woensdag 24 april 2019

Life in de meivakantie


Wat waren de paasdagen heerlijk, door het mooie 's zomerse weer en vier vrije dagen achter elkaar kreeg ik toch een beetje een vakantiegevoel.
Op vrijdag rondje ikea met de dochters, zaterdag de hele dag lekker in de tuin, zondag ging  de bbq aan en op maandag weer een dag gevuld met niks.
In een paar dagen tijd is ook de hele tuin tot bloei gekomen, zo mooi om te zien. Ik maak dagelijks  foto's van onze bloeiende pioenrozen, waar ik mijn instagram account mee vol spam.

Maar dan valt het toch wel tegen om dinsdagmorgen voor de kledingkast te staan om een suitable for work outfit bij elkaar te zoeken, jurkje met vestje dus. 
Ja, zelfs met dit soort warme dagen neem ik een vest mee naar m'n werk, want ons kantoor is wel gruwelijk benauwd (iets met te kleine ruimte en te veel mensen) en omdat een beetje tegen te gaan, zetten wij ramen en  deur open, waardoor het behoorlijk tocht en ik regelmatig met kippenvel achter m'n toetsenbord zit. Dus vandaar het vest.

Miss T ging naar de KidsClub (9+ bso) en met de KC gingen ze naar een sporthal vlakbij en kregen van diverse sporten een workshop, ik kreeg in de middag een filmpje toe gestuurd met de kickbox-actie van Miss T, ze heeft er wel de lange benen voor en vond het ook leuk om te doen.

Vrijdagavond voor het eerst sinds jaren toch een kleine glutenfout voor miss T. Ze ging film kijken bij een vriendin en had hiervoor ook popcorn meegenomen en dit natuurlijk gedeeld met haar vriendin. Alleen had het meisje er voor een broodje gegeten, vertelde miss T later en was zij vergeten om te vragen of haar vriendin eerst even haar handen wilde wassen.
Dus toen Lief haar kwam ophalen, had ze daar al moeten overgeven en ook thuis moest ze nog spugen. Al dachten we ook nog aan misschien iets te veel gesnoept, toen ze 's nachts bij ons bed stond, krom van de buikpijn wisten we het wel weer.
Wat ik al zei, het was lang geleden dat het een keertje fout ging en ook al was het super naar voor miss T, had ze toch haar filmavondje niet willen missen.
De morgen erna begon ze nog wat hangerig, maar na wat kleine beetjes eten, waarbij ze ook geen last meer van haar buik had, ging het gewoon weer prima met haar (Gelukkig wel)

En nu we het toch over chronische ziektes hebben, afgelopen vrijdag kreeg oudste dochter  een telefoontje van haar mdl-verpleegkundige. De uitslagen van het bloedprikken waren binnen en die lieten zien dat haar ontstekingswaarde te hoog is, crohn is weer (nog steeds) actief. En omdat de arts graag wil weten waar de ontsteking zich precies bevindt, mag dochter weer een endoscopie ondergaan. Dochter voelde dit wel weer aankomen, ook omdat haar buik weer enorm opgezet en gespannen is. Nu is het alleen afwachten tot zij een datum doorgebeld krijgt, waarop ze haar in het ziekenhuis verwachten.

En de rest van de week, nog maar een dagje werken en dan alweer vrij, want vrijdag brengen Lief en ik miss T naar Drenthe, waar zij bij oma gaat logeren en waar wij die vrijdagavond asperges gaan eten.




donderdag 18 april 2019

FitBitch


En nu niet meteen denken dat ik mijn hele lifestyle heb omgegooid, dagelijks  de sportschool bezoek en een keto-dieet volg.
Nope.
Ik kocht een fitbit, zo'n horloge annex stappenteller.
Al heel lang gebruikte ik m'n mobieltje als ik wilde weten hoe laat het is, waarbij iedere keer als ik kijk naar de tijd, de verleiding ook groot is om even insta, whatsapp en mail te bekijken.
En dat is wat ik wil vermijden.

