maandag 19 februari 2018

Alweer een week verder


Allereerst iedereen nog heel erg bedankt voor de reacties op mijn vorige post.
Mijn moeder is een nuchter mens en pakt het leven weer op en gaat verder. Misschien dat ik meer geschrokken was; ik bedoel, zij woont in een dorpje waar nog bij iedereen de achterdeur gewoon open staat.

Hier thuis ging ook alles gewoon verder.
Dinsdag was ik weer aan het werk en dat betekent dat miss T na schooltijd naar de kidsclub ging (dit is de 9+ bso)
De locatie waar ze nu zit, is op 3 minuten lopen van haar school, in een oud, verder leegstaand schoolgebouw. Hier hebben die kids alle ruimte en vrijheid en ze gaat ook met plezier er naar toe.
Helaas gaat deze locatie dicht, het gebouw gaat plat en als alles mee zit  gaan ze deze herfst op die plek beginnen met nieuwbouw van de school van miss T, waar dan straks ook de kinderopvang, bso en kidsclub een plek krijgen.
Dit betekent dat haar kidsclub naar een andere locatie moet verhuizen en deze locatie is nu eindelijk bekend gemaakt. En die is dus een behoorlijk eind uit de buurt, miss T zal straks 20 minuten moeten lopen naar haar opvang, waarbij het best ironisch is dat ze dan ook langs huis komt.
Maar voorlopig vind ik onze 9-jarige miss T nog te jong om twee dagen in de week van 14.45 tot bijna 17.30 uur alleen thuis te zitten.
Tot de zomervakantie gaan we maar eens kijken, hoe het gaat, voordat ik weer allerlei drastische oplossingen ga verzinnen.

Woensdag was het weer mijn beurt om mee te draaien bij de schoolbieb en voor 's middags had ik het plan om zo goed als niks te doen, maar ineens zat ik dan toch met beide dochters in de auto op weg naar de Ikea; voor een klein burootje voor oudste.
Daarna jazz dance voor miss T en zo zat de woensdag er wel weer op.


Donderdag was weer een dag van werk/school en kidsclub; een dag zonder bijzonderheden.

Maar vrijdag was de dag waar miss T al de hele week naar uitkeek, want 's avonds was er Valentijn's disco op school.
's Middags uit school begon zij  haar beauty middag; haren wassen, maskertje en daarna liet ze d'r haar en make up door haar grote zus doen.


Stralend ging ze op weg naar school en een beetje moe en nog steeds stralend hebben we haar om 21.15 uur weer opgehaald. Ze had het leuk gehad.
En terwijl zij aan het dansen was, zat ik te haken. Ik was een tijd geleden aan een shawl begonnen voor een vriendinnetje, leek mij een leuk kado voor haar verjaardag. Het project had inmiddels wel een dringende deadline, want vriendinnetje was zaterdag al jarig. (Ik heb het gehaald, hoor)

En zondag was het Lente, tenminste het leek wel lente.
Ik zat dan ook met een kop thee op het bankje in de tuin, gezicht in de zon en genieten.
Een beetje energie opdoen, want die kan ik deze week goed gebruiken.
Nog 4 dagen en dan begint hier eindelijk de Krokusvakantie.


maandag 12 februari 2018

toen liep het weekend toch iets anders


Het weekend begon heel goed. Ik schreef het al; de zaterdag, beetje winkelen en 's avonds ook nog uit eten. De zondag begon heel relaxt met bankhangen en koffie drinken en veel niets doen.
Toen belde mijn moeder, die belt wel vaker, gewoon om mij op de hoogte te houden van haar reilen en zeilen of wat te kletsen.
Maar nu vertelde zij dat ze zaterdagavond bij haar hadden ingebroken. Ze had een uitvoering met het koor en toen ze om 01.30 thuis kwam, zag ze boven licht branden, wat haar even vreemd voor kwam, want ze kon zich niet herinneren dat ze dat had aangehad voor ze wegging.
Maar nog nietsvermoedend liep ze via de garage het huis in en zag daar de opengebroken schuifpui. Toen wist ze wel genoeg....
Lang verhaal kort, politie en recherche erbij. Bovenverdieping een rommel, alle kastjes en laadjes opengetrokken en de inhoud er uit gegooid, maar er is niets weg.
Het vermoeden bestaat dat ze terwijl mijn moeder haar auto in de garage heeft gezet, hals over kop het huis uit gerend zijn met achterlating van hun gereedschappen (waar de politie overigens zeer blij mee was)

Maar ik zat dus zondag ineens in de auto, onderweg naar Drenthe naar m'n moeder, inwendig de mensen vervloekend, die zo nodig aan een andermans spullen moeten zitten en daarmee ook het gevoel van veiligheid, wat je toch in je eigen huis hebt,  wegnemen.
Dus zondagmiddag was ik in Drenthe, we ruimde nog een laatste beetje op, m'n moeder deed haar verhaal, we dronken een glas (en nog een), aten samen en kletsten over van alles en nog wat.
En vanmorgen werd ik daar wakker, de zon scheen, er lag een laagje hagel op mijn auto en ik hoorde de vogels en zag de paarden in het weiland aan de overkant.
En ik besefte me dat alles gelukkig goed is afgelopen.
Maar dit zijn ook de momenten dat ik me besef dat mijn moeder en ik best ver van elkaar wonen en dat dit  soms best lastig is.



