woensdag 31 oktober 2012

Samhain

Samhain is de donkere tegenhanger van Beltane. De hemelgod Lugh die zichzelf offerde met Lughnasadh, en zijn reis naar de onderwereld begon met Mabon, is met Samhain aangekomen in de onderwereld.
Samhain is het laatste oogstfeest en ook slachtfeest. Het vee werd voor de winter binnengehaald en voor een deel geslacht om de winter door te komen. Het bloed werd over de akkers verspreid om dank te zeggen en een goede oogst voor het volgend jaar te verzekeren. De dood is het centrale thema tijdens Samhain.

Met Samhain lost het oude jaar op, valt uiteen, en daardoor vervagen ook alle grenzen, met inbegrip van die tussen levenden en doden. Daardoor kun je eerder dan gewoonlijk de aanwezigheid ervaren van degenen die vóór ons gestorven maar nog steeds met ons verbonden zijn en over ons waken.


De dood is hier zowel einde als nieuw begin, want sterven houdt een wedergeboorte in. Maar nu is de dood duidelijker waarneembaar dan de nog abstracte wedergeboorte. De akkers liggen braak, het levenssap is in de wortels weggezonken, en de hele natuur is in rust.

Innerlijk is dit ook een periode van rust, van naar binnentreden, van relativeren en van de balans op maken.
Met Samhain laat je achter wat als ballast ervaren wordt. En deze leegte wordt opgevuld met nieuwe plannen voor het komende jaar.
Samhain geeft de mogelijkheid te overdenken, te beslissen en opnieuw te beginnen, maar besef wel dat een nieuw begin nooit zonder offers komt. Weest bewust van wat je wilt offeren, waar je afstand van wilt doen.


Blessed Samhain

maandag 29 oktober 2012

Zij en haar vossen

Ze heeft een nieuwe liefde


(of zou het ook stiekem mijn liefde zijn......)

zondag 28 oktober 2012

deze week...... herfstvakantie

En deze week zag ik vooral de doos met tissues en de hoestsiroop, want ik ben me toch verkouden geworden.
Tarja kwam deze vakantieweek helemaal bij, ze sliep uit (tot 8 uur), ze knutselde, ze ging met grote broer en zijn vriendin zomaar naar 'Doornroosje' musical,  ze tekende, ze ging met de bso naar de 'heksenwaag' in Oudewater en ze ontdekte de strijkkralen.





En ondanks de kou van de afgelopen dagen gingen we nog wel naar buiten, even uitwaaien (en schommelen)

nog voordat we er waren, zei ze al dat ze op de eekhoorn wilde klimmen



Maar de vakantie zit er op, we zijn de wintertijd weer in gegaan. De donkere maanden van het jaar zijn weer begonnen. Ik moet er nog even aan wennen om straks in het donker van huis te gaan en weer in het donker thuis te komen. Gelukkig heeft de lagere school morgen nog een studiedag.... dagje langer weekend.

zondag 21 oktober 2012

het bos in

De herfstvakantie kon voor mij niet beter beginnen dan met twee dagen het bos in.....
Eerst Meyendel, lief en ik lopend en de kleine puk op haar fietsje, dat betekende wel, lopen op verharde paden en niet struinen door al die bladeren die al gevallen zijn.
Maar het meisje genoot van het fietsen, af en toe duinafwaarts en dat ging best hard en wij liepen er achter aan, even bijpraten na een drukke week en genieten van al die herfstkleur.








En vandaag gingen we naar de Utrechtse Heuvelrug, want daar zijn echt mooie beukenbossen. Ik hou van beukenbossen, die enorme laag van bladeren onder bomen, de geur en die grote bomen, die zoveel rust uitstralen.
We gingen naar de Kaapse Bossen bij Doorn. We wandelden de kortste route, die toch nog 6 km was. We zagen heel veel paddenstoelen, schopten door de bladeren, zagen nog meer paddenstoelen en beklommen ook nog een uitkijktoren.










Zoveel schoonheid in de natuur te zien nu, het vervult me met een soort eerbied. Deze bossen zijn er al zo lang, ze hebben zo veel doorstaan. Het helpt mij om te relativeren, dat de strubbelingen die me de laatste tijd veel bezighouden, niet de allergrootste zijn en dat alles loopt zoals het loopt en ik me alleen druk moet maken om de dingen die er zijn en niet om de beren die ik op de weg zie.
Waar een beetje met bladeren schoppen al niet goed voor is.

woensdag 17 oktober 2012

middagje knutselen

Peuterpubertijd en vermoeidheid zijn geen goede combinatie, het meisje kwam al uit school met de mededeling dat ze moe was en niet wilde eten en niet kon spelen.
Dat niet willen eten viel wel mee, want de pannenkoekjes smaakten haar heel goed, maar dat niet spelen (ook niet rustig even op bed liggen met een boek) ging ik echt geen hele middag volhouden.