Lief heeft al langere tijd een fitbit en is daar samen met de bijbehorende app. zeer tevreden over. Hij laat mij regelmatig allerlei grafiekjes zien over zijn slaapritme, het aantal stappen dat hij zet en de verdiepingen die hij beklimt.
Voor mij persoonlijk vind ik dit soort grafiekjes totaal oninteressant, dit was voor mij ook de reden om te kiezen voor de goedkoopste fitbit met minder opties.

Inmiddels heb ik het ding nu bijna een maand en het bevalt me goed. Ik heb inderdaad ook de bijbehorende app. geïnstalleerd, maar daar doe ik erg weinig mee, behalve invoeren hoeveel water ik drink per dag en 's ochtends kijk ik of het slaapschema klopt met mijn fysieke waarneming(voel ik me uitgerust of brak)
Wat ik wel heb ingesteld is dat ik van maandag t/m vrijdag, tussen 08.00 en 18.00 uur, ieder uur een seintje krijg als ik dat uur nog geen 250 stappen heb gezet.
Dit vind ik heel handig op mijn werk, want ik heb de neiging om maar stil achter dat beeldscherm te blijven zitten tot m'n ogen uit m'n hoofd branden.
Nu word ik ieder uur herinnert en de ene keer negeer ik het, want ik ben bezig, maar de andere keer sta ik op en ga ik koffie, thee en water halen, zodat  mijn collega's en ik ook nog voldoende gehydrateerd worden 😉

Wat me opvalt; is hoeveel stappen ik dagelijks zet. Tijdens werktijd, bedroevend weinig, maar deze schade haal ik onmiddellijk in zodra ik weer thuis ben. Maar daarbij kom ik op werkdagen dan weer wel altijd aan mijn half uur 'bewegen', vanwege het fietsen naar werk en terug.
Kortom ik ben tevreden met het apparaat en er is nog een doel bereikt, ik hoef nu niet meer naar m'n mobiel te grijpen voor de tijd en kijk er inderdaad veel minder op.

En nee, dit is geen gesponsorde post of ander promo dingetje.
Dit post ik vooral,  omdat ik, die zich vooral bezig houdt met slow en bewust leven, zo gevallen is voor dit stuk elektronica. En dat wilde ik even delen.
Misschien zijn niet al dit soort nieuwe ontwikkelingen slecht 😁

maandag 15 april 2019

studiedagen en weekenddingen

Zo, ik heb weekend riep miss T afgelopen woensdag om 13.00 uur al uit.
En dat klopte helemaal, zij had weekend. Zij wel.
De donderdag, onderwijsdag; algemene studiedag georganiseerd door de vereniging van openbaar onderwijs.
En de vrijdag nog een studiedag, nu van de school zelf, om de onderwerpen van de onderwijsdag verder te kunnen bespreken.
Loffelijk dat ze zoveel aandacht aan bijscholing besteden, maar mij sloeg de schrik wel even om het hart toen ik dit in de jaarkalender zag staan; twee studiedagen en wel een week voor het begin van de meivakantie.

En bedenk daarbij ook nog dat ik een planner ben, die graag van te voren wil weten waar ze aan toe, dat geeft mij nu eenmaal rust. En lief is hieraan tegenovergesteld en regelt zo veel mogelijk graag adhoc. Het komt dan ook altijd goed, maar levert het bij mij wel extra stress op.
Deze keer hadden we het overigens wel op tijd ingepland, kon ik op mijn werk op tijd doorgeven wanneer ik er wel en vooral niet was, dus zat ik er al veel relaxter in.

De donderdag nam Lief voor zijn rekening; hij en miss T gingen samen zwemmen en daarna ook nog ergens lunchen. En dat was niet bij de Gele M, maar bij een Indische toko, waar ze super lekker glutenvrij rendang rundvlees hebben. ( de absolute favoriet van miss T).
Volgens mij hadden ze een samen een fijne dag gehad.