zondag 11 februari 2018

En toen zaten we alweer midden in februari


De laatste dag van januari haalde ik mijn liefje op van Schiphol. Hij was 12 dagen naar Seattle geweest voor werk (en een paar dagen voor de leuk er achter aan), maar na 3 dagen seminair werd hij ziek, ook in de States hadden ze last van een griepepidemie. Dus in plaats van interessante seminairs bij te wonen en de omgeving van Seattle te bekijken, lag mijn lief vooral koortsig in bed.
De eerste dagen net terug ging hij nog wel werken om vervolgens het hele weekend te slapen,  of in bed of op de bank.
Gelukkig is bij inmiddels wel opgeknapt hoor, maar het is een rot griep, waar je zo twee weken zoet mee bent.
En voorlopig is hij het enige 'slachtoffer' (en dit opschrijven is natuurlijk de goden verzoeken)

Verder ging alles hier gewoon door.
Ik werkte weer een beetje te veel uren, maar zag vrijdag wel dat de hoeveelheid werk eindelijk weer tot normale proporties geslonken was, dus heeft het wel zin gehad.
En ik deed ook echt veel leuke dingen tussendoor, natuurlijk mijn yogales op de woensdagavond en samen met miss T ging ik een bakkie doen bij een vriendin. (vroegah woonde we een straat van elkaar af en liep ik regelmatig bij haar langs, nu is dan 20 minuten met de auto)
Vriendin heeft een kat, een vrij stevige, super lieve kat, waar miss T en ik helemaal verliefd op zijn.

miss T met dikke Suus



En deze week werd het ook eindelijk weer zonnig.
Zonnig en koud.
Woensdag was daarmee een top dag en om zo veel mogelijk buiten te zijn, deed ik die dag alles lopend, dus ook miss T ophalen, die bij een vriendinnetje was gaan spelen. Dikke sjaal en handschoenen en lekker met m'n gezicht in de zon, dat had ik wel nodig.
Ik heb ook de hoop dat die koude lucht alle aanwezige ziektekiemen heeft gedood, ik heb thuis alles goed laten doorluchten.

zij is ook een zonaanbidster


Eind volgende week is bij miss T op school de jaarlijkse Valentijnsdisco en zij wilde zoooo graag een jurk (een donkerblauwe met iets glitterigs, die zwiert als ze draait) en wonder boven wonder vonden we dit gister ook nog voor haar (en nog een leuk rokje, met grappig shirtje en ook alvast een jasje voor straks in de lente....)
En ik vond zomaar, zonder te zoeken de leukste drmartens ever! Met bloemen! en ook nog met korting en in mijn maat en ze zaten perfect, gewoon voor mij gemaakt.

instant happiness


En om de dag af te maken gingen we ook nog uit eten, met z'n drietjes (de oudste twee aten bij hun broer, iets met trouwpak uitzoeken).
We aten bij een mexicaan in de Oude Haven, waar ze happy-joyjoy ook een glutenvrije kaart hadden, dus genoeg keus voor miss T, die zich tevreden op een nachoschotel stortte.


En het was laat toen we weer naar huis gingen, voorbij de bedtijd van miss T, maar het was zo fijn om weer een adresje te vinden waar we met z'n allen uit eten kunnen. En ook zo fijn om het zo gezellig samen te hebben.


vrijdag 2 februari 2018

Imbolc


Het wiel draait.
Dit is de tijd van Imbolc.
De tijd van Bridget.
Godin van priesters en dichters, Godin van soldaten en smeden en de Godin van de vroedvrouwen en kruidenvrouwen.
Zij is de hoedster van de drie vuren, die van  inspiratie, van smeedkunst en van heling.

Nu de dagen zichtbaar lengen is de tijd van rust voorbij.  Met Imbolc vieren we de belofte van de lente, het moment dat de aarde weer ontwaakt. Het is tijd om jezelf en jouw omgeving voor te bereiden op de mogelijkheden en beloftes van de komende tijd.

Imbolc of Oimelc verwijst naar de ooien, die rond deze tijd lammeren.
Ook zou het afgeleid kunnen zijn van het keltische bolc of bolg, wat buik betekent.
Imbolc zou dan 'in de buik' zijn en dit verwijst naar Moeder Aarde uit wiens buik, ofwel akker, alle leven weer naar boven zal komen.

De elementen die horen bij Imbolc zijn Aarde en Lucht. De Aarde waarin nieuw leven ontkiemt en  Lucht, die als een frisse wind door onze gedachten gaat, zodat wij weer opener en energieker kunnen zijn, die ons ruimte geeft.

Imbolc is ook het punt van omslag betreft onze energie. Vanaf Mabon hebben wij ons steeds meer naar binnen gekeerd en was de energie stroming inwaarts, maar vanaf Imbolc wordt deze stroming weer uitwaarts.
En richten we ons weer op de buitenwereld.

Blessed Imbolc