Rust en Bezinning

De winter is de tijd van verstilling. Letterlijk: er zijn nauwelijks bladeren waar de wind doorheen kan ritselen. Je hoort de vogels niet meer zingen, sommige zijn al voor de vorst uit weggetrokken, andere houden zich stil.
De mensen begeven zich minder buiten........
Ook figuurlijk is het een tijd van stilte. De winter is de zondag van de seizoenen. Een rusttijd, waarin de natuur onder de grond opnieuw zijn krachten kan verzamelen....
De winterrust nodigt tevens uit om te reflecteren.....
                                                              (tekst uit  leven met de seizoenen van Patricia F. Wessels)

De laatste weken waren enerverend. Jongste zoon stopte met zijn studie, het was niet wat hij er van verwachte en waar hij zich goed bij voelde. Nu mag hij zich gaan bezinnen wat verder te doen. Er is drukte met werken, de laatste weken van het jaar, de tijd van afmaken en opruimen. De laatste schoolweek voor de kerstvakantie met een kerstviering staat te gebeuren en dit vraagt wat organisatie, want de kleuters eten 's avonds op school.
Alles bij elkaar was het voor mij wat veel, geen energie meer, mijn accuutje was leeg.
En ook het weer nodigde niet uit om naar buiten te gaan, dus ik deed als mijn katten. Ik koesterde me in de warmte van huis en haard en nam mijn rust.

Een warm weekend gewenst.