zondag 29 mei 2016

Keltfest 2016

Gisteren (en ook vandaag) is er weer Keltfest in de Biesbosch.
Wij gingen gisteren, ondanks de weersvoorspelling hadden we prachtig weer en zagen we geen druppel regen.















Het was weer een heel fijn feestje!

woensdag 25 mei 2016

meimaand ~ coeliakie-maand

Over meimaand  - coeliakie maand kun je meer lezen bij  Mirjam en Annemiek (zowel blog als fb)

Ook al blog ik er niet vaak over, ik kan niet ontkennen dat sinds de diagnose van miss T coeliakie een groot deel van ons dagelijks leven bepaalt.

Ik had eigenlijk hier eerst een lijstje staan met de wat 'negatieve' consequenties, maar heel eerlijk die worden te niet gedaan door het positieve van de diagnose.
Wij wisten ineens waar miss T zo ziek van werd en wij zagen hoe ze opknapte met een glutenvrij leven.
Het is nu bijna 4 jaar geleden en miss T is nog steeds kleiner en tengerder dan gemiddeld, maar ze groeit wel en heeft een energie en levenslust die bij haar leeftijd hoort.

Natuurlijk kan ook zij knap mopperen over glutenvrij, als er weer een jarige was in de klas, met een tractatie die helaas niet glutenvrij was of wanneer ze niet spontaan na school kan afspreken met een meisje uit haar klas of wanneer we in de stad lopen en ze ziet mensen een patatje eten.
Maar over het algemeen heeft ze het geaccepteerd en weet ze zelf vaak heel goed wat ze wel of niet mag.

En ondanks dat we allemaal goed opletten, zeker wat betreft kruisbesmetting, gaat het soms weleens mis.
Bezoekje aan de kinderboerderij afgelopen woensdag.
Miss T houdt van cavia's en konijnen en doet niets liever dan deze knuffelen.
Meestal gaat dit goed.



Deze woensdag dus niet.
Wel de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen, niks eten of drinken terwijl we daar zijn en handen heel goed wassen na het aaien van de dieren.

Maar toch na de kinderboerderij nog even in de aanliggende speeltuin gespeeld en hierna naar huis en gauw naar dansen.
Dat ze na dansen moe was, kan ik heel goed begrijpen en dan mag ze ook lekker even voor de tv hangen van mij.
Maar van gezellig werd ze ineens mopperig en bozig, niets was goed.
Daarna kwam de buikpijn en ze gaf meteen aan dat dit 'gluten'pijn was en niet spanningsbuikpijn (heeft ze soms ook)

Waarschijnlijk toch iets van de granen die de dieren daar krijgen, wat misschien nog in het stro lag en misschien toch even met een hand langs het gezicht gegaan, al is het maar om haar uit haar gezicht te vegen.
Eerlijk gezegd weet ik niet hoe het gebeurd, ik weet dat het is gebeurd en zal dus de volgende keer nog beter moeten opletten.
Ze heeft er deze keer drie dagen buikpijn van gehad en gedroeg zich wat hangerig. Wat ik dan weer goed kan begrijpen als je je niet lekker voelt.

Toch wil dit voorval niet zeggen, dat we nu de kinderboerderij van ons lijstje schrappen. Echt niet, dit heeft voor mij te maken met loslaten en vertrouwen. Vertrouwen dat het goed gaat en loslaten, haar ook vrijheid gunnen.

Het is nu nog allemaal reletief makkelijk, wij, als ouders, bepalen nog veel voor miss T, maar ik denk ook weleens aan later, als ze naar de middelbare school gaat, als ze vriendjes krijgt...... hoe vertel je een jongen die jij heel erg leuk vindt, dat hij je wel mag zoenen, maar dat hij eerst z'n mond moet spoelen, want hij heeft brood gegeten.....
Het is nog lang niet aan de orde, ze moet nog 8 worden, maar toch?

Gelukkig is ze nu nog echt een kind, die houdt van klimmen, schommelen, fietsen, met poppen spelen, tekenen en knuffelen.


Mijn kind met coeliakie.

maandag 23 mei 2016

Vliegeren

Afgelopen zaterdag op het strand bij Monster








woensdag 18 mei 2016

na het weekend

Het weekend was goed.
Er werden taarten gebakken.


We hadden het knus.


en tussendoor werd er ook nog 'willem tell' gespeeld met een nerf-gun.


En maandag was jongste zoon jarig, 21 jaar.
Waar blijft de tijd! Ik zal nooit de verbaasde uitroep van de verloskundige vergeten, toen hij uiteindelijk geboren werd: " er komt geen eind aan dit kind!". Zoon was lang bij zijn geboorte (en zwaar)

Maandag was gezellig.
Zo zaten we zomaar ineens rond de tafel en speelden 'Betoverde Doolhof', wat nog steeds iedereen hier  een leuk spel vindt.
(en tussendoor aten we taart)
En 's avonds aten we, op verzoek van de jarige, pannenkoeken.


En dan is de dinsdag ineens weer zo.. dinsdag.
Schoolweek en werkweek beginnen weer en dit is ook de eerste week dat ik op vrijdag stop om 14.00 uur.
Bij zijn vorige werkgever had lief altijd op vrijdag een thuiswerkdag, waardoor hij miss T naar school bracht en haar 's middags ook weer kon ophalen.
En dat kan nu niet meer.
Dus heb ik nu 3 uur ingeleverd, zodat ik vrijdags haar gewoon van school kan halen, want nog een middag bso vonden wij geen optie, niet alleen financieel, maar vooral emotioneel.
En ik denk dat deze oplossing goed gaat werken, tenminste voor ons gezin.
Werktechnisch weet ik het nog niet, want bij de aanvraag kreeg ik meteen te horen dat het akkoord was als mijn werkzaamheden er niet onder zouden lijden?!
We gaan het zien, zeg maar.

