Thailand 2019

En daar was opeens een blogpauze van een volle maand.
De laatste week voor de schoolvakantie van miss T gebeurde er ineens van alles, waar ik al mijn aandacht voor nodig had en het bloggen er even bij inschoot - hier kom ik nog op terug.

Maar zodra miss T schoolvakantie had, en lief en ik vrij van ons werk, begon ons avontuur - terug naar Thailand.
In 2011, met een toen bijna 3-jarige miss T, gingen wij al eerder naar dit mooie land. (lees hier het reisverhaal van toen)
Miss T had geen herinneringen meer aan die reis, maar als zij fot's zag, zei zij al jaren dat ze nog een keer terug wilde naar Boeddha, kennelijk hadden al die boeddha beelden wel indruk gemaakt op dat kleine peutertje, wat zij toen was.

Dus dit jaar opnieuw, nu met onze bijna 11-jarige dochter.
En hier ons reisverhaal van 2019

Zaterdag 20-07-2019 vertrokken wij vanaf schiphol voor een 11 uur durende vliegreis naar Bangkok.
Thaise tijd (+5 uur) zondagmiddag kwamen wij aan en hadden van te voren al een hotel geboekt om te overnachten om de volgende dag weer verder te reizen.

Bangkok trainstation, hier namen wij de trein naar Phitsanulok en vanuit daar de bus naar Sukhothai, alles bij elkaar een reis van ruim 6 uur.

In Sukhothai blijven we ruim drie dagen, huren fietsen bij het resort waar we verblijven en fietsen in de omgeving om vooral al de tempelruïnes te bekijken.

Van Sukhothai reizen we met de bus door naar Chiang Mai, in het noorden, hier zijn we in 2011 ook geweest.
Deze busreis duurt ongeveer 6 uur, onderbroken door een korte stop(plaspauze) en is goed te doen.
Deze bal cuteness lag bij het busstation van Sukhothai, ik wilde ze allemaal wel meenemen.

In Chiang Mai bezochten we natuurlijk weer de Wat Phrathat op de berg Doi Suthep.

Als bijna 3-jarig peutertje stond miss T ook al bij deze trap, dus voor ons persoonlijke archief even een remake van deze foto.

Na Doi Suthep gingen we naar Wat Pha Lat, deze tempel, wat verscholen in het oerwoud is vooral een woon en leefplaats van monniken. Na de drukte van Wat Phrathat is dit een oase van rust en sereniteit.

Via the monk's trail liepen we weer terug naar de stad Chiang Mai.
Verder bezochten we in Chiang Mai the NightBazar en natuurlijk the SundayMarket, waarbij een deel van de binnenstad autovrij wordt gemaakt.
En op de laatste dag een Elephant Retirement Park.

Van Chiang Mai vlogen we met een binnelandse vlucht naar Suratthani en vanuit daar met een taxi naar Khoa Sok Nationalpark.
Het plan was om de volgende dag een excursie over de rivier het pak in te maken, maar helaas liepen we alle drie de avond ervoor een fikse voedselvergiftiging op, dus het werd een dagje van veel drinken en heel rustig aan doen. Jammer, maar dat kan nu eenmaal gebeuren.

De dag er na reizen we naar Lomprayah-Tapee Pier en nemen daar de boot naar Koh Samui, voor een weekje zon, zee en strand.

 

Lief gaat nog twee dagen duiken en huurt een catamaran om een uurtje op zee te kunnen zeilen, maar ik doen deze dagen niets anders dan lezen,  liggend in de schaduw van een palmboom en naar de golven staren.

Na vijf dagen luieren vliegen we weer terug naar Bangkok, daar gaan we iets doen waar ik me al de hele vakantie op verheug een fietstocht van Co van Kessel. Dit was iets wat ik acht jaar geleden super leuk heb gevonden, dus ik had hoge verwachtingen. 

Deze keer deden we de vijf uur durende tocht door Chinatown, een boottocht en fietsen langs oude plantages. Ik werd zeker niet teleurgesteld, alle hebben miss T soms echt stevig moeten doortrappen om bij de groep te blijven. Maar het was weer super leuk. Echt een aanrader.

De laatste dag in Bangkok bezochten we nog de liggende boeddha van Wat Pho en Lumpini park, waar behalve katten ook varanen zitten.

Maar toen zat het er echt weer op en vlogen wij na drie weken Thailand terug naar Amsterdam.

Terug naar onze eigen katten.....

Wat ik koester van deze vakantie zijn de mensen, die je ontmoet en de gesprekken, die je hebt. 

Iemand die ik zeker niet zal vergeten is onze gids Doa (van de fietstocht in Bangkok), zij gaf een mooie uitleg over het boeddhisme. En wellicht ook onze taxichauffeur, die ons de laatste dag wegbracht naar het vliegveld. Een man, die tijdens de tsunami een visser was op Krabi, die nu iedere dag een Engels woord wil leren, om zo beter te kunnen communiceren met alle toeristen, die hij met zijn taxi vervoert.

