Het wiel draait.... het is Samhain.
Begin van de winter, van de donkere tijd.
De oogst is binnen, het vee, wat de winter niet zou overleven, geslacht en de voorraadkast vol.
Dit is ons levensonderhoud tot het voorjaar.
Zo is het ook met ons. Alles wat we in de uitbundige zomer hebben geleerd, hebben beleefd, nemen we nu mee. En in deze tijd van rust en stilte kunnen we alles overdenken en beslissen wat we willen voortzetten en wat we moeten loslaten.
Rae Beth zegt over Samhain in Brieven van een Heks het volgende:
Dit feest betreft het sterven van het jaar en is daarom ook het feest van het Nieuwe Jaar, want een sterven houdt een wedergeboorte in.
Maar op dit tijdstip is de dood duidelijker waarneembaar dan de nu nog abstracte wedergeboorte.
De akkers liggen braak, het levenssap is in de wortels weggezonken, en de hele natuur is in rust. De nevelflarden van de herfst en de rookgrauwe avondkleuren hebben iets onheilspellends.
Voor mijzelf is het kenmerk van deze periode 'Rust'. Ik trek mij terug binnenshuis, zoek hier warmte, door warme sjaals te breien, kaarsen te branden en door als gezin weer dicht bij elkaar te zijn.
In deze tijd staat er altijd een pot warme thee in de keuken, pruttelt er wel een stoofpot op het fornuis of bakt er een cake in de oven.
Op deze manier wil ik letterlijk m'n dierbaren (en mijzelf) warmte en kracht geven om de winter door te komen.
Ik laat de zomer achter me en verwelkom de winter.
Blessed Samhain.