En nu ga ik even met de emmer met sop door het huis, voordat ik miss T weer ga ophalen.
Fijne woensdag!

zaterdag 14 mei 2016

mei vakantie - 2 -

Na onze dagen in Oslo was de vakantie nog niet voorbij, in ieder geval niet voor miss T.
Zij had nog een hele week.
Lief en ik hadden iets minder 'geluk', wij moesten echt allebei werken.

Lief is net begonnen bij een nieuwe werkgever, dus dit is nog allemaal wennen aan nieuwe collega's, andere werkzaamheden en een toch iets langere reistijd.
Maar hij werkt nu wel in  zijn thuisstad en met dit als uitzicht mag je toch niet klagen, wel 100% beter dan mijn werkuitzicht, want ik kijk op een blinde muur.


De twee dagen dat ik werkte deze week, ging miss T naar de bso, waar ze meestal de hele dag bezig is met of knutselen of buitenspelen. Ze is altijd behoorlijk afgedraaid als ik haar kom ophalen.

Maar de andere dagen van deze week waren van ons samen, en het leek wel zomer, dus de meeste tijd zaten we buiten in de tuin.


De was hing buiten en natuurlijk een kat in de wasmand.


De waterbak is nog steeds favoriet zomerspeelgoed.


Zo'n gezellige boel is het bijna iedere ochtend in de keuken.


Lekker kliederen met verf.


mooie zonsondergang

De moestuin is helemaal niets dit jaar. Het voorjaar was nat en koud en ik had geen zin en energie om de bakken zaai/plant klaar te maken.
Het ligt er nu ook aardig verwilderd bij.
Maar de ahmoestuintjes van miss T doen het zo goed dat we ze naar buiten moeten verhuizen en uit ruimte gebrek (alle losse potten staan vol) hebben we toch een bak schoongemaakt, voorzien van nieuwe aarde en hier staan nu bieten, andyvie, watermeloen en overwinterde bieslook.

Toen we zo goed bezig waren hebben we ook maar erwten gezaaid, want die had ik nog van vorig jaar liggen, 't is afwachten of dat nog wat wordt.
Maar wat het gelukkig altijd doet, waar ik niet naar hoef om te kijken is de rabarber.
En gister konden we de eerste stengels oogsten, dus gisteravond was ons toetje rabarbertaart.


En nu hebben we nog een langweekend, waarin we nog veel meer taart gaan eten, want maandag vieren we de 21ste verjaardag van J. (m'n jongste zoon)
En de komende week?
Dat zien we dan wel weer, dat is nu nog ver weg...

maandag 9 mei 2016

op reis - Oslo en de kust

Liefde voor Noorwegen hebben wij wel, na onze laatste zomervakantie.
Dus voor een stedentripje hoefden we niet lang na te denken, dat werd Oslo.

Woensdag brachten we miss T naar oma in Fort (of eigenlijk we spraken halverwege af voor koffie, zodat wij niet eerst 2 uur naar Drenthe hoefden te rijden en weer 2 uur terug naar Schiphol)
Ging prima, na een koffie, dikke zoenen en knuffels, gingen we ieder op weg.
Wij naar Schiphol, om in de middag naar Oslo te vliegen.

We hadden hier een kamer gehuurd via airbnb en ik was over dit verblijf niet helemaal enthousiast, maar dat lag meer bij mij, omdat ik het toch wat moelijk vind om bij een totale vreemde zomaar van  'zijn huis'  gebruik te maken.
Maar die kamer lag wel redelijk in het centrum, dus we konden veel lopend bekijken en voor de dingen die verder weg lagen maakten we gebruik van zo'n hop-on/hop-offbus.

Wat op mij de meeste indruk maakte waren de beelden in het Vigelandsparken, beelden van brons en graniet, die zo veel emoties uitbeelden.







Natuurlijk is er nog veel meer moois te zien, zoals

het opera-gebouw, als bouwwerk niet bijzonder mooi, maar wel leuk dat je er op omhoog kunt lopen en zo een mooi uitzicht over een deel van de stad hebt.



Parken


Paleizen



En niet te vergeten de wijk Grunerlokka, met zijn leuke straatjes en cafeetjes. En mooie muren.





Vrijdagmiddag lieten wij Oslo achter ons en gingen met de trein naar vliegveld Torp, waar wij een huurauto gingen ophalen. En hiermee reden wij door naar Stavern, een kustplaatje.
Hier hadden wij het een minihuisje gehuurd bij een onderwijzeres, die haar gastenverblijf, als zij geen familie te logeren had, ook verhuurde.



Zaterdag was onze dag om dit stuk kust te verkennen en ook gingen we nog op bezoek bij een blogvriendin, die op een plekje woont, waar je al het moois van Noorwegen kunt vinden, zee, rotsen, bos, ruimte en rust. (en daarbij was het ook nog heel gezellig)






De liefde voor dit land ziet diep bij ons, dus een beetje weemoedig waren we wel toen we zondagavond weer terugvlogen.
En het zal ook vast geen afscheid van Noorwegen zijn, maar meer een tot ziens!