Update - laatste quarantaine dag

Morgen zit onze quarantaine er op, morgen kan ik gewoon weer boodschappen doen, een wandeling maken en is mijn wereld weer (iets) groter dan huis en tuin.

Toch is het nog even spannend geweest of vandaag wel de laatste dag zou zijn. Miss T snotterde al een paar dagen een beetje, dus ook voor haar een test afspraak gemaakt en daarvan kwam vandaag het verlossende woord; uitslag negatief.

Alleen nog maar foto's van huis en tuin, maar het laat mij wel anders kijken naar de hoekjes van onze tuin.

Ik haalde maandag, na een paar uur werken, de moestuin bakken leeg. Mijn tuinseizoen zit er weer op, er viel ook niets meer te oogsten, de laatste tomaten aan de planten waren nog groen en hadden rotte plekken door alle regen. Ik trok nog wat bietjes uit de grond, formaat mini pingpong bal, die heb ik met het loof teruggelegd op de aarde, zodat ze weer voeding voor de grond kunnen worden. Al met al dit jaar geen super goede oogst, maar ik heb wel met veel plezier gemoestuinierd en daar gaat het toch om.

Het einde van de quarantaine betekent ook dat er voor mij een einde komt aan het thuiswerken. Volgende week mag ik na tweeënhalve week weer naar de zaak, dat is als er tenminste geen ander beleid is ten aanzien van op locatie werken na de nieuwe regeringsmaatregelen van gisteren.

Vooralsnog ga ik ervan uit dinsdag op locatie te werken. Dan ben ik degene, die de benodigde formulieren aan mijn twee andere collega's kan mailen.

Hoe het thuiswerken mij is bevallen. Niet, dus. Het bedrijf waar ik werk is totaal niet ingesteld op langdurig thuiswerken, niet wat betreft faciliteiten en niet wat betreft bedrijfscultuur. Na bijna tweeënhalve week ben ik mijn feeling met het bedrijf totaal kwijt. Er is praktisch nul communicatie vanuit het bedrijf naar mij toe geweest. Mijn leidinggevende reageerde alleen als ik hem een update van de situatie stuurde, maar uit eigen beweging niks, nakkus, nada. Ook de communicatie via de mail met mijn directe collega's verliep moeizaam, terwijl we anders redelijk wat afkletsen op een dag. Ik ben nu niet meer op de hoogte van de dingen die er spelen op de zaak en dat geeft mij het gevoel geen deel meer uit te maken van het team. En ik kan vertellen, dat dit ontzettend slecht is voor mijn motivatie.

Dit is iets wat ik op een later tijdstip nog wil bespreken met mijn leidinggevende, niet als kritiek, maar als iets om rekening mee te houden. Ik was van de afdeling de eerste, die langere tijd moest thuiswerken, maar ik denk dat ik zeker niet de laatste zal zijn. En dan zou het fijn zijn dat een collega profijt heeft van mijn ervaringen in deze.

Het bakje van Woezel. Hij is nog steeds niet terug. Iedere avond zet ik zijn bakje gevuld met brokjes onder een stoel, in de hoop dat de geur van eten hem lokt. Tot nu toe geen resultaat en wordt het bakje meestal leeggegeten door de andere katten of de eksters.

Maar morgenavond ga ik weer lopen, de wijk in, roepend en rammelend met de brokjes, want ik hoop nog steeds dat hij hier ergens in de buurt rondzwerft.