Het zijn dit soort bijzondere mensen, die behalve alle mooie dingen die je onderweg ziet, het reizen zo bijzonder maken.

Stranden in het zicht van de haven

Meestal tegen de zomervakantie kom ik op het punt, dat ik merk dat het echt niet goed gaat met mij, hoge ademhaling, verkrampte schouders; te veel stress in mijn lijf.
Niet geheel toevallig dus dat het nu vlak voor de zomervakantie weer zo ver is. Vorig jaar hebben we onze zomervakantie geannuleerd, omdat dochter M toen net uit het ziekenhuis kwam en echt zorg nodig had. De beste beslissing voor dat moment.
Maar voor mijn gevoel ben ik nu werktechnisch al een volledig jaar aan het doorbikkelen en ik ben op, motivatie is ver te zoeken, maar nog wel een lange to do lijst van dingen die ik voor half juli nog wil afwerken.
Tel daarbij op de extra klusjes die ik ook op mijn bord heb, door de vakantie van een collega en je begrijpt dat ik niet geheel ontspannen op mijn werkplek zit.

Toch probeer ik juist dan te denken aan mijn woord voor dit jaar; aandacht.
En ik probeer echt iedere taak af te werken met aandacht voor puur voor hetgeen waar ik mee bezig ben, zonder me te laten afleiden. En misschien werkt dit niet sneller en misschien krijg ik niet die hele lijst af, maar ik denk dat ik er zeker rustiger van word.

En wat natuurlijk ook helpt is een fijn rondje lopen in Meyendel.

Maar nadat ik vanmorgen met aandacht boodschappen heb gedaan en het nodige schoonmaakwerk verricht en ik net met aandacht aan het bloggen was(not, want ik heb ondertussen ook een was opgevouwen). Ga ik nu de strijk van deze week mijn aandacht geven. 😉
(en morgen in rust en zonder te stressen naar mijn werk)

wekelijkse update

Het was de afgelopen dagen zelfs voor mij te warm op zolder om hier achter m'n laptopje te zitten bloggen, dus dan de week update maar een paar dagen later.

Vorige week ging mijn Lief samen met een vriend motor rijden in de buurt van Verviers; je weet wel, mooie weggetjes en stoere mannenbochten.

Wij draaiden hier in het gewone ritme door, daar draaien we ons hand niet voor om. Ook miss T ging mee met de flow van de dagelijkse routine. Nu was dit ook wel een volle week voor haar, eerst ging ik op maandag werken (vanwege studiedag op vrijdag), op woensdag juffen/meesterdag (dan vieren de juffen en meester van alle klassen hun verjaardag) en op donderdag schoolreis.

En ook woensdagmiddag voor de eerste keer remedial teaching of zoals ze het zelf noemt 'bijles'. We kwamen er niet uit met school, miss T heeft achterstand met lezen, een stuk basiskennis heeft zij kennelijk niet/nooit opgepikt, dit wordt ook door haar twee juffen niet ontkent. Alleen zijn haar resultaten nog net 'te goed' om in te grijpen, althans dit is wat ik aanvoel uit de vele gesprekken die we inmiddels hebben gehad. Samen oefenen miss T en ik wat af, maar ik ben geen lerares, ik zie de hiaten in haar kennis, groep 7 en nog steeds spellend lezen, maar ik mis handvatten om haar verder te helpen.
Daarom hebben we contact gezocht met een met een remedial teaching praktijk, dat de remedial teacher vroeger juf was van grote zus M, maakte het voor miss T al een beetje beter en nadat ze kennis had gemaakt met Juf L, was ze helemaal om en heeft er zin in.

Maar al met al een drukke week en we waren allebei blij dat voor ons op vrijdag het weekend al begon.

Eindelijk tijd om te ontbijten met bananenpannenkoekjes, die ze ook echt helemaal zelf maakt. En 's middags samen bakken, van de laatste rabarber van dit seizoen, bakten we een taart.
We gingen naar de bieb en kwamen met een flinke stapel boeken thuis. En omdat het zo rustig was bij de ijssalon, vlakbij de bieb,  haalden we ook nog een ijsje.

Toen werd het echt zomer en bracht ik twee dagen door met lezen in de schaduw van onze grote parasol.
Ik geniet van dit warme zomerse weer, ik weet dat de meeste het echt te heet vinden, maar ik doe alles wat ik echt moet doen in een veel rustiger tempo, drink veel water of thee en zoek de schaduw op. Ik hou het er maar op dat ik goed tegen de warmte kan.

Maar terwijl ik dit schrijf is het zeker 10 graden koeler dan gisteren en heb ik alle ramen tegen elkaar open staan om de laatste warmte uit huis te verdrijven.
En komt miss T net aangefietst na haar tweede bijles bij Juf L.
Dus ik ga snel maar eens een pot thee zetten.

Fijne week nog verder!