maandag 21 september 2020

Mabon

 De zomer is nu voorbij, vanaf nu wint de duisternis het van het licht en is het langer donker dan licht.

In de herfst is er een beweging terug naar de aarde. Alle eenjarige planten, sterven af en verdorren. Van meerjarige planten en bomen trekt de sapstroom zich terug in de wortels.
Overrijpe vruchten vallen op de grond. Rijpe zaden worden uit hun huls geblazen door de najaarswind.
Bladeren vallen van de bomen.


Zowel de lente equinox als de herfst equinox zijn tijden van balans.
Mabon is de tijd van herbalanceren, van dingen weer recht zetten.

Mabon is een dankfeest, een moment om waardering te betuigen aan de Godin en haar gaven.
Het graan is geoogst, het fruit en de noten zijn geplukt en de groentes geoogst voor de eerste vorst komt.
De voorbereiding op de koude, donkere maanden is gedaan.


Bij Mabon hoort het element water.
Water vloeit, water stroomt.
En om weer in balans te komen, moeten wij ook onze emoties laten stromen, zodat we de emotionele obstakels die het  doorstromen van onze energie belemmert, kunnen laten wegvloeien.

De les van Mabon is loslaten van zaken en emoties, zodat we weer verder kunnen gaan.

Mabon is het loslaten van de zomer en naar binnen keren.
We gaan meer binnenshuis leven, omdat de temperatuur daalt en wijzelf keren ons ook naar binnen door te kijken naar onszelf en ons te richten op onze eigen emoties.


Blessed Mabon

woensdag 16 september 2020

een nieuw ritme

 



Inmiddels is het nieuwe schooljaar al weer twee weken oud en is iedereen weer overgegaan tot de semi-normale routine. Zelf fiets ik drie ochtenden in de week over het dijkje, langs een sloot vol eenden en meerkoeten naar het werk. Was ik maandenlang 's ochtends bijna de enigste fietser, nu is het weer slalommen tussen de scholieren door. Ach, dat heeft ook zijn charme, moet je dan maar denken.

Maar de dagen dat ik niet werk, zijn ineens weer van mijzelf. Ik hoef niet mee mee te lopen naar school (al heb ik dat altijd met veel plezier gedaan, hoor) en vrije woensdagmiddagen bestaan niet meer. Natuurlijk sta ik rond dezelfde tijd als miss T op, maar om haar aan van alles te helpen herinneren (ik kan het nog niet laten) of om haar uit te zwaaien, hoef ik niet aangekleed te zijn. Dus op niet werkdagen lummel ik nog lekker wat langer rond in m'n pj's, drink m'n koffie, brei een naaldje(of twee) en pas daarna besluit ik wat ik ga doen die dag. Natuurlijk haal ik boodschappen, maar dat hoeft niet meer meteen in de ochtend zoals ik al zoveel jaren deed; nu gewoon wanneer het me uitkomt en dat kan best eens aan het eind van de middag zijn. 

Suf genoeg had ik me nooit gerealiseerd dat het naar de middelbare school gaan van miss T ook voor mij een verandering zou inhouden. Toen oudste zoon naar de middelbare ging, waren er nog broertjes en een zusje op de basisschool en in de tijd dat oudste dochter naar de middelbare ging was daar dreumes miss T, die mij wel bezighield zo overdag. Dus nu ben ik voor het eerst zelf thuis, waarbij mijn ritme niet bepaald worden door behoeftes van een ander. Dat klinkt misschien wel heel zwaar, maar ik hoef op mijn niet-werk dagen eigenlijk geen rekening meer te houden met het ritme van een ander, gewoon doen wat ik doen moet of wil in de tijd die mij uitkomt. 

Begrijp je, dat de laatste week zeker die woensdag gewoon voor mij als een beetje vakantie aanvoelt. En er zal vast weer een ritme, een nieuwe routine in sluipen, maar voorlopig geniet ik van het vrije gevoel op mijn vrije woensdag.



zondag 6 september 2020

September

 



En dan is het september. Ik denk dat dit toch wel mijn favoriete maand van het jaar is. Zeker na zo'n warme zomer als we dit jaar hebben gehad, kan ik echt uitkijken naar deze maand, want dit is toch wel de maand dat de herfst begint.

Ik merk het  's ochtends, als ik ben opgestaan en de katten naar buiten laat, de lucht is frisser, het licht meer gedempt en het ruikt al een beetje naar herfst.

Ik zie dat de bomen aan de overkant al beginnen te verkleuren en ik zie het aan de katten, die zich na hun ochtendwandeling lekker binnen nestelen.




Deze maand begon ook de school weer voor miss T, haar eerste wenweek zit er op. Ze vond het super leuk en dan merk ik ook wel dat ze echt klaar is voor de middelbare school. Kijken hoe het haar morgen bevalt, want dan beginnen de lessen met vakken als Frans, Engels en biologie. Ik ben benieuwd hoe ze dat zal vinden.

Zelf ben ik al weer twee weken aan het werk en heb de vakantie achterstand al weer redelijk bijgewerkt. Het viel me bij  mezelf op dat ik deze keer geen last had van het gevoel dat ik de boel niet onder controle had, kennelijk ben ik dus zo uitgerust dat ik me er niet druk om kon maken en die mind-set bij mezelf maakt mijn werk echt stukken fijner.





Gistermiddag wandelde ik met de kinderen nog een uurtje door Meyendel, want ik wilde graag lopen en wilde graag herfst-snuiven in een bos en ze gingen zo waar allemaal mee.

Natuurlijk ben ik tussen alle bedrijven door ook druk aan het handwerken. Ik maakte de eerste sok, patroon soxx 13, af en de tweede van dat paar staat ook al weer op de pennen. En ik doe mee met het #heerlijkhandwerkhalfuurtje van it's-a-sarah en ik maak haar rechtedriehoeksjaal, omdat ik hier maar een half uur per dag aan werk, groeit de sjaal heel langzaam, maar blijft het wel leuk om er aan te werken.  En met dit half uurtje, neem ik ook bewust tijd om te handwerken en meestal na dat eerste half uurtje, ga ik nog wel even door met handwerken, maar dan aan een ander project. Ik merk ook dat ik hierdoor minder zinloos zit te scrollen op instagram en omdat ik met iets bezig ben, wat ik zie groeien, geeft het mij ook voldoening.




Dan zal ik nu maar eens een wasje ophangen, bedenken wat we vanavond gaan eten en vast nog wat breien of lezen.

Nog even rust voor de nieuwe week weer begint. Iedereen alvast een fijne week gewenst.