woensdag 15 maart 2017

vrijdag 3 maart 2017

arme poes


Poes Biek, meestal de minst zichtbare kat in huis.
Maar nu ligt ze bijna altijd op een fleece dekentje op de bank.
Oudejaarsdag zaten we met haar bij de dierenarts. Blaasontsteking, waarschijnlijk door de stress, ontstekingsremmer en pijnstilling mee. En het zou zo weer in orde zijn.
Maar Biek werd niet beter, ging minder eten en viel meer en meer af.
Weer naar de dierenarts, die keek haar na en schrapte een aantal dingen van de lijst, die het zouden kunnen zijn.
Het bleek een ontsteking door een parasiet te zijn (wormen dus), weer ontstekingsremmer en met een week zou ze weer haar oude zelf zijn.
Niet dus.
Eetlust en energie verdwenen en onze best gezellig stevige poes, was niet meer dan botjes in een velletje.
Ook de dierenarts schrok dat ze in zo'n korte tijd zo veel was afgevallen, onze dame van 4 kg schoon aan de haak weegt nu nog geen 3 kg.
We elimineren verder, hart goed, werking schildklier zeker niet te snel. Wat er nog overblijft zijn dingen waar we (nog) niet aan willen denken.
Maar met een flinke antibioticakuur, pijnstilling en tabletjes tegen de misselijkheid zijn we weer naar huis gegaan.
Vandaag zijn we een week verder.
En we zien de laatste dagen wat verbetering. Ze begint iets meer te eten, kippenbouillon, wat flintertjes kip en op aanraden van de dierenarts kittenbrokjes.
We zien dat ze geen pijn heeft en best tevreden is met alle aandacht die ze krijgt.
Dus we wachten af, want zolang ze niet verder aftakelt of pijn krijgt, hou ik hoop dat ze heel langzaam beter wordt.