op Castlefest, met als hoogte punt het ritueel van de Wickerverbranding.

Ook dit jaar verheugde ik me op deze viering. Helaas gooide covid roet in het eten.

Dit jaar geen grote viering met een groot vuur, maar net als ieder jaar pluk ik, ook dit jaar bloemen uit onze tuin om deze aan het vuur te offeren. Nu niet in de wickerman, maar in onze vuurkorf en dan zal ik ook de hoop uitspreken dat we volgend jaar Lughnasadh weer kunnen vieren op Castlefest met alle mensen die ik nu moet missen.

Blessed Lughnasadh