Imbolc

Imbolc kan een afleiding zijn van het keltische woord bolc of bolg, wat buik betekend.
Imbolc zou dan 'in de buik' betekenen. Met de buik wordt moeder aarde bedoeld, uit wiens buik of wel akker, alle leven weer naar boven zal komen. Binnen in haar ontkiemen de zaden die zijn gezaaid en gauw zullen groeien tot prachtige planten en bloemen.
Imbolc is het feest van de bevruchting van de aarde in het nieuwe zonnejaar.

Het is het feest van Bridget, de drievoudige Godin in haar jonkvrouwenaspect. Het is vroeg in de lente. Ze is een jong meisje; ze staat aan het begin.
Het is de tijd om het zaad te zegenen, de landbouwwerktuigen te wijden, het is de tijd dat de ooien gaan lammeren.
Terwijl de wereld zich voorbereid op groei en vernieuwing wordt Bridget geëerd, de bes van de winter(de crone) verandert zich nu in de jonge maagd van het voorjaar.
Het feest van Imbolc valt in een tijd van reiniging en zuivering. De voorjaarsschoonmaak bereidt onze geest en lichaam nu voor op een wederopstand. Bridget de jonkvrouwe veegt met haar nieuwe bezem de rommel van de winter en de aanwas van het vorig jaar weg.
Zoals alle jonge mensen is ze vol van nieuwe wegen en nieuwe ideeën. Net als zij moeten wij ons voorbereiden op en ruimte maken voor iets nieuws.
Het is de tijd van nieuwe jeugd en inspiratie.
De allereerste frisse nieuwe loten beginnen net  te verschijnen, sneeuwklokjes laten zich voorzichtig zien.
De Godin is weer jong, een maagd (jonkvrouw), en de God, die met de winterzonnewende wedergeboren is, manifesteert zich nu als een jonge man.
Hun liefde belooft vervulling, nieuw groen en vruchtbaarheid.

Het is Imbolc.
Het is het begin van de Lente.
Blessed Imbolc