De vrijdag was voor mij. Nu werk ik op vrijdag sowieso maar  tot 14.00 uur en kan miss T inmiddels best een ochtendje alleen thuis blijven, dus ik had met haar afgesproken om alleen 's ochtends te gaan werken en dat ging prima.
En de middag was voor ons samen, we stapten in de tram naar Den Haag. Ik wilde heel graag naar een zekere wolwinkel en miss T heel graag naar de Pr.imark.
Dus ik keek m'n ogen uit bij Cross & Woods en kocht wol voor de shawl Adrift, die ik graag wil gaan breien (en een sokkenwolletje met snoepkleurtjes)


Daarna was miss T aan de beurt. Het concept duurzame kleding is duidelijk nog niet aan haar besteed. Ze wil graag wat  'in'  is en wat haar vriendinnen ook dragen (denk dat dit laatste nog het belangrijkste is)
Na een hele tijd zoeken, wikken en wegen, koos ze voor een t-shirt en een truitje, waar ze al een tijdje naar op zoek was.
Dus ook miss T zeer tevreden.


Zo rolden we gezellig het weekend in met natuurlijk The Voice Kids op vrijdagavond, dat kijk ik samen met mijn dochters.

Zaterdag begonnen we redelijk sloom (slow), maar in de middag eindigden we toch met z'n vieren in Rotterdam bij het zaakje Happy Food and Health, waar ze oa. ontzettend lekkere glutenvrije(vegan) taart maken. Ik nam geen taart, maar een flatbread met humus en gegrilde groenten en omdat ook dit glutenvrij was, kon miss T hiervan proeven en mij 'helpen' met opeten.


En gisteren deed ik weinig, beetje lezen in de nieuwe Flow, een sok afbreien en meteen nummer twee op de pennen zetten (om het second sock syndrome te vermijden)
Ik vind dat ook echt lekker, zo'n dagje niks.

En vandaag, maandag, is iedereen naar school of aan het werk en heb ik nog weekend.
Dat betekend, boodschappen, even met de stofdoek wapperen en hier en daar de boel opfrissen met een sopje.
En misschien dat ik vanmiddag een beginnetje ga maken aan de shawl, die op mijn creatieve to do-lijstje staat.

maandag 8 april 2019

de moestuin


De moestuin is bij mij een redelijk pijnpunt, de eerste paar jaar dat we hier woonden ging het vrij goed met de moestuin. Misschien geen reuze opbrengst, maar ik oogstte toch regelmatig een maaltje bonen, erwten of bieten uit de tuin.
Daarna ging het een beetje mis, vraatzuchtige slakken, die letterlijk alles met de grond gelijk maakten, maakten mij zo moedeloos. En hierdoor en ook omdat ik zelf geen energie had, heb de tuin zo verwaarloosd, tot deze met onkruid overwoekerd was.

Lief en miss T hebben op een werkdag van mij de boel aangepakt en alles gesnoeid en gerooid, zodat we weer opnieuw konden beginnen.
Vorig jaar moestuinierde ik op kleine schaal, wat tomaatjes, boontjes, aardbeien en rabarber. Door de lange, hete  en droge zomer kwam er weinig van de grond, dat gebeurt nu eenmaal ook.

Maar dit jaar had ik me voorgenomen om meer uit eigen tuin te eten, dus vorige week al druk met het vullen van de bakken met nieuwe aarde en delen van de tuin, waar bloemen en kruiden staan bijmesten. Zo stond alles er weer mooi bij.

En dit weekend ben ik begonnen met zaaien.
Erwten, snijbiet en pluksla rechtstreeks in de bakken.



En in het tuinhuisje, op een plankje voor het raam (dat lief speciaal voor mij maakte), staan de bietjes en stokrozen, die ik liever voorzaai.
En dan nu geduld........., maar ik vind niets leukers dan  's ochtends even de tuin inlopen om te kijken, hoe alles er bij staat en of er al wat boven de grond uitpiept.




En als ik zie hoeveel bloempjes mijn blauwe bes al heeft, denk ik dat we daar straks best wat handjes blauwe bessen af kunnen snoepen.

Mijn moestuinseizoen is weer van start.
Of ik de moestuinmaandag weer in ere herstel, weet ik niet. Ik denk dat het eerder een moestuinmaand-dag gaat worden. Gewoon een keer per maand een update over onze tuin.