Knutselen is dan de oplossing!
Ik tekende bladeren en pompoenen op karton en die werden door ons samen uitgeprikt.


Daarna verven met waterverf. Kliederen met verf vindt ze altijd leuk, dus deze blaadjes werden heel kleurig.

heel geconcentreerd bezig


Terwijl alles lag te drogen, rolde ze vanzelf weer in het zelf-spelen. Dat rustige en ongestoorde spelen heeft ze echt nodig om tot rust te komen.


En het resultaat van de knutselmiddag hangt nu op Tarja's kamertje, want dan kan ze er 's avonds voor het slapen nog even naar kijken.


En hoe was jullie woensdagmiddag?

maandag 15 oktober 2012

nog één weekje tegaan

tot aan de herfstvakantie.
En oh, wat zijn we er aan toe. Na de eerste spannende weken begint het kleine meisje toch wel een beetje 'schoolmoe' te worden. En ook ik begin het te voelen, want ons hele ritme is veranderd, de wekker gaat nu iedere dag op precies dezelfde tijd. Ik begin m'n langzaam aan ochtendjes wel te missen.
Nog maar één weekje dus.
Dan lekker een weekje (bijna) vrij, bijna dan, want de dinsdag en de donderdag blijven bso-dagen, maar met het programma voor die dagen gezien te hebben, is dat echt geen straf.


De afgelopen week was een week met veel regen en veel binnen zijn en blijven, maar ook een week van feest, want mijn liefje (tarja's papa) verjaarde en dit vierden we met taart en pannenkoeken.
En vrijdag, vlak voor het eind van m'n werkdag, kreeg ik te horen dat mijn contract met nog één jaar verlengd is, dus ik ging heel blij het weekend in.


Ze kreeg een nieuwe muts en sjaal en was er zo blij mee, dat ze de rest van de dag aanbleven.

En na de gehaakte granny-sprei voor Tarja, ben ik aan een ander haakproject begonnen.


Een sprei voor op ons bed. Een nog even-doorzetten-project.
Dus als je me zoekt, ik zit op de bank.... te haken!

donderdag 11 oktober 2012

kinderboekenweek

Het is inmiddels al heel lang een traditie.
Met kinderboekenweek mag er altijd een boek worden uitgezocht.
Het begon al toen Martin net in groep 1 zat, op de basisschool hadden ze toen een kinderboekenmarkt en op aanraden van een moeder van een klasgenoot, schaften we toen "Rood met witte stippen" van Carry Slee aan. Dit werd het begin van de verzameling boeken van de tweeling Iris en Michiel, de hoofdpersonen van haar boekjes.

Nu lees ik deze boekjes weer voor  aan Tarja en dit gaf bij de andere kinderen een gevoel van nostalgie, want zij herinnerden het zich nog goed, lekker op de bank zitten, warm en gezellig en dan mama die voorleest.

De aankoop van deze kinderboekenweek is Knofje. Een schot in de roos, Tarja vindt die korte verhaaltjes prachtig en nestelt zich tevreden naast me op de bank of op bed, want de verhaaltjes zijn kort genoeg om voor te lezen voor het slapen gaan.



En kochten jullie nog een kinderboek deze week?

zondag 7 oktober 2012

en weer een week voorbij

De tijd lijkt wel te vliegen, zo snel als een week gaat.
Deze week viel het ons op dat Tarja met een heuse inhaalslag bezig, ze volgt nu 3 maanden haar glutenvrij dieet en haar energie neemt toe, ze groeit, ze wordt iets zwaarder, ze eet veel meer dan vroeger. En omdat ze nu wel energie heeft, doet ze haar peuterpubertijd nog eens goed over, want nu heeft ze wel de energie om heel hard te gillen wat ZIJ WIL of om zich met veel drama op de grond te laten vallen om haar argumenten kracht bij te zetten.
Ja, het is dood vermoeiend, maar het is ook zo mooi, omdat ze het nu wel kan.
En het doet pijn als we ons realiseren hoe weinig energie het meisje toen had.


De leesmand is weer gevuld met herfstboeken, woensdagmiddag was nu voorleesmiddag in plaats van knutsel- of bakmiddag.


Aandacht van Pinkribbon, mooi en ontroerend.


Ik rommelde met restjes stof en had ineens een nieuwe verslaving, hartjes-hangertjes maken. Het past wel in deze tijd, iemand een warm hart toedragen, juist in een tijd die zo snel gaat met allerlei indrukken die voorbij flitsen.




En een warm hartje kreeg ik van mijn lief, in m'n koffie.

Wie draag jij een warm hart toe?