Litha

Midzomer / Zomerzonnewende.  Misschien klinkt het vreemd om vandaag Midzomer te vieren, terwijl voor ons de zomer net is begonnen. Maar vandaag vieren we de langste dag en hier voorafgaand de kortste nacht. Vanaf Yule tot nu leven we naar het licht toe; de dagen lengen. Litha is het keerpunt, vanaf nu gaat het leven weer van het licht af; de dagen zullen weer korter worden tot aan Yule.

Met Litha bereikt alles een hoogtepunt, alles in de natuur is groen. Het is ook de dag met de meeste zonne-uren. Dit geeft de kracht van de zon weer. Er wordt een keerpunt gevierd, men wacht de oogst af, nu gaat groei en bloei over naar rijping van de vrucht.

Dit is de tijd van het element vuur. Vuur brandt en een te veel aan vuur doet alles verbranden. Dit is ook de tijd van het offer van de god. Hij offert zichzelf op (neemt af in kracht), zodat de oogst niet op de velden zal verbranden. Dit is ook de tijd van de godin Artha; de berin, de beschermster. Zij beschermt zowel haar dierbaren als haar eigen grenzen. Zij geeft grenzen aan, opdat je niet door je eigen vuur(passie) verteerd zal worden.

Litha is een vrolijk jaar feest met zang, muziek en Midzomervuren. Deze vuren worden ontstoken voor bescherming, reiniging en de hoop dat de zon zijn warmte lang genoeg zal behouden om een goede oogst te waarborgen. 

Blessed Litha

Life lately

 

Ik was het weekend bij mijn moedertje in Drenthe en ik kwam terug met tuitende oren, wat plantjes voor in de tuin en een bos pioenen. Het was een gezellig weekend. We aten asperges, waar ik sowieso heel blij van word. Asperges,  die je daar gewoon bij de kweker haalt en de eitjes voor erbij, bij de boer aan de overkant. Ook liet mijn moeder mij haar favoriete tuincentrum zien, dat is nu ook mijn favoriete tuincentrum, alleen jammer dat ik er 200 km voor moet rijden 😂 Terwijl moeders 3 kratjes vulde met perkplantjes, keek ik rond tussen de vaste platen, die heerlijk op alphabetische volgorde stonden. En daar vond ik Bijvoet (Artemisia), Duizendblad (Achillea) en toen kon ik de Smeerwortel (Symphytum) ook niet laten staan, dus mijn kruidentuin begint echt al vorm te krijgen. Het boek 'All My Wild Mothers' wat ik afgelopen winter las, inspireerde mij tot het maken van een tuin gevuld met geneeskrachtige planten. Ik kan nu voor mijzelf echt wel zeggen dat tuinieren heelt, ik denk dat ik op sommig gebied meegroei met mijn plantjes.

Ook breide ik de laatste dagen gestaag door. De spencer waar ik begin juni mee begon is nu al weer bijna klaar. En dat is maar goed ook, want het kan zijn dat ik wol heb besteld om mee te doen met een knit-along om een zomervestje te maken.

De routine van de afgelopen tijd is vooral tuinieren, wassen/schoonmaken, werken, koken en breien en daarin heeft iedere dag zo zijn eigen regelmaat. En omdat regelmaat en routine mij altijd rust geven, merk ik ook dat er langzaam meer ruimte komt in mijn hoofd, mijn gedachten schieten niet meer steeds alle kanten op. Er is rust en focus en dat voelt goed.

Neemt niet weg dat ik nu wel meoe zorgen dat de kattenbak verschoond wordt, de was opgevouwen en misschien ook de groente schoon gemaakt. Dus over tot de orde van de dag.

Beetje rommelen - huis, tuin en breiblog

 

Ik was door hemelvaart en een verlofdag ineens 6 dagen vrij en ik had grote plannen. Dit wilde ik al heel lang; een aantal rijen stenen uit de cirkel halen en hiervan in de plaats ruimte te maken voor platen. Meer groen in de tuin. Vrijdag begon ik ermee en eigenlijk had ik gedacht dat het veel meer werk zou zijn, maar in één dagen waren de steentjes eruit, het zand uit de cirkel geschept en weer bijgevuld met aarde en de planten, die al stonden te wachten in allerlei potten, gepland. Terwijl ik tussendoor ook oudste dochter even naar het vliegveld (Rotterdam) bracht. Ik was vrijdagavond dan ook best trots op mezelf. En zaterdag vooral heel stil, overal spierpijn 😂 Het boompje wat er staat is een wilde appel en verder staan er kruiden zoals valeriaan, citroenverbena,  salie, vrouwenmantel, nagelkruid en boerenwormkruid. Nu hoeven ze alleen maar te gaan groeien.

De moestuin staat er dit jaar goed bij (geeft nog steeds nul garantie), maar ik heb erwten, stambonen, pastinaak en natuurlijk rabarber. En in een bak staat nog wat palmkool en de pas gezaaide broccoli komt ook al op.

En dan heb ik sinds tijden m'n brei mojo terug. Eigenlijk sinds januari kwam er weinig van mijn naalden, m'n hoofd te vol en geen rust. Maar dat heb ik de afgelopen dagen toch wel goed gemaakt.

Mijn Bergensweater is af. Het is een cropped truitje, gebreid met dubbele draad, dus heel bulky. En vooral heel leuk. De ideale trui voor de wat frissere avondjes op de camping 😉 En ik maakte eindelijk ook het paar sokken af, die ik begin februari begon. Ik noemde deze mijn sorrow socks, maar deze naam doet ze geen eer aan, want ze zijn een joy om te zien.

En omdat ik zo lekker bezig was, zette ik ook nog iets nieuws op. De rowanberry spencer, waar ik patroon en wol al voor had liggen. Dus ik heb me wel vermaakt de afgelopen dagen. 

In ieder geval zijn mijn vrije dagen omgevlogen. Morgen gewoon weer aan het werk, maar over een uurtje eerst maar dochter ophalen van het vliegveld. En dan is het hier weer routine as